Gra na short stacku nie jest zbyt komfortową sytuacją w pokerowym turnieju. Jednak zastosowanie prawidłowej strategii pozwoli nam zwiększyć szansę na powrót do gry i końcowy sukces. W niniejszym materiale przyglądamy się kwestii open-raisingu w sytuacji, gdy wielkość naszego stacka nie przekracza 30BB.
W części pierwszej omówiliśmy zagadnienie zakresów, z jakimi otwieramy mając mały stack, w porównaniu z tymi, które nadają się do otwarcia ze stackiem większym. Dzisiaj zaczynamy od kwestii VPIP, czyli Voluntary Put Money In Pot.
Jak zmaksymalizować VPIP, gdy jesteśmy na shorcie?
Teraz, gdy już wiemy jak dostosować nasza strategię open-raisingu na krótkim stacku, omówimy strategię zagrywania all-in w porównaniu ze strategią zróżnicowaną.
Strategia „shove-only” jest oczywista: albo gramy za wszystko, albo zrzucamy karty.
Dla kontrastu, strategia zróżnicowana na krótkim stacku zakłada zakresy do zagrania raise/fold, raise/call, zakresy do limpowania oraz zakresy do open-shove. W niniejszym artykule skupimy się na wprowadzeniu do naszego arsenału zakresów do zagrań raise/fold oraz raise/call. Omówienie zakresów do limpowania wymaga oddzielnego opracowania.
Gdy myślimy o zakresach do zagrania raise/fold na short stacku, musimy grać w bardzo spolaryzowany sposób – silne ręce zrównoważone przez ręce słabe. Średnie układy lepiej się rozgrywa zagrywając po prostu all-in.
Przykładowo, z ręką A9o na buttonie ze stackiem 15bb, możemy po prostu zagrać za wszystko. Naprawdę nie chcemy tu podbijać, żeby potem sprawdzić all-ina za nasze turniejowe życie, ani dawać big blindowi dobrej ceny za obronę z ręką tego typu. Z drugiej strony, chcemy grać raise/call z rękami w rodzaju KK, QQ, AKs, które balansujemy z rękami posiadającymi dobre blockery, które zagramy raise/fold.
Zwróćmy uwagę, że gdy jesteśmy na shorcie, bardziej chcemy blefować z rękami posiadającymi dobry potencjał blokujący, niż z rękami mającymi dobrą grywalność postflop.
Spójrzmy na sytuację, gdzie nasze VPIV zmienia się w zależności od tego, czy stosujemy strategię shove-only, czy strategię mieszaną.
Załóżmy, że siedzimy na buttonie z 19bb w stacku i zastanawiamy się, czy powinniśmy zagrać all-in, raise czy fold. Gdybyśmy mieli stack w wysokości 50bb, moglibyśmy otworzyć z jakimiś 50-75% rąk, w zależności od tego, kto siedzi na blindach (gramy luźniej przeciwko słabym graczom na blindach). Według Snapshove, z 19bb (10% ante i stół 9-osobowy), możemy grać zyskownie shove z 23.6% rąk.
Co jednak, jeżeli wprowadzimy mieszaną strategię, w której niektóre ręce będziemy grać raise/fold a inne raise/call?
Wrzućmy więc do naszego zakresu do raise/callowania ręce 99+, AJ+, ATs i KQs, co daje w sumie 92 kombinacje. Możemy dodać niektóre słabsze ręce, których nie mamy w zakresie do shove, do zakresu raise/fold – takie jak Q4-Q7s, J7s, K2-K4s, T9o, J9o, Q9o oraz K8-K9o jako dodatkowe 92 kombinacje do blefów. Możemy również dodać niektóre słabsze ręce z zakresu do all-inów do naszego zakresu do raise/foldów w celu zrównoważenia. Pamiętajmy, że gdy jesteśmy na short stacku, bardziej chcemy grać z rękami, które mają silny potencjał blokujący niż obawiać się gry postflop.
Jeżeli połączymy zakresy do raise/foldowania i raise/callowania, mamy teraz VPIP ~40% rąk, co oznacza sporo więcej, niż 33.6% z naszej strategii shove-only. A oto jak taki zakres wygląda:
(Czerwone – raise, zielone – shove, niebieskie – fold)
Jeżeli zdecydujemy się dodać więcej rąk do naszego zakresu raise/call, takich jak 88 czy A9s, wtedy w prosty sposób dodamy nawet jeszcze więcej rąk do zagrania raise/fold, co znowu pozwoli nam zwiększyć nasz VPIP. Pamiętajmy, że w turniejach naszym celem jest rozgrywanie tak dużej ilości rak, ile tylko się z zyskiem da. Dlatego zwiększenie VPIP ma tak dużą wartość.
W części ostatniej -jak zbudować zakres do 3-betu będąc na short stacku.
Czytaj również: Open-raising na short stacku w turnieju. Część 1
