Pomysłów na idealne turnieje pokerowe jest tyle, ilu pokerzystów. Warto jednak spróbować uporządkować pewne kwestie.
Paul Seaton na łamach PokerNews.com przedstawił drugi odcinek cyklu (pierwszy znajdziecie tutaj), w którym porusza najważniejsze kwestie dot. organizacji turniejów. Tym razem dziennikarz zajął się tematem formatów turniejowych. Freezeout, pojedyncze re-entry, nielimitowane re-entry – który jest najlepszy?
Igor Kurganov mówi: „Uważam, że to zależy od klientów. Jeśli mowa o strukturze Main Eventu, to uczynienie go turniejem z nielimitowaną liczbą re-entry jest złe i nie pasuje do ludzi, którzy grają w takim turnieju. ME muszą być freezeoutami lub turniejami z jednym re-entry”.
Natomiast Dara O’Kearney mówi, że jego zdaniem najlepszy format to freezeout. I tłumaczy, że takie turnieje są najbardziej popularne wśród graczy rekreacyjnych. „Jeśli zakwalifikowali się do niego poprzez satelitę, to mają tylko jeden bullet. Jeśli opłacają bezpośrednie wpisowe, to chcą to zrobić za pomocą tylko jednego bulletu. Dla graczy rekreacyjnych to naprawdę źle, gdy wyeliminują znanego zawodowca, a następnie widzą, że on ponownie wkupuje się do gry” – dodaje.
Także Dominik Nitsche, czterokrotny mistrz WSOP, jest zwolennikiem turniejów freezeout. Niall Farrell, mistrz WSOP, WPT i EPT, mówi, że freezeout daje graczom rekreacyjnym największe szanse na zwycięstwo. A dodatkowo dobrych graczy trzeba wyeliminować tylko raz.
Gracze rekreacyjni są najważniejsi
Kolejną kwestią jest to, czy poker staje się grą, której rekreacyjni zawodnicy nie są w stanie pokonać? Farrell mówi: „W dawnych czasach EPT, zwycięstwo było bardzo prestiżowe, ponieważ były to turnieje freezeout. (…) Jeśli nie dasz graczom [rekreacyjnym]sensownej szansy na zwycięstwo, to oni już więcej nie zagrają. Gra wyschnie”.
O’Kearney wskazuje, że na zmianach w turniejach korzystają organizatorzy, a zniechęca to graczy rekreacyjnych. „Jeśli oni przestaną się pojawiać, to będzie po wszystkim. Zawodowcy całkowicie od nich zależą. Zawsze powinniśmy robić to, czego oni [gracze rekreacyjni – red.] chcą” – przekonuje. I jako przykład podaje strukturę wypłat w turniejach live PokerStars, powinna zostać zmieniona na lepszą. Podobnie jak odejście od nielimitowanego re-entry.
Złoty środek?
A może istnieje złoty środek, czyli pojedyncze re-entry w Main Eventach? Adrian Mateos, mistrz EPT i trzykrotny mistrz WSOP, mówi: „Uważam, że najlepszy sposób to lepsza struktura i jedno re-entry. To jest dobre, ponieważ czasami odpadasz z dużego turnieju, podróżowałeś na niego wiele godzin, spędziłeś wiele dni w danym mieście na turnieju. Posiadanie jeszcze jednej próby jest całkiem przyjemne. Według mnie wiele Main Eventów powinno mieć jedno re-entry. Wszystkie festiwale powinny mieć przyjemny harmonogram side evetów, żeby każdy, kto odpadnie z ME, nadal mógł grać”.
Także O’Kearney skłania się ku jednemu re-entry. On też zwraca uwagę na kwestie dotyczące długich podróży. I dodaje: „Zdecydowanie uważam, że nielimitowane re-entry jest naprawdę złe. Myślę, że powodem ich organizowania jest robienie większych pul nagród. Ludzie lubią duże pule, ale wydaje się to [osiągane] zbyt dużym kosztem”.
Ostatnia kwestia dotyczyła wpływu harmonogramu turniejów bocznych na Main Eventy. Igor Kurganov mówi, że jeśli jest tylko ME, to powinien mieć on formułę z jednym re-entry, a w przypadku posiadania turniejów bocznych, ME powinien być freezeoutem. Natomiast zdaniem Nitsche większym problemem jest zbyt długi czas na dokonanie późnej rejestracji do turniejów.
Na koniec jeszcze kwestia dotycząca super high rollerów. Zdaniem Igora, ze względu na ich specyfikę, należy wprowadzić w nich nielimitowane re-entry. Częściowo jego zdanie podziela Adrian Mateos, ale jak dodaje, „nie uważam, że jest to dobre dla pokerowej ekonomii”.
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Analiza – Koray Aldemir i David Peters na wojnie blindów
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
