Poznajcie historię człowieka, który pochodzi z pokerowej rodziny. Michael Mizrachi ma na swoim koncie ogromne sukcesy, które rozpoczęły się czternaście lat temu.
Gdy mówimy o najlepszych pokerzystach pojawiają się oczywiste nazwiska Doyle’a Brunsona, Stu Ungara, Daniela Negreanu, Phila Hellmutha, Phila Iveya i reprezentantów młodego pokolenia, jak Fedor Holz i Adrian Mateos. Jednak jest jeden pokerzysta z Florydy, który może pochwalić się ogromnymi sukcesami, ale którego nazwisko czasami umyka. Mowa o Michaelu Mizrachim. W turniejach live wygrał 15.7 mln dolarów. Na swoim koncie ma trzy tytuły WSOP (w tym dwa za prestiżowy turniej 50.000$ Poker Players Championship) i dwa tytuły WPT. Z takim dorobkiem musi znaleźć się w gronie najlepszych.
Rodzina
Michael ma trzech braci. Robert jest najstarszy. Na swoim koncie ma cztery tytuły WSOP, w turniejach wygrał 6.48 mln dolarów. ,,Dużo ze sobą walczyliśmy, bardzo lubimy rywalizację. Zawsze chcieliśmy pokonać siebie nawzajem w czymkolwiek, co robiliśmy” – opowiada Robert. Następny w kolejce jest Eric (urodził się dwie minuty później niż Michael), który w turniejach live wygrał 244 tysiące dolarów. ,,Gdy dorastaliśmy mieliśmy wspólnie wiele zabawy, radości. Najważniejsza sprawa jest taka, że zawsze byliśmy blisko, niezależnie od wszystkiego” – wspomina Eric. Michael tak opisuje młodszego brata: ,,Eric zawsze był tym fajnym [bratem]. Ja zdecydowanie jestem lepszym pokerzystą”. Jest jeszcze Daniel, najmłodszy z braci, w turniejach wygrał ponad 28 tysięcy dolarów.
Dorastanie
,,Mieliśmy wspaniałe dzieciństwo. Na początku była nasza trójka przeciwko Robertowi” – opowiada Michael. Robert dodaje, że w całym domu zastawiał na braci pułapki, które zazwyczaj ustawiał na drzwiach. Wszyscy bracia lubili rywalizację. Michael grał w futbol amerykański. Eric dodaje, że to był ulubiony sport każdego z braci. Gdy Michael był w siódmej klasie i gotowy do gry, jego matka zobaczyła jak jeden z graczy przyszedł z kulami, ponieważ był kontuzjowany. Tak się tym przejęła, że zabroniła synowi dalszej gry.
Poker
,,Moja mama zawsze uwielbiała hazard. Myślę, że mamy to we krwi” – opowiada Michael. Eric dodaje, że to rodzice pokazali im bingo i kasyna. W ich domu stały automaty. Robert organizował rozgrywki dla swoich kolegów, także w gry kasynowe.
Michael poznał pokera dzięki Robertowi, który zabrał go na wycieczkowiec, na którym można było zagrać w tę grę. Udało mu się wejść, chociaż był nieletni. Michaelowi szło dobrze i szybko znalazł w sobie pasję do gry, chciał się tam pojawiać codziennie. ,,W pokera online zacząłem grać, gdy miałem 15-16 lat. Pamiętam gry na Planet Poker, Paradise Poker. Byłem jednym z pierwszych ludzi, którzy grali w pokera online. Grałem bardzo tight, grałem konserwatywnie” – wspomina. Eric dodaje, że wraz z nabywaniem umiejętności Michael zaczął grać stawki 30/60$ Limit Hold’em, zarabiał po 2-3 tysiące dolarów dziennie.
,,Grałem, ponieważ po prostu kochałem tę grę. Miałem do niej pasję. Czułem, że taki jestem i to chcę robić” – mówi Michael. Coraz więcej czasu na pokera oznaczało coraz mniej czasu na naukę. Efektem była rezygnacja z collegeu. ,,Gdy miałem 23 lata zdecydowałem, że potrzebuję obowiązków, odpowiedzialności” – opowiada. Michael zatrudnił się jako krupier indiańskim kasynie na zachodzie Florydy. Szybko został zwolniony. Jak wspomina, na dokumencie, który potwierdzał jego zwolnienie było za mało miejsca na wszystkie jego błędy popełnione w tej pracy.
Jednak ta praca miała też dobry efekt. Michael poznał tam Lily, swoją żonę (rozwiedli się w 2016 roku). Ich znajomość zaczęła się od rozmowy w czasie przerwy w pracy. Lily zapytała go, czy nauczy ją grać w pokera. Michael powiedział, że wybiera się do kasyna Foxwoods, Lily pojechała z nim. Warto dodać, że to kasyno mieści się w stanie Massachusetts, dwadzieścia dwie godziny jazdy samochodem z Florydy. Michael wygrał wtedy w grach cashowych w Studa ok. 73 tysiące dolarów. Dzięki temu miał pieniądze na grę w turniejach.
Jego kariera eksplodowała pod koniec 2004 roku. Zwyciężył w turnieju 2.080$ NL Holde’em podczas Five Diamond World Poker Classic i otrzymał 273.040$. ,,Nigdy jeszcze nie widziałem takich pieniędzy. Byłem zachwycony. Od tamtego czasu nigdy nie oglądałem się za siebie” – wspomina. Pieniądze z tego turnieju bardzo się przydały. W 2004 roku urodziło się mu pierwsze dziecko (w kolejnych latach urodziło się jeszcze dwoje).
Początek 2005 roku był dla Michaela niezwykle udany pod względem pokerowym. W styczniu zajął piąte miejsce w 10.200$ Jack Binion World Poker Open, otrzymał 288.241$. Pod koniec stycznia wygrał w jednym z turniejów online 100.000$. W lutym zwyciężył w prestiżowym 10.000$ Main Evencie WPT Los Angeles Poker Classic, otrzymał 1.859.909$. W maju zwyciężył w 1.570$ Heads-Up nL Hold’em Championship podczas Mirage Poker Showdown, otrzymał 203.700$. W styczniu 2006 roku dołożył do tego drugi tytuł WPT, gdy wygrał w 10.000$ Borgata Winter Open (1.173.373$). ,,Stałem się pokerowym celebrytą” – mówi w filmie. Dzień po zwycięstwie w Altantic City na świat przyszła jego córka. ,,To było dziwne. Za każdym razem, gdy rodziło mu się dziecko, wygrywał dużo pieniędzy” – żartuje Robert.
Dobra passa trwała. W 2005 i 2006 roku Michael aż 45 razy znajdował się na miejscach płatnych różnych turniejów, na jego konto wpłynęło ponad pięć milionów dolarów. ,,Wiem, jak wygrywać pieniądze, ale nie wiem, jak je wydawać” – mówi. Za ogromne pieniądze kupił luksusowy samochód kempingowy, który był długi na dwanaście metrów, a którym mógł podróżować z przyjaciółmi i rodziną na turnieje. Pojazd sprzedał po kilku miesiącach, na czym stracił prawie połowę tego, co zapłacił.
Problemy i powrót do sukcesów
Gdy w 2008 roku rozpoczął się kryzys finansowy, dobra passa Michaela skończyła się. Nieruchomości, w które zainwestował na Florydzie (siedem domów) bardzo mocno straciły na wartości. ,,Na rynku nieruchomości straciłem tyle pieniędzy, że nie byłem w stanie zapłacić podatków w wysokości ponad 360 tysięcy dolarów” – wyjaśnia.
Wybawienie przyszło w 2010 roku, gdy Michael zasiadł do gry w prestiżowym turnieju 50.000$ Poker Players Championship na WSOP. Sięgnął po zwycięstwo, a na stole finałowym wyeliminował brata Roberta, który zajął piąte miejsce. Na czwartym uplasował się John Juanda. Michael otrzymał za zwycięstwo 1.559.046$. W tym samym roku zajął jeszcze piąte miejsce w Main Evencie i ósme miejsce w 10.000$ Seven Card Stud. Po zwycięstwie w PPC Michael zorganizował imprezę dla 30-40 osób w jednym z klubów, za którą zapłacił 70 tysięcy dolarów. W 2012 roku Michael ponownie sięgnął po zwycięstwo w PPC, otrzymał 1.451.527$.
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Jason Mercier – Chciałbym być uważany za jednego z najlepszych pokerzystów w historii
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
