Kat Martin, pokerzysta i trener, opublikował na stronie RedChipPoker.com trzeci odcinek poradnika dla graczy cashowych, którzy chcieliby zasiąść do turniejów.
Kat Martin pisze, ze jako punktu bazowego do swoich porad wykorzystuje codzienne turnieje live, w których regularnie bierze udział. Zazwyczaj przy stołach siedzi ok. stu osób, a na zwycięzcę czeka ok. 2,5 tysiąca dolarów. Na start jest 15.000 żetonów, pierwszy poziom blindów to 25/50. Na trzecim i czwartym poziomie blindy wynoszą 100/200, ale w pojawia się ante w w wysokości 25. To przejaw dobrej, wolnej struktury. Blindy rosną co 20 minut. Martin pisze, że wraz z odpadaniem kolejnych graczy, stoły są „łamane” w przewidywalnym porządku. Daje to szansę zorientować się, jak długo czasu gracze spędzą w tym samym towarzystwie.
Głębokość stacków
Jeśli chodzi o strukturę turnieju, to w opisywanym przypadku gracze zaczynają ze stackiem w wysokości 300 big blindów. „Ma to kilka ważnych implikacji. Pierwsza to potwierdzenie, że turniej ma wystarczająco wolną strukturę, aby skorzystali na tym gracze, którzy mają umiejętności. Druga jest taka, że gracze rekreacyjni spędzają większość swojego turniejowego życia na stackach, które mają po około 50 big blindów. Wielu graczy rekreacyjnych prezentuje na tej głębokości stacków rozsądny poziom. A większość z nich gra dokładnie tak samo na 300 BB, jak i 50 BB” – pisze Martin.
Zanim przejdziemy do tego, jak wykorzystać grę wspomnianych rywali na swoją korzyść, kilka słów o ogólnej strategii. Martin przypomina, że gdy rozwiązano jednoosobowe turnieje Sit&Go, to „powszechnie akceptowalne stało się, że w początkowej fazie gra tight jest prawidłowa”. I dodaje: „W dziewięcioosobowej lub dziesięcioosobowej stawce, gdzie płatne są trzy miejsca, celem była pewność, że znajdziesz się „w kasie”. Na drugim końcu skali są ogromne turnieje online, które mają dużo miejsc płatnych, a najniższe nagrody stanowią wartość 120 procent wpisowego. Prawdziwe nagrody zaczynają się dopiero za zajęcie miejsca w TOP-3. „Przy takiej strukturze możesz założyć, że gromadzenie żetonów za pomocą agresywnej gry jest prawidłowe od pierwszego rozdania” – czytamy.
Typowe turnieje live, w tym opisywany przez Martina, mieszczą się w środku skali. Autor dodaje, że on na początku turnieju stosuje grę tight, a przeciwko słabym rywalom poluźnia nieco grę. Drugim powodem do gry tight na początku jest stworzenie odpowiedniego wizerunku, z którego można skorzystać w późniejszej fazie. Gdy uważny rywal zaszufladkuje go jako nita, to Martinowi łatwiej będzie wygrać większe pule, które powstają wraz ze wzrostem blindów i ante.
Wizerunek
W tym miejscu przydaje się wiedza o kolejności „łamania” stołów. „Im dłużej grasz z tymi samymi rywalami, tym bardziej wartościowy staje się wizerunek jako gracza tight. W turnieju dziesięciostolikowym, na początku mogę prezentować styl bardziej LAG, gdy wiem, że mój stół będzie jednym z pierwszych do „złamania” – dodaje Martin.
Autor pisze, że poza stylem tight, w turniejach gra na początku także bardziej pasywnie niż w grach cashowych. Pompowanie puli nie ma sensu dlatego, że pompując pulę można niewiele zyskać, a wiele stracić.
Wróćmy teraz do tematu głębokości stacków. W opisywanym turnieju gra zaczyna się z 300 BB. Dla graczy rekreacyjnych to niecodzienna głębokość. „Oni uczyli się strategii gry dla głębokości na poziomie 30-50 BB, ale nie rozumieją, jak powinni zmodyfikować strategię na głębszych stackach. Jaki będzie ich najczęstszy błąd? Myślę, że jest to stackowanie się za ogromną liczbę blindów z top parą” – pisze Martin.
Kolejna cecha graczy rekreacyjnych to „przyklejanie się” do gry w fazie postflop. Jak sobie z tym radzić? Wejście do puli z pojedynczym raisem i ze spekulacyjnymi rękami będzie bardzo opłacalne.
Blefowanie
Warto pamiętać, że blefowanie na wczesnych poziomach jest niebezpieczne, a dodatkowo stoi w sprzeczności z budowaniem wizerunku, o którym była mowa wcześniej. Z blefowaniem należy wstrzymać się do czasu, gdy na horyzoncie będzie widać miejsca płatne.
Jeśli chodzi o rozmiary betów i raiseów, to w turniejach są one zazwyczaj mniejsze niż w grze cashowej live na niskich stawkach. Na przykład w grze live 1/2$, otwarcia za pięciokrotność (lub nawet więcej) dużego blinda są standardem. Jeśli chodzi o wczesne fazy turniejów, gdy stacki są głębokie, większość rad mówi o otwarciach w okolicach 3x.
Gdy mowa o rozmiarach betów w grze postflop, to jeśli jesteś graczem cashowym, który zazwyczaj gra na 100 BB, to tamten twój standardowy sizing betów postflop powinien być w porządku we wczesnych fazach turniejów.
Gracze rekreacyjni często wykonują ogromne raisey na wczesnych poziomach. Będziesz świadkiem także limpowania i wieloosobowych pul. „Udział w grach cashowych na niskich stawkach przygotuje cię na taką dynamikę, ale musisz dać sobie sprawę, że jeśli ktoś otwiera w turnieju za 8x, to prawdopodobnie nie wie, co robi lub ma J-J. Jest wiele telli opartych na rozmiarach betów, które wysyłają tamci gracze, więc zwróć na to uwagę” – pisze Martin.
Ryan Laplante o pytaniach, które należy zadać sobie przed i w trakcie turnieju
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Podcast PokerGround (nagranie): „Sajmonczan” o dekadzie pokerowej kariery, o grze w Pot-Limit Omaha
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
