Na łamach naszego portalu realizujemy nowy cykl! Prezentujemy w nim kraje i regiony, które nie kojarzą się z pokerem. Poznacie także ich najlepszych pokerzystów.
Polska, USA, Wielka Brytania, Niemcy, Kanada, Francja, Włochy, Szwecja, Hiszpania, Australia, Holandia, Belgia, Czechy, Ukraina i Rosja to kraje, które najbardziej kojarzą się z pokerem. Wszystko dzięki graczom, którzy stamtąd pochodzą. Gdy spojrzy się na listę narodowości np. na EPT, WSOP, WPT, PartyPoker Live lub Aussie Millions, to widać, że ich przedstawiciele stanowią czołówkę uczestników.
Są jednak kraje, z których zawodnicy pojawiają się na największych festiwalach (a także tych mniejszych), ale można ich dosłownie policzyć na palcach jednej ręki. Postanowiłem więc ruszyć z cyklem na łamach PokerGround, w którym będę przyglądać się właśnie takim krajom i regionom, a także pokerzystom, którzy stamtąd pochodzą.
Gibraltar
W poprzednim odcinku gościliśmy na Wyspie Man, gdzie swoją siedzibę ma PokerStars. Dzisiaj przenosimy się na na południe Europy i przyjrzymy się Gibraltarowi. To słynne brytyjskie terytorium zamorskie, którego dwiza brzmi ,,Niezdobyty przez żadnych wrogów”. Chociaż Gibraltar ma tylko 6.55 km kwadratowych powierzchni, to jego znaczenie jest ogromne.
Od północy graniczy z hiszpańską prowincją Kadyks. Z racji swojego położenia, Gibraltar był w przeszłości ważną bazą brytyjskiej marynarki wojennej. Obecnie swoją siłę Gibraltar czerpie z usług hazardowych i finansowych (ze względu na niski podatek dochodowy od osób prawnych), handlu, turystyki oraz żeglugi morskiej.
Historia tego terytorium obejmuje aż trzy tysiące lat, a pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie sięgają 50 tysięcy lat. Odkryto je w 1848 roku, gdy prowadzono tam wykopaliska, aby przygotować fortyfikacje. Natomiast w 2012 roku odkryto rysunek w jaskini Gorham, który zdaniem naukowców może pochodzić sprzed 30 – 45 tysięcy lat.
W czasach bardziej nam współczesnych (co w tym przypadku oznacza czasy antyczne), Gibraltar był ważnym miejscem religijnym. Naukowcy odkrywają tam przedmioty, które ludzie zostawiali w podziękowaniu za bezpieczne przepłynięcie Cieśniny Gibraltarskiej.
Platon określał Skałę Gibraltarską mianem jednego ze Słupów Heraklesa. Drugim jest albo hiszpańska Monte Hacho, albo marokańska Dżabal Musa. Słupy wyznaczały starożytnym koniec znanego im świata. Nawiązanie do Słupów Heraklesa można znaleźć m.in. w osobistym herbie cesarza Karola V, herbie Hiszpanii i Kadyksu, a także na Cifrao, portugalskiej walucie sprzed czasów euro.
Gibraltar ma burzliwą historię, w której splatają się losy Hiszpanii i świata arabskiego. To miejsce często zmieniało właściciela i było ofiarą kilku oblężeń. W 1501 roku Izabela I Katolicka wydała edykt o przejęciu Gibraltaru przez koronę Hiszpanii. W 1704 roku teren zajęły sprzymierzone wojska angielskie i holenderskie. W 1713 roku Gibraltar został przekazany Wielkiej Brytanii ,,na wieczność”.
Do tej pory odbyły się dwa referenda, (1967 i 2002 rok), w których mieszkańcy tego terytorium odrzucili możliwość przejścia pod hiszpańską jurysdykcję. Referendum z 1967 roku jest świętowane jako Gibraltar National Day. Gdy w 2004 roku świętowano 300. rocznicę zdobycia tego terytorium przez Brytyjczyków, mieszkańcy utworzyli ludzki łańcuch wokół Skały Gibraltaru.
Na Gibraltarze mieszka obecnie ok. 30 tysięcy osób, co czyni to miejsce jednym z najgęściej zaludnionym. Ze względu na swoje położenie, większość mieszkańców swobodnie porozumiewa się w języku angielskim i hiszpańskim. Są też ludzie, którzy mówią w llanito. To dialekt języka angielskiego, który zawiera wiele zapożyczeń z języka hebrajskiego, arabskiego, portugalskiego, maltańskiego, a także dialektów genueńskiego i andaluzyjskiej odmiany języka hiszpańskiego. Gibraltarczycy często nazywają siebie Llanitos.
Na koniec coś dla kibiców piłkarskich. Gibraltar jest członkiem UEFA od 2013 roku, a FIFA od 2016 roku. Organizowane są tam rozgrywki ligowe, a wszystkie zespoły grają na tym samym stadionie. W Gibraltar Premier Division gra dziesięć zespołów. W minionym sezonie po mistrzostwo sięgnął zespół FC Lincoln Red Imps, który powstał w 1976 roku. W ciągu ostatnich pięciu sezonów po tytuł sięgał cztery razy.
Poker
Na gibraltarskiej All-Time Money List znajduje się trzynastu zawodników. Przyjrzymy się trzem najlepszym.
Daniel Stanton
Najniższy stopień podium zajmuje Daniel Stanton, który w turniejach live wygrał 11.328$. Na swoim miejscu ma tylko dwa miejsca płatne. W styczniu 2017 roku zajął czwarte miejsce w 170£ NL Hold’em podczas Super Stack Gibraltar. W nagrodę otrzymał 1.435£. Natomiast w lutym 2018 roku Stanton wziął udział w 570€ Main Evencie European Deepstack. Za zajęcie szóstego miejsca otrzymał 7.710€.
Steve Ray
Wiceliderem gibraltarskiej listy jest Steve Ray. Aby wygrać w turniejach 56.827$ potrzebował na to dziesięciu miejsc płatnych. Wszystko zaczęło się w czerwcu 2009 roku od drugiego miejsca w 250€ NL Hold’em podczas Liga Marbella Classic Poker. W nagrodę otrzymał 6.730€. W grudniu tego samego roku triumfował w 450€ San Roque Casino Christmas Festival. Na jego konto wpłynęło 7.000€.
Największy sukces w dotychczasowej karierze Raya przyszedł w grudniu 2015 roku. Zasiadł do gry w Londynie. W turnieju 165£ NL Hold’em podczas Super Stack UK zajął piąte miejsce, a jego konto wzbogaciło się o 9.755£ (14.661$). Najnowsze miejsce płatne Ray zanotował w kwietniu tego roku w turnieju 150£ NL Hold’em podczas The London Deepstack. Za dziewiąte miejsce otrzymał 1.264£.
Robbie Verspui
Liderem jest Robbie Verspui. W turniejach live wygrał 332.038$. Potrzebował na to zaledwie sześciu miejsc płatnych. Co ciekawe, cztery z nich to zasługa jego gry na WSOP. W 2010 roku zajął 99. miejsce w 1.500$ NL Hold’em, otrzymał 4.266$.
Verspui był bardzo blisko tytułu WSOP. W 2011 roku zasiadł do gry w 1.500$ Shootout. Okazał się lepszy od 1438 rywali. Nie zdołał poradzić sobie tylko z jednym z nich, Andrew Badeckerem. Za zajęcie drugiego miejsca Verspui otrzymał 228.334$. W tym samym roku zanotował drugi bardzo dobry wynik na WSOP. W 1.000$ NL Hold’em zajął siódme miejsce. Nagroda wynosiła 62.873$.
Gibraltar – All-Time Money List:
1. Robbie Verspui: 332.038$
2. Steve Ray: 56.827$
3. Daniel Stanton: 11.328$
4. Jorge Antonio Pulido Gonzalez: 7.878$
5. Sean McGlashan: 7.073$
6. Greg Campbell: 6.695$
7. Tristan Howes: 5.493$
8. Cesar Dotor Mohamed: 5.466$
9. David Smith: 5.128$
10. Nick Diaz: 2.325$
11. Bernado Antonio Ascanio Yanez: 1.024$
12. Morris Figueras: 342$
13. Shireen Olivero: 267$
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Najciekawsze statystyki Main Eventu WSOP 2018
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
