Zagranie check/raise na flopie – przewodnik

Check/raise na flopie to potężne zagranie w wariancie No Limit Hold’em. Dlaczego powinniśmy je stosować? Jak często w i jakich sytuacjach? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w poniższym przewodniku. 

Fundamentalną słabością wielu graczy z mikro stawek jest ich pasywność. Zamiast betować i przebijać, tacy gracze czekają, sprawdzają oraz foldują.

Gdy jesteśmy na blindach i otrzymujemy zakład kontynuacyjny na flopie, powinniśmy starać się grać agresywnie z częścią naszego zakresu. Sensownym posunięciem jest więc stosowanie zagrania check/raise.

Poniższy przewodnik wyjaśnia, dlaczego i kiedy powinniśmy grać check/raise z big blinda po pojedynczym przebiciu przed flopem. Na końcu znalazły się przykłady – w wersji dla początkujących i zaawansowanych.

Dlaczego powinieneś grać check/raise na flopie?

Dajesz sobie szansę, by natychmiastowo wygrać rozdanie. Wybierając check/call w 100% przypadków, nie będziesz miał możliwości, by wygrać pulę od razu. Gdy zawsze tylko sprawdzasz, stajesz się bardziej zależny od siły swojej ręki na showdownie.

Nie masz gwarancji, że wygrasz na showdownie po trafieniu na flopie pary, ponieważ przeciwnik może wymusić na Tobie fold lub samemu posiadać lepszą rękę. Zagranie check/raise daje Ci większe szanse na wygranie rozdania na flopie bądź na kolejnych streetach.

Możesz zbudować większą pulę z silnymi rękami

Gdy grasz bez pozycji z big blinda, to podczas całego rozdania dysponujesz mniejszą ilością informacji od przeciwnika (lub przeciwników). Gracz posiadający pozycję zawsze ma ostatnie słowo na temat tego, czy chce budować większą pulę, czy nie. Przez to trudniej może być Ci grać o dużą pulę ze swoimi silnymi rękami.

Jeśli zawsze grasz check/call z silnymi rękami, to praktycznie polegasz na swoim przeciwniku, by to on zbudował dla Ciebie pulę. Nie stanie się tak za każdym razem, więc gdy posiadasz silną rękę, to musisz wziąć na siebie odpowiedzialność za zwiększenie puli. Pomoże Ci w tym zagranie check/raise.

Bez pozycji ciężej jest również wygrywać z drawami. Jeśli na turnie lub na riverze pojawi się niewygodna karta, to gracz posiadający pozycję ma możliwość komfortowego zagrania check behind, dzięki któremu utrzyma małą pulę.

Check/raise z silnymi drawami nie tylko generuje fold equity, ale też pozwala na stworzenie większej puli w przypadku skompletowania drawu.

Masz możliwość wygrania z rękami, które nie mogą wygrać na showdownie

W większości przypadków ciężko jest dojść do showdownu z rękami takimi jak niskie suited connectory (na przykład 65 lub 97). Najczęściej trafisz na flopie marginalną parę, z którą spasujesz do rivera lub z którą przegrasz przeciwko lepszej ręce na showdownie.

Dobrym rozwiązaniem, gdy trzymasz niskiego suited connectora, a flop daje Ci silnego drawa, jest stosowanie zagrań check/raise. W dłuższym okresie czasu uzyskasz w ten sposób największą szansę na osiągnięcie zysku z tego typu rękami.

Stajesz się nieprzewidywalny

W odmianie No Limit Hold’em najłatwiej gra się przeciwko przewidywalnym rywalom. Gdy to Ty stajesz się przewidywalny, Twój przeciwnik może bez trudu dostosować swoją strategię do Twojej gry.

Stosowanie zagrania check/raise pozwala Ci grać mniej przewidywalnie i tworzy trudniejsze sytuacje dla zakresu, z którym c-betować chcieliby Twoi rywale.

Kiedy zagrywać check/raise na flopie?

Powyższe porady nie powinny skłonić Cię do szalonego grania check/raise w niemal każdej sytuacji. W taki sposób powiększałbyś tylko pule z wieloma marginalnymi rękami, przez co ucierpiałby Twój wykres wygranych.

Powinieneś uważnie dobierać odpowiednie ręce i odpowiednie flopy, a dopiero potem przechodzić do akcji. Dobra częstotliwość do stosowania zagrań check/raise na flopie waha się w granicach od 10% do 15%.

Każda mniejsza liczba (zwłaszcza mniejsza niż 7%) oznacza, że check/raise zagrywasz głównie dla value. Wyższa od 15% sugeruje, że w swoim zakresie masz zbyt dużo blefów.

Tekstura flopa powinna być dla Ciebie głównym czynnikiem podczas rozważania gry check/raise. Jak podpowiadają solvery, gdy agresor z fazy preflop nie dysponuje przewagą wynikającą z posiadania najlepszego układu, powinieneś grać check/raise w więcej niż 15% przypadków.

To oznacza, że jako big blind bardzo często powinieneś stosować zagranie check/raise na niskich boardach, na których najwyższa karta nie jest wyższa od ósemki. Oto przykłady takich boardów:

Twoja strategia powinna wyglądać zupełnie inaczej na boardach, które faworyzują agresora z fazy preflop. Poniżej znajdziesz przykłady flopów, na których check/raise możesz stosować tylko w około 5% przypadków:

Gdy planujesz grać check/raise, powinieneś też brać pod uwagę takie czynniki jak statystyki gracza, pozycję i liczbę graczy, którzy zobaczą flopa.

Jeśli chodzi o statystyki, to istotne są dwie – częstotliwość c-betowania na flopie oraz VPIP. Check/raise to zagranie, które wybierać powinieneś przeciwko graczom z VPIP wyższym od 25% i częstotliwością c-betowania wyższą od 60%.

Ważna jest również pozycja – gdy agresor z fazy preflop jest na cutoffie lub buttonie, to Twoje zagranie check/raise będzie miało większe szanse na powodzenie, ponieważ zakresy z tych pozycji są zazwyczaj o wiele szersze.

Ogromną rolę odgrywa również liczba graczy, którzy zobaczą flopa. Im więcej osób będzie zaangażowanych w rozdanie, tym większe będzie prawdopodobieństwo, iż któryś z nich trafi cokolwiek na boardzie. Teoretycznie powinniśmy rzadziej grać check/raise dla blefu w pulach wieloosobowych.

Check/raise na flopie – przykład dla początkujących

Wyobraź sobie, że jesteś na big blindzie i sprawdzasz otwarcie za 3BB od gracza z cutoffa. Dla uproszczenia zakładamy, że callujesz z dość prostym, konserwatywnym zakresem.

Flop przynosi: . Ty czekasz, a przeciwnik betuje za 2/3 puli.

Zakres do zagrań check/raise dla value jest tutaj dość prosty – zawiera wszystkie sety i ręce z dwiema parami. Do blefowania wybraliśmy drawy do stritów, które mogą skompletować kolory, a także drawy do kolorów z backdoorami do stritów.

To daje nam zbalansowany stosunek zagrań dla value i blefów, który obejmuje około 10% Twojego zakresu. Możesz stosować check/raise z podobnymi rękami na wielu różnych boardach, co pozwoli Ci przynajmniej kontrolować agresora z fazy preflop.

Check/raise na flopie – bardziej zaawansowany przykład

Przyjrzyjmy się teraz bardziej zaawansowanej strategii na takim samym boardzie. Jest ona podobna, ale wyróżnia się większą agresywnością.

Zauważ, że w tym przykładzie znalazło się o wiele więcej combo drawów, a także kilka dodatkowych blefów (gramy check/raise z kombinacjami T9, 97 i 54).

Grasz tutaj check/raise z około 15% swojego zakresu. Pójście dalej z blefami i dodanie do nich większej liczby drawów do koloru, jak A2, J9 czy J7, nie byłoby poprawne.

Powyższy przykład ilustruje to, jak solvery podchodzą do flopów, które faworyzują big blinda. Nie musisz stosować tej zaawansowanej strategii na mikro stawkach – wygrywanie zapewni Ci o wiele prostsza gra.

Jeżeli jednak chcesz się rozwijać i wchodzić na wyższe stawki, to powinieneś wiedzieć, jakie typy rąk najlepiej uzupełniają zakres dla zagrania check/raise.

Podsumowanie

Zagranie check/raise powinno być znaczącą częścią arsenału gracza cashowego. Jest to kluczowy element zaawansowanej strategii pokerowej.

Nie tylko pozwala Ci na budowanie większej puli z silnymi rękami, ale też generuje znaczące fold equity, dając Ci więcej sposobów na wygranie rozdania.

Gdy jesteś na big blindzie, to powinieneś starać się atakować te flopy, na których agresor z fazy preflop nie posiada przewagi. Bardziej konserwatywne rozegrania wybieraj na takich boardach, na których to Ty jesteś w gorszej sytuacji.

Jeśli grasz na mikro stawkach, to możesz spróbować stworzyć własną strategię dla zagrań check/raise. Taką, z którą będziesz czuł się komfortowo. Zacznij ze zbliżoną liczbą rąk z value do liczby blefów, a następnie stopniowo dodawaj do zakresu więcej blefów i rąk typu combo draw.

Powodzenia przy stolikach!

Jak zwiększyć zyski z gry przeciwko słabym graczom?