Niedawny finał jednego z turniejów w Pensylwanii trwał 22 godziny. Czy długie poziomy blindów są dobre dla graczy rekreacyjnych? Jakie jest najlepsze rozwiązanie.
W pokerze, podobnie jak w codziennym życiu można zastosować dwa podejścia. Jedni uważają, że co za dużo, to niezdrowo, a inni mówią, że dobrego nigdy za wiele. Oba te stwierdzenia można odnieść do turniejów pokerowych. Na portalu USPoker ukazał się artykuł, w którym autor stawia ciekawe pytanie o to, czy struktura turnieju pokerowego może być… zbyt dobra? Wszystko za sprawą jednego z turniejów w Pensylwanii, którego dzień finałowy trwał aż 22 godziny! Autor stawia pytanie, czy struktura turnieju, która pozwala na tak długa grę, jest dobra z punktu widzenia gracza rekreacyjnego?
Wyczerpująca rozgrywka
,,Struktury turniejów doszły do takiego poziomu, że narzeka na nie tylko garstka zawodników. Turnieje muszą kończyć się w pewnym momencie, ale w ubiegłym tygodniu w kasynie Parx [w Filadelfii- red.], struktura była zbyt dobra, aby na to pozwolić. Dan DaConti i Ryan Eriquezzo walczyli aż do 10:00 [dzień finałowy rozpoczął się o 12:00 poprzedniego dnia- red.] o nagrodę za zwycięstwo, która wynosiła ok. 100 tysięcy dolarów. Gdzie kończy się równowaga pomiędzy oferowaniem miejsca na grę w późnej fazie a trzymaniem graczy przy stole do nieprzyzwoitych godzin, aby zakończyć turniej? Odpowiedź leży pośrodku” – czytamy.
W dalszej części artykułu autor zauważa, że większość Main Eventów to turnieje trzydniowe (jeśli uznamy kilka dni startowych za jeden), a zwycięzca wyłaniany jest czasami około północy ostatniego dnia turnieju. Są turnieje, jak np. WPT i EPT, w których Main Eventy trwają więcej dni, ale tam wysoka jest frekwencja, a gra toczy się o naprawdę wielkie pieniądze.
Pozorna korzyść
,,Struktura turniejów Parx Big Stax jest znana ze swoich 90-minutowych poziomów w Dniu 3, co w teorii brzmi świetni, ale ma poważne wady. Gracze rekreacyjni myślą, że mają szansę w turnieju z ,,lepszą strukturą”, ale w porównaniu do zawodowców są w gorszej pozycji, ponieważ zawodowcy korzystają na większej liczbie rozegranych rozdań” – zauważa autor. I przytacza przykład finału turnieju Big Stax 300. Rozgrywka pomiędzy najlepszymi trzema graczami trwała aż przez osiem godzin. W końcu zdecydowali się oni wstrzymać grę i porozmawiać o dealu. Doszli do porozumienia i turniej się zakończył.
,,Typowy, przeciętny gracz rekreacyjny nie ma szans na wygranie przeciwko żadnemu z tych trzech finalistów, w tak rozszerzonym czasie. Skróć poziomy blindów, zwiększy się wariancja i zobaczysz większą liczbę graczy rekreacyjnych ze zwycięstwem” – dodaje. Autor przywołuje przykład turniejów WPT, w których poziomy blindów są skracane. Początkowo wynoszą 90 minut lub 75 minut, a gdy wyłaniany jest stół finałowy, to blindy trwają po 60 minut. ,,Szesnasty sezon WPT to namacalny dowód, że krótsze poziomy dają korzyści graczom rekreacyjnym i tym mniej doświadczonym. (…) Im więcej pieniędzy znajduje się w obiegu wśród graczy rekreacyjnych, tym lepiej dla przyszłości pokera” – dodaje.
Każde kasyno i pokerroom mogą tworzyć dowolne struktury turniejów, ale w ocenie dziennikarza USPoker, powinny zadać sobie pytanie: Czy chronią graczy rekreacyjnych przed samymi sobą i skrócą finałowy dzień, czy może po prostu liczą na to, że będą mieć tysiące graczy przez kolejne lata? ,,Maratony są częścią turniejów pokerowych, ale nie powinno nim być granie do 10:00. Najszybszym sposobem na utrzymanie pieniędzy w ruchu jest, aby gracze przychodzili i wychodzili o rozsądnych godzinach. To logiczny pierwszy krok” – podsumowuje autor.
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Podcast PokerGround: Gościem był Jakub Dorociński, tenisista stołowy, pokerzysta [nagranie]
*
DARMOWY turniej Poker Fever – zgarnij gotówkę i bilet do PFS Rozvadov!
*
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
