Jeden z trenerów zwrócił uwagę na widoczną różnicę pomiędzy pokerowymi amatorami i zawodowcami. Chodzi o cel, który przyświeca im w trakcie rozdania.
Carlos Welch przytacza przykład rozdania z niedawnego turnieju, w którym brał udział. W pierwszy rozdaniu jeden z rywali, który siedział na UTG, zagrał raise za 10.000, gdy stack startowy wynosił 20.000, a blindy 25/50. Wszyscy myśleli, że pomylił się i chwycił złe żetony. Już po rozdaniu tamten graczy wyjaśnił, że celowo zagrał tak duży zakład, ponieważ nie chciał, żeby spotkało go coś złego.
Welch pisze, że takie myślenie jest zauważalne u wielu pokerowych amatorów – wolą wygrywać pule niż wyciągać wartość. U zawodowych pokerzystów jest odwrotnie. Oto dwa przykłady.
1. Nie graj dużego zakładu, który ma zmusić do foldu rywali, gdy masz silną value rękę
Oczywisty przykład tego błędu to sytuacja, gdy gracz dostaje od krupiera A-A. Takich graczy można nazwać „wystraszonymi”. Ból z przegrania najlepszej ręki jest u nich większy niż chęć sprawdzenia przez gorsze układy.
Welch pisze, że on widzi u siebie takie obawy, gdy otrzymuje 
offsuit. Często decyduje się na overplay preflop z tymi kartami, ponieważ rozgrywka postflop może być ciężka przeciwko rywalom, którzy mogą postawić go na tę konkretną rękę. To jest oczywiście złe myślenie. Jeśli rywal są chętni sprawdzić raise normalnych rozmiarów z gorszymi kartami A-x i K-x, to Welch wyświadcza sobie niedźwiedzią przysługę, gdy decyduje się na większy bet, który zmusza wiele kart rywali do spasowania.
Zawodowi pokerzyści nie popełniają tego błędu. Jeśli uważają, że mają najsilniejszą rękę, to betują za tyle żetonów, za ile ich zdaniem zostaną sprawdzeni przez rywali ze słabszymi kartami. To daje im większy profit preflop i ustawia ich na drodze do bardziej profitowych opcji w grze postflop. I to nawet, jeśli oznacza to, że od czasu do czasu przegrają pulę. Taka gra oznacza trudniejsze decyzje postflop, w tym trudne foldy.
Trener przywołuje przykład z turnieju, gdy zostało mu siedemnaście big blindów. Rywale przed nim spasowali, a on siedział na hijacku i miał 10-10. W przeszłości zagrałby all-in, ponieważ bałby się, że raise zostałby sprawdzony przez dwóch, trzech rywali, a następnie musiałby spasować, gdyby na flopie spadła over karta. W końcu zdał sobie sprawę, że to marnowanie silnej value ręki.
W nowej rzeczywistości Welch otworzył, a sprawdził go starszy gracz, który siedział na big blindzie. Na flopie spadły 
w różnych kolorach. Welch betuje, rywal sprawdza. Turn to 
offsuit. Welch gra bet, rywal zagrywa raise i nasz główny bohater pasuje, ponieważ nie widział u rywala zbyt dużych możliwości blefowania.
Utrata żetonów nie była dla Welcha przyjemna i rozumie on, dlaczego amatorzy nie grają w prawidłowy sposób. Jednak zawodowców bardziej zabolałoby przegapienie wartości niż przegranie puli.
2. Graj małe bety, aby zostać sprawdzonym, gdy masz marginalną value rękę
Dla rekreacyjnych graczy, może to być jedna z najbardziej niezrozumiałych spraw, które robią zawodowcy. Niewielu amatorów ma doświadczenie z betowaniem bottom pary, aby zostać sprawdzonym przez A-high, ale jeśli damy radę wyeliminować lepsze ręce z ograniczonego zakresu (który zawiera ręce, które nas sprawdzą, a które pokonujemy), to taki bet ma sens.
Zawodowi gracze często będą betować za jedną trzecią puli z marginalnymi rękami przeciwko ograniczonym zakresom. Rywal musi kontynuować z trzema na cztery ręce ze swojego zakresu, aby przeszkodzić betowi w automatycznym zamienieniu się w profit. Gdy zakres sprawdzania preflop u rywala jest zbyt szeroki, a jego zakres postflop jest ograniczony, to ciężko może być kontynuować z trzema czwartymi rąk.
Używając betu o wartości jednej trzeciej puli, potrzebujesz wygrać tylko 25 procent przypadków, aby zamienić to w profit. Oznacza to, że możesz przegrać pot w większości przypadków i nadal zarobić. Aby się poprawić, gracze rekreacyjni muszą zrozumieć ten koncept i być w stanie zagrywać te bety, zdając sobie sprawę, że przegranie rozdania nie oznacza przegrania gry.
Przykład
Poniższy przykład pochodzi z rozdania, w którym udział wziął Welch. Nowy rywal przy stole zdecydował się na limp z UTG. Inni rywale spasowali do gracza na small blinda, który wyrównał. Welch zagrał raise z big blinda, trzymająć 10-10. Sprawdził tylko rywal z UTG.
Flop to 
w różnych kolorach. Welch betuje i zostaje sprawdzony. Turn to . Zakres rywala zawiera wiele A-x oraz J-x, karty broadway i ręce w postaci małych par. Welch miał ok. 30 procent equity przeciwko temu zakresowi, więc zagrał bet za jedną trzecią puli, aby dostać sprawdzenie od najsłabszej części jego zakresu. Sizing na turnie pomógł ograniczyć zakres rywala jeszcze mocniej, ponieważ większość ludzi zagrałaby raise na turnie dla wartości z górną częścią swojego zakresu, gdy mierzy się z takim małym sizingiem.
Rywal sprawdził. Na river spadło offsuit. Welch usunął z zakresu rywala wszystkie ręce lepsze niż jedna para. Do tego momentu raise zagrałoby nawet . Welch uważał, że zakres rywala będzie ograniczony do rąk w stylu i . Trener zagrał na riverze bet za ok. 40 procent wartości puli, aby otrzymać hero call od par, które pokonuje, albo dostać hero fold od jego gorszych rąk J-x, w zależności od tego, który błąd popełnia rywal.
Wielu graczy rekreacyjnych zaczekałoby i sprawdziło river, ale zdaniem Welcha często będzie to efekt potrzeby zobaczenia, czy wygramy pulę. On jednak widział szansę na zdobycie nieco więcej wartości od nieznanego gracza, który zbyt często sprawdza.
W powyższym rozdaniu rywal zagrał raise, Welch spasował, a rywal odsłonił 
w kolorze, co było kompletnym blefem.
Wynik rozdania nie był idealny i przyjemny, ale Welch rozumie, że to, co się wydarzyło, to bardzo rzadka sytuacja. Znaczna większość rywali byłaby skłonna sprawdzić z gorszymi rękami jego bet na riverze, a niewielu byłoby w stanie na wspomniany blef.
Gdyby jedynym celem Welcha było wygranie puli, to wynik rozdania byłby fatalny, ale jemu chodzi o wyciągnięcie jak najwięcej wartości, więc w teorii wszystko potoczyło się idealnie. Gdyby rywal nie pokazał blefu, to Welch założyłby, że go pokonał i grałby nadal tak samo przeciwko niemu. Dzięki pokazaniu blefa, Welch zyskał darmowe informacje, co pomogło mu podwoić się na tym rywalu po kilku kolejnych rozdaniach.
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Dziesięć typowych błędów, z powodu których przegrywasz
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
