W najnowszym odcinku serii „Weekly Poker Hand” Jonathan Little przeanalizował kolejne już rozdanie z gry cashowej Poker Night in America. Tym razem jego rywalem był inny znany profesjonalista, Dan Zack. Akcja działa się w 3-betowanej puli, a Little – jak sam przyznał – nie ustrzegł się błędu.
Jonathan Little już po raz kolejny zajął się analizą rozdania z gry cashowej Poker Night in America na stawkach 25$/50$. Z analizami z dwóch wcześniejszych odcinków serii „Weekly Poker Hand” możecie zapoznać się, klikając w poniższe linki:
Little vs. Zack
Kolejne rozdanie z tej samej gry miało właściwie dwóch bohaterów. Z Littlem rywalizował bowiem inny znany pokerzysta, zdobywca bransoletki WSOP, Dan Zack. Rozdanie zaczynał on ze stackiem wynoszącym 4.325$, czyli mając około 80 big blindów.
Zack był na pozycji hijack i otworzył za 150$ z 
. Zajmujący pozycję button Little trzymał 
i zdecydował się na wykonanie 3-betu do 500$. W nagraniu z analizą Little wspomniał, że rozdanie wydarzyło się podczas pierwszych godzin sesji cashowej, która trwać miała osiem godzin. Trzykrotny mistrz WPT chciał więc grać agresywnie, aby wymusić bardziej rozważną grę u rywali.
Zack sprawdził, pula wynosiła już 1.075$, a flop przyniósł 
. Little trafił najwyższą parę, a także backdoor drawa do najlepszego możliwego koloru. Zack, który trafił draw do koloru, wybrał opcję check.
Co Little powinien teraz zrobić? Przyznał on, że nie chciał tutaj przebijać, ponieważ posiadał marginalny gotowy układ i nie byłby zadowolony, gdyby zobaczył zagranie re-raise. Za lepsze rozwiązanie uznał więc zaczekanie z intencją sprawdzania zakładów na wielu turnach i riverach. Niewątpliwą zaletą zagrania check behind jest też to, że może ono skłonić Zacka do blefowania.
Little zaczekał, a na turnie pojawiło się 
. Zack zyskał tym samym jeszcze więcej outów. Powinien on w tej sytuacji betować ze spolaryzowanym zakresem – składającym się z najlepszych gotowych układów, a także z drawów. W rozdaniu wybrał duży rozmiar zakładu, stawiając 1.000$ przy puli wynoszącej 1.075$.
Warto zauważyć, że użyty rozmiar umożliwia Zackowi komfortowe zagranie za wszystko na riverze. Little może być więc w trudnej sytuacji w przypadku pojawienia się wielu różnych kart. Jak jednak przyznał, po zagraniu check behind na flopie, i tak musiał sprawdzić zakład na turnie ze swoim gotowym układem.
Little dołożył więc do puli 1.000$, a na środku zebrało się już 3.075$. River przyniósł 
, a cały board wyglądał następująco: . to, jak stwierdził w swojej analizie Little, okropna karta dla Zacka. Pomaga ona bardziej zakresowi gracza, który na flopie wybrał opcję check behind. W zakresie Little’a nie ma zbyt wielu rąk, które Zack mógłby teraz zmusić do foldu. Little przyznał jednak, że sam na miejscu przeciwnika zdecydowałby się w tej sytuacji na zagranie all-in.
Błąd na riverze
Zack zaczekał, a Little musiał zastanowić się teraz, czy chce value betować. Miał trzy opcje – zaczekać, zagrać all-in lub postawić zakład o średniej wielkości. Wybrał ostatnie rozwiązanie, co – jak sam przyznał – było błędem w rozdaniu przeciwko dobremu, znającemu GTO, pokerzyście.
Dlaczego postawienie średniego zakładu było decyzją błędną? Taki zakład mógłby dostać sprawdzenia od gotowych układów o średniej sile, jak A5 czy KQ, ale bardzo mało prawdopodobne jest, by Zack posiadał właśnie te ręce. Możliwe jest również to, że Zack postanowił slowplayować z lepszym układem, trzymając na przykład AQ.
