Jak przetrwać w turnieju z niewielkim stackiem? Carlos Welch, pokerowy trener i autor artykułów strategicznych, przygotował pięć porad dla początkujących graczy turniejowych. Dotyczą one gry z dość niewygodnym stackiem – wynoszącym 20-30 big blindów.
Gry cashowe przyzwyczaiły wielu pokerzystów do gry ze stackami w wysokości 100 big blindów. Tacy gracze mają często problemy, gdy próbują swoich sił w turniejach, w których zwykle dysponują znacznie mniejszymi stackami.
Posiadając mniej niż 20 big blindów, mogą zawsze skorzystać z wielu dostępnych tabelek „push or fold”. Te tabelki nie mają jednak zastosowania w przypadków stacków wynoszących od 20 do 30 big blindów. Są one dość niewygodne.
Jak twierdzi Carlos Welch, z taką wielkością stacków gra jest najtrudniejsza. Autor przygotował pięć porad, które mogą pomóc Ci podczas rywalizacji w turniejach.
1. Otwieraj częściej z wysokimi kartami, rzadziej z niskimi
Z małym stackiem powinieneś rozgrywać więcej wysokich kart, a także zacząć eliminować ze swojego zakresu mniejsze karty.
Ręka typu 54s jest dobra w sytuacjach, w których możesz trafić na flopie draw do koloru lub strita i oczekiwać większej wygranej, gdy skompletujesz swój układ na jednym z kolejnych streetów. Ale w tym przypadku nie masz w efektywnym stacku wystarczającej liczby żetonów.
Gdy stacki są głębokie, ręka typu KJo ma okropne odwrócone implied oddsy. To oznacza, że nie zawsze możesz grać opłacalnie za cały stack. Gdy trafisz tylko jedną parę, na przestrzeni trzech streetów gracze będą skłonni sprawdzić za 100 big blindów praktycznie wyłącznie z lepszymi układami.
Inaczej jest jednak w przypadku małych stacków. Gdy trafisz na flopie parę z KJo, możesz śmiało zaryzykować ostatnie 25 big blindów. Z 54s rzadko miałbyś podobną okazję.
2. Używaj spolaryzowanych zakresów do c-betowania
Gdy otwierasz z wczesnej pozycji i dostajesz sprawdzenie od big blinda, Twój zakres ma ogromną przewagę.
Bardzo często możesz opłacalnie c-betować z całym zakresem. Nie dzieje się tak w przypadku małych efektywnych stacków, ponieważ w Twoim zakresie jest wiele dobrych, ale marginalnych rąk, które nie są w stanie zrobić nic po zagraniu check/raise all-in.
W przypadku stacków wynoszących 100 big blindów nie jest to wielkim problemem, ponieważ możesz sprawdzić z nimi przebicie, nie będąc zmuszonym do ryzykowania wszystkich żetonów. Z 25 big blindami byłbyś natomiast pot committed.
Z tego względu Twój zakres do c-betowania powinien składać się z rąk takich jak:
- najwyższa para,
- najlepszy kicker,
- kombinacje drawów, z którymi będziesz mógł sprawdzić shove,
- najniższa para lub guttery, z którymi będziesz mógł spasować po zagraniu shove.
Posiadając marginalne ręce typu druga najwyższa para lub słabe drawy, powinieneś zaczekać na flopie i często sprawdzić na turnie w celu dojścia do showdownu i zrealizowania swojego equity.
Jeśli nie sądzisz, że wygrasz na showdownie, to zawsze masz możliwość blefowania na riverze lub postawienia jednego zakładu dla value (nie bojąc się już check/raise’u).
3. Graj all-in preflop z niskimi parami
Jeżeli na późnej pozycji trzymasz niską parę, jak 22-77, to prawdopodobnie masz najlepszą rękę, ale nie chciałbyś z nią przebijać i grać po flopie lub sprawdzać 3-bety od rąk typu 98s. Z niskimi parami możesz rozważyć stosowanie zagrań open-shove za 20-25 big blindów i 3-bet shove za 25-30 big blindów.
Ręce te tracą znaczną ilość value na flopie. Gdy mają przewagę, rzadko utrzymują ją na kolejnych streetach. Nie są też dobrymi rękami do blefowania, ponieważ zwykle mają tylko dwa outy.
Najniższe z par, jak 22 czy 33, mają jeszcze dodatkową wartość jako ręce do zagrywania shove przed flopem. Zmuszają bowiem do foldów kilka lepszych rąk, jak 44 czy 55, zachowując dobre equity przeciwko rękom typu AK i AQ.
4. Eksploatuj zakresy dla sprawdzeń z pozycją
Gdy masz 25 big blindów, otwierasz ze środkowej pozycji i dostajesz sprawdzenie od gracza z pozycją, to najczęściej grać będziesz przeciwko ręce broadway. Ta wiedza może pozwolić Ci na skuteczniejsze wybieranie blefów i value betów.
Na przykład, KQ na boardzie z damą jako najwyższą kartą jest w tej sytuacji bardzo dobrą ręką, ponieważ zakres rywala może zawierać wiele rąk typu QJ i QT. AQ zwykle zastosowałoby przed flopem 3-bet.
Na boardzie z siódemką jako najwyższą kartą możesz blefować na kilku streetach, ponieważ Twój przeciwnik rzadko będzie miał w swoim zakresie ręce typu K7 lub 88+. Niższe pary z ręki nie będą natomiast zbyt skłonne do sprawdzania na dalszych streetach, gdy pojawią się na nich wyższe karty.
5. Rozważ stosowanie limpów
Już na początku nauki gry w pokera dowiadujemy się, że limpowanie jest najczęściej złą strategią. To oczywiście prawda, ale takie zagrania bywają sensowne w przypadku posiadania niewielkich stacków.
Mając 25 big blindów, możesz chcieć otworzyć przebiciem z buttona z ręką typu J9s. Boisz się jednak zagrania 3-bet shove od agresywnych graczy z blindów. W takich właśnie sytuacjach większą szansę na obejrzenie flopa dać Ci może open-limp.
Oczywiście, w zakresie do limpowania powinieneś mieć też trochę silnych rąk. Przy odpowiednim scenariuszu możesz nawet ograniczyć całą swoją strategię preflop do otwierania limpami.
Nie jest to coś, czego potrzebujesz przeciwko każdemu typowi przeciwnika, ale może być potężną bronią w Twoim arsenale – jeśli potrafisz jej używać.
Podsumowanie
Błędy ze stackami w wysokości od 20 do 30 big blindów zdarzają się nawet dobrym graczom. Niektórzy z nich mają większe doświadczenie w grach cashowych, przez co nie potrafią radzić sobie z niewielkimi stackami. Inni to gracze rekreacyjni, dla których matematyczne aspekty gry w pokera nie mają aż tak dużego znaczenia.
Mamy nadzieję, że powyższe porady okażą się pomocne dla każdego, kto napotyka na te powszechne w turniejach problemy.
Powodzenia przy stolikach!
Dlaczego 54s jest lepsze od 98s? Jak powinno wpłynąć to na Twoją strategię?
