Wariancja ma w środowisku pokerowym złą reputację, ale przecież bez niej nasza gra w ogóle by nie istniała. To koncepcja matematyczna, która pochodzi ze świata statystyk i ciężką ją całkowicie zrozumieć. Gdy używamy jej w pokerze, oznacza po prostu mierzenie tego, jak często uzyskamy pożądany wynik.
Na przykład, jeśli zagrywasz all-in za 100$, ktoś cię sprawdza, a pula wynosi 200$, powinieneś oczekiwać, że w dłuższej perspektywie wygrasz w połowie przypadków, ale tylko gdy twój przeciwnik ma takie same umiejętności jak ty. Jeśli rzeczywiście uzyskasz taki wynik, to wychodzisz na zero i nie doświadczasz żadnej wariancji. Jeżeli wygrasz lub przegrasz więcej razy, masz do czynienia z wariancją lub odchyleniem od spodziewanego rezultatu. Możesz doświadczać pozytywnej wariancji i wygrywać częściej niż powinieneś lub negatywnej wariancji i przegrywać częściej niż powinieneś. Te rezultaty są poza twoją kontrolą i poza kontrolą jakiegoś gniewnego „boga wariancji”. Nie, nie jesteś pokerowym czarodziejem, a wszechświat nie chce się na tobie zemścić.
Zrozumienie wariancji
Wariancja zdefiniowana w ten sposób jest po prostu neutralnym wskaźnikiem szczęścia. Nie jest zła ani dobra, ale często przypisujemy jej wpływ na pecha lub szczęście podczas gry. Jeśli chodzi o rezultaty, wariancja jest neutralna, ale jeżeli mówimy o jej wpływie na pokerowy ekosystem, jest bardzo pozytywna. Gdyby nie element szczęścia, gracze, którzy nie mają odpowiednich umiejętności, nie graliby w tę grę. Możemy teraz zapytać: jeżeli wszyscy doświadczamy wariancji (lub szczęścia) w taki sam sposób, to skąd biorą się pokerowe zyski?
Zrozumienie wariancji nie oznacza przyjęcia stwierdzenia, że poker jest jak ruletka. Twoje umiejętności zarabiają dla ciebie teoretyczny zysk, zanim jeszcze zaryzykujesz pieniądze. Potem nie ma już decyzji, a wszystko zależy od wariancji. Zważywszy na fakt, że po zaryzykowaniu pieniędzy nie możemy zrobić już nic więcej, musimy zapomnieć o wariancji i skupić się na tym, co robimy przed dodaniem żetonów do puli.
Wróćmy na moment do wcześniejszego przykładu. Nie możesz zrobić nic, aby po zagraniu all-in mieć kontrolę nad rezultatem, ale co jeśli mógłbyś być regularnie sprawdzany przez rękę, która powinna wygrać tylko w 1/3 przypadków? Stawiasz siebie w roli faworyta, przez co wygrywasz teoretyczny zysk. Nadal możesz przegrać to rozdanie dziesięć razy z rzędu, ale to nie ma żadnego znaczenia. W krótkiej perspektywie doświadczasz negatywnej wariancji. Nie powinno to wzbudzać w tobie większych emocji niż doświadczenie pozytywnej wariancji i wygranie dziesięciu rozdań z rzędu.
Tym, co czyni pokera tak wspaniałą grą jest fakt, że możesz minimalizować element szczęścia poprzez poprawianie swoich umiejętności i znajdowanie sytuacji, w których jesteś zdecydowanym faworytem. Może gdy następnym razem ktoś cię sprawdzi, będzie on miał tylko 20% lub 10% szans na wygraną. Jedynym sposobem na wyeliminowanie wariancji byłoby zagranie all-in z ręką, która powinna wygrać w 100% przypadków. Nie możemy jednak liczyć na sprawdzenia tylko w sytuacjach, gdy mamy nutsy. Możemy za to zmuszać rywali do pasowania swoich rąk lub dochodzić do rivera z najlepszymi rękami.
Wymuszanie foldów na turnie i riverze
Zmuszenie przeciwnika do spasowania jest świetne, ponieważ właściwie zamieniasz wtedy swoją rękę w nutsy, wygrywając w 100% przypadków. Jeśli jesteś w stanie to zawsze powtarzać, to nie będziesz nigdy doświadczał wariancji, a całość twoich zysków będzie pewna, a nie tylko teoretyczna. Zyski będą się zwiększały wraz z pulami, przez co wolelibyśmy, aby foldy następowały na turnie lub riverze.
Większość rekreacyjnych graczy wie, jak używać all-inów przed flopem, by zmuszać innych do foldów i wygrywać małe pule. Wiemy też, jak zagrywać cbety na flopie, by wygrywać średnie pule. Takie zagrania mogą nas zbliżyć do bycia breakeven, a nawet zapewnić nam niewielki zysk, ale nie uchronią nas przed efektami wariancji. Jeśli zmuszasz graczy do foldów na wczesnych streetach, to wygrywasz niewielkie pule. Gdy zostajesz sprawdzony, to często masz ok. 40-60% szans na wygraną i musisz modlić się, aby wariancja była w tym przypadku po twojej stronie.
Bardziej doświadczeni gracze nauczyli się, że nie muszą poprzestawać na tych zagraniach. Trzymają pieniądze za sobą, aby oglądać turny i rivery, ponieważ na nich wariancja jest znacznie mniejsza, a pula i potencjalny zysk zwiększają się. Zarabiają więcej pieniędzy od nas dzięki dostawaniu sprawdzeń na wczesnych streetach i wymuszaniu foldów na późniejszych streetach, gdy pule są już odpowiednio większe.
Rezultat? Wygrywają lepsze, większe pule, doświadczając mniej wariancji, podczas gdy my musimy zadowalać się małymi i średnimi pulami, mając przy tym do czynienia z wariancją. To właśnie odróżnia graczy rekreacyjnych od profesjonalistów. Najlepsi poszli nawet dalej. Nie tylko zmuszają do foldów przy dużych pulach, ale też stosują odpowiednie zakresy value betów i blefów. Jeśli podejrzewają, że możesz spasować lepszą rękę, blefują, zabierając ci sprzed nosa dużą pulę. Gdy oczekują, że będziesz sprawdzał z gorszą ręką, będą betować dla value, tworząc przy tym jeszcze większą pulę. W tym właśnie są najlepsi – w dostawaniu sprawdzeń w rozdaniach, w których mają najlepsze ręce.
Zdobywanie value na riverze
Wielu rekreacyjnych graczy nie chce nawet słyszeć o takim słowie jak „river”. To zrozumiałe. Często ryzykujemy pieniądze przed flopem lub na flopie, mając 55-65% szans na wygranie, a potem jesteśmy zszokowani, gdy przegrywamy w 35-45% przypadków. Ach ten river! Oczywiście przeklinamy wtedy wariancję, podczas gdy pogratulowalibyśmy sobie, gdyby nasza ręka się utrzymała. To nie jest problem z wariancją. To problem z hazardem.
Gracze regularni szukają sposobów, aby wymusić fold w momencie, gdy pula na riverze jest już wystarczająco duża lub grają za wszystko na turnie, kiedy ich equity jest zbliżone do 75-85%. Większy zysk z mniejszą wariancją jest lepszy, ale nie lepszy od całego zysku bez wariancji, który uzyskujesz stawiając skuteczny zakład dla value na riverze.
Najlepsi gracze na świecie rozumieją, że poker to gra informacji, a maksymalna ilość informacji otrzymywana jest na riverze. Chcą dojść do tego etapu rozdania, gdy grają przeciwko graczom posiadającym szerokie i słabe zakresy.
Nie ma czegoś takiego jak wariancja na riverze, więc gdy przegrywają, nie mogą obwiniać żadnej nadprzyrodzonej siły. Obwiniają siebie, co pozwala im stawać się lepszymi w przyporządkowywaniu zakresów i czytaniu przeciwników. W ich świecie wariancja jest zlikwidowana, ponieważ żyją i umierają na riverze, gdzie królują umiejętności.
