Izolacja limpera będzie pierwszym tematem, który poruszę w ramach serii „Z pokerowego notatnika Doro”. Zachęcam do wspólnej nauki.
Rozpoczynam nową serię artykułów na PokerGround o tematyce stricte strategicznej. Inspiracją do tworzenia tekstów będą dla mnie materiały, z których sam korzystam do nauki gry. Mój plan zakłada, że na tej serii będą korzystały obie strony – gracze początkujący, którzy otrzymają wartościowy materiał szkoleniowy, oraz ja sam, gdyż spisując swoje myśli na temat konkretnego zagadnienia, będę utrwalał swoją wiedzę. O tym, jak jest to ważne, pisałem już w tekście pt.„[BLOG] #75 Najprostsza metoda nauki dająca najlepsze rezultaty – tzw. sekret Bąbla”. Nic się w tym temacie nie zmienia.
Co to jest „izolacja”?
O izolacji mówimy wtedy, gdy wykonujemy zagranie, które ma na celu zgarnięcie puli tu i teraz lub sprawienie, że pozostaniemy w rozdaniu ze słabym przeciwnikiem. Tematem niniejszego artykułu będzie „izolacja limperów”, czyli graczy, którzy rozpoczynają rozdanie tylko od sprawdzenia, wyrównania wartości dużego blinda, a nie od podbicia.
Dlaczego chcemy izolować limperów?
Pomijając niewielki odsetek graczy, którzy potrafią odpowiednio balansować open limpy oraz regularne otwarcia (podbicia), limpowanie znamionuje słabego gracza. W naszym interesie leży to, abyśmy w trakcie naszej pokerowej kariery jak najwięcej rozdań rozgrywali ze słabszymi przeciwnikami. Dlatego też zagrywamy za kilka big blindów, aby zmusić resztę potencjalnych rywali do wyrzucenia kart i zostać w rozdaniu ze słabszym rywalem. Dzięki izolacji tylko my stajemy się beneficjentami wszystkich błędów, jakich dopuści się nasz przeciwnik. Nie muszę mówić, jak bardzo korzystny dla nas jest taki stan rzeczy.
Czynniki, które powinniśmy rozważyć przed wykonaniem izolacji
Przed wykonaniem zagrania izolacyjnego, zawsze powinniśmy rozpatrzeć minimum trzy kluczowe czynniki – absolutną siłę swojej ręki, folding equity (w uproszczeniu jest to częstotliwość, z jaką nasz przeciwnik wyrzuci karty od razu lub do zagrania kontynuacyjnego na flopie) oraz pozycję.
Aby z powodzeniem stosować zagranie, jakim jest izolacja limpera, przynajmniej dwa z trzech czynników powinny wystąpić jednocześnie. Warto jednak wziąć pod uwagę to, że absolutna siła ręki jest czynnikiem o największym znaczeniu, który bez nawet bez występowania innych czynników jest wystarczający do wykonania izolacji. Najczęściej jednak będziemy spotykali się z przypadkami nie tak oczywistymi, dlatego warto dowiedzieć się, w jaki sposób korzystać z pozostałych czynników.
Folding equity w grze live musimy określić na podstawie własnych obserwacji naszych rywali, za to w grze online pomoże nam HUD, dzięki któremu dowiemy się, który gracz lubi limpować, a następnie foldować do podbicia preflop (limp-fold) lub do zagrania kontynuacyjnego po flopie (Fold to flop C-bet). „Największy sekret” został właśnie wyjawiony – to właśnie gracze dużo foldujący będą naszymi głównymi „klientami”, których będziemy chcieli izolować.
Jeśli chodzi o drugi z czynników, czyli o pozycję, to powiem wprost – na ten temat napisano już opasłe tomiska, dlatego ja tylko zaznaczę, że granie z pozycją – możliwość wykonywania ruchu na końcu – daje graczom ogromną przewagę nad osobami, które na każdym streecie muszą wykonywać ruch wcześniej od nas. Stąd też posiadanie pozycji oraz folding equity jest wystarczające do tego, aby nawet ze spekulacyjną ręką zaangażować się w izolowanie limpera.
Z jakimi graczami limpującymi możemy się spotkać?
Gracz graczowi nierówny, ale możemy wyróżnić przynajmniej cztery typy graczy, których zagrania przyjdzie nam izolować:
- Fit or fold – jak sama nazwa mówi, jest to gracz, który albo zahaczy się o flop, albo już na flopie będzie wyrzucał karty do naszego zagrania kontynuacyjnego. Jako jedyny z poniższej grupy jest w stanie wyrzucić karty przed flopem tylko do naszej izolacji. Takiego przeciwnika chcemy izolować z szerokim zakresem rąk, gdyż rywal złoży się jak scyzoryk do większości naszych C-betów. (Pamiętajcie większość układów nie trafia flopa).
- Calling station – z tym graczem również chcemy angażować się w możliwie największą liczbę rozdań; „Calling station” to nic innego niż gracz, który tak łatwo nie zrezygnuje z choćby najmniejszego zahaczenia się o board na flopie. Na jego skłonności możemy odpowiedzieć w jedyny sposób – izolujmy go z silniejszym zakresem, bo gdy już trafimy naszą rękę, choćby silną top parę, plan zakłada granie bardzo mocnych value betów na trzech ulicach. Nie blefujmy.
- Wieloryb – w skrócie, to gracz, który już zupełnie nie potrafi znaleźć przycisku „fold”. Ważne jest, abyśmy za żadne skarby nie próbowali go blefować. Za to value betujmy go bezlitośnie, zarówno z top parami, jak i z trochę słabszymi układami. Nasz zakres układów do izolacji powinniśmy budować w dużej mierze o ręce, dzięki którym będziemy w stanie trafić silną top parę.
- Agresywny limper – to gracz, który dużo limpuje, ale wykazuje się też aktywnością; w jego repertuarze zagrań znajdują się limp-raise’y oraz wszelkie inne, często losowe, min-raisy po flopie. Potrzebujemy solidnego showdown value, żeby grać z takim rywalem. Oczywiście z mocnymi układami gramy for value. Jednak z układami o mniejszej sile, ale nie beznadziejnymi, warto rozważyć tylko check. To sprawi, że nie damy wyrzucić się przeciwnikowi z rozdania. Obserwujcie dokładnie tendencje i zachowanie takiego gracza. Nigdy nie wiadomo, czy agresję wyzwoli u niego check czy np. mały bet.
Sizingi przy izolacji
Wysokości zagrań używanych do izolowania przeciwników są najczęściej większe od tych, gdy sami inicjujemy rozgrywkę. Dzięki limperowi w puli znajdują się dodatkowe środki. Przez to musimy zagrywać mocniej. Wszystko po to, żeby nie dawać swoim przeciwnikom zbyt korzystnych pot oddsów. Tak więc, jeśli znajdujemy się na pozycji, powinniśmy zagrywać izolację za 4 BB +1 BB za każdego kolejnego limpera. Gdy gramy z blindów, wychodźmy od 5 BB + 1 BB.
Standardowe sizingi chcemy zwiększać w chwili, gdy za nami znajdują się gracze rekreacyjni lub tacy, którzy często 3-betują. Pamiętajcie, że nie zależy nam na dodatkowym towarzystwie – tylko my mamy korzystać z błędów popełnionych przez limpującego gracza.
Podsumowanie
Izolacja limpera to zagranie, które na mikrostawkach będzie regularnie przynosiło Wam profity. Przed jego wykonaniem oceńcie dokładnie, które czynniki działają na Waszą korzyść. Swoją strategię gry po flopie dostosujcie do tego, z jakim rodzajem przeciwnika macie do czynienia. Identyfikację typu gracza ułatwi Wam HUD oraz własne obserwacje.