Jeśli kiedykolwiek spojrzałeś na flopa z niskimi kartami i nie wiedziałeś, co zrobić, to ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Dan B. ze szkoły Upswing Poker wyjaśnia w nim, jak grać na niskich boardach bez pozycji po przebiciu przed flopem.
Sytuacje, w których przebijamy przed flopem, dostajemy sprawdzenie i musimy bez pozycji kontynuować na niskim boardzie, mogą być nieco problematyczne. Jest tak ze względu na wysoki stosunek stacka do puli, a także, oczywiście, przez brak pozycji. Jak powinna wyglądać nasza optymalna strategia?
Ogólna strategia gry na niskich boardach bez pozycji
Przyjrzyjmy się trzem najczęstszym sytuacjom, w których znajdziesz się jako agresor z fazy preflop:
- Wybór rąk do c-betowania.
- Gra przeciwko float betowi (gdy czekasz i dostajesz bet na flopie).
- Gra na turnie po flopie, na którym nie było zakładów.
Zakresy poszczególnych graczy to najważniejszy czynnik, który musisz brać pod uwagę w takich sytuacjach. Sprawdzenia z pozycją przed flopem mogą oznaczać różne rzeczy. Niektórzy gracze decydują się na cold-calle z szerokimi zakresami, niektórzy w ogóle nie stosują takich zagrań, a pozostali plasują się gdzieś pośrodku. Różnice w zakresach graczy powinny mieć znaczący wpływ na Twoją strategię.
Strategia c-betowania
Ogólnie rzecz biorąc, gracz, który przebijał przed flopem, powinien zaczekać z większą częścią swojego zakresu, gdy na boardzie pojawiają się niskie karty. Gra przecież bez pozycji, a jego zakres nie ma przewagi, ponieważ najczęściej znajduje się w nim więcej wysokich kart, niż w zakresie gracza, który sprawdził.
Zakres do c-betowania dla agresora z fazy preflop powinien składać się z rąk, które mogą stawiać dla value trzy razy (na przykład najwyższa para z najwyższym kickerem), a także z drawów lub backdoor drawów. Nie powinien za każdym razem c-betować z rękami, które spełniają podane tutaj kryteria, ale o tym powiemy w dalszej części tekstu.
Strategia przeciwko float betom
Gdy agresor z fazy preflop decyduje się na check i dostaje od przeciwnika float bet, będzie musiał bronić się agresywnie poprzez check/callowanie oraz grę check/raise. Rzadziej powinien natomiast wybierać opcję check/fold (należy brać pod uwagę przede wszystkim wysokość zakładu). Jeśli gracz, który otworzył przed flopem, nie będzie bronił się agresywnie, to jego posiadający pozycję rywal z łatwością to wykorzysta, betując opłacalnie z całym swoim zakresem.
Check/raise to szczególnie ważne zagranie. Jeśli agresor sprzed flopa nie decyduje się na stosowanie agresywnych check/raise’ów, jego rywal może stawiać niewielkie zakłady z całym swoim zakresem, realizując przy tym swoje equity za naprawdę niską cenę.
Teraz zapewne zaczynasz dostrzegać, dlaczego tak trudno jest perfekcyjnie grać w tej sytuacji. Musimy dzielić nasze silne ręce i semi-blefy pomiędzy zakresy do betowania i czekania.
Strategia z opóźnionym c-betem
Ręce, z którymi agresor z fazy preflop powinien decydować się na spóźnione c-bety, zależą od tego, w jaki sposób podszedł on do c-betowania na flopie. Generalnie będzie on chciał zaczekać ponownie z rękami A-high i próbować za darmo dojść do showdownu.
Powinien on także ograniczyć swoje wymagania do betowania dla value, ponieważ jego oponent pokazał słabość. Może teraz betować z semi-blefami, które umieścił w zakresie do czekania na flopie. Jeśli Twój zakres zawiera niewiele semi-blefów, musisz być bardziej kreatywny i blefować z niektórymi rękami typu Q-high oraz K-high.
Omówiliśmy już ogólną strategię, więc czas przejść do przykładu. Jak w przypadku każdej sytuacji w pokerze, istnieje wiele sposobów na zbudowanie wygrywającej strategii – to tylko jeden z nich.
Przykład z niskim boardem
Przeanalizujemy starcie gracza ze środkowej pozycji z graczem z buttona, ponieważ biorąc pod uwagę zakresy preflop, takie sytuacje plasują się pomiędzy starciami cutoff vs. button a button vs. UTG.
Gra online na stawkach 0,25$/0,50$. 6-max. Efektywne stacki wynoszą 50$.
Hero jest na środkowej pozycji.
UTG folduje. Hero przebija do 1,25$. CO folduje. BU sprawdza. Dwóch pozostałych graczy pasuje.
Flop (17,50$): 
Hero…?
Użyjemy tabeli zakresów szkoły Upswing Lab, aby określić zakresy dla każdego gracza w tym rozdaniu. Oto nasz range ze środkowej pozycji obok zakresu cold-call dla buttona:
Oto, w jaki sposób możemy zbudować nasz zakres do c-betowania:
- 99-QQ i A8s – betujemy dla value.
- Wszystkie kombinacje dwóch overkart, które są gorsze od K-high, oraz 76s z backdoor drawem do koloru i 65s jako semi-blefy.
Przeanalizujmy teraz ten zakres, odpowiadając na kilka pytań.
P: Dlaczego betujemy z 99-QQ, a nie z 99-AA?
O: W tej sytuacji QQ i AA pokonują taką samą liczbę rąk, ale AA ma dodatkową przewagę: nie może stać się średnią parą na turnie, dzięki czemu nie musimy bać się oddania rywalowi darmowej karty. Z KK jest podobnie, choć w przypadku tej ręki istnieje niewielkie ryzyko, iż stanie się ona średnią parą na turnie. Dlatego możemy używać AA i KK, aby zbalansować nasz zakres check/raise, nie oddając przy tym zbyt dużo equity.
P: Dlaczego nie betujemy z overkartami typu K-high?
O: K-high nadal ma pewne value na showdownie, nie obawia się kolejnej karty na boardzie, a także może być użyte do zagrania check/raise, co umożliwia nam zróżnicowanie naszego zakresu.
P: Dlaczego czekamy ze wszystkimi rękami A-high?
O: Podobnie jak w przypadku rąk K-high, ręce A-high mają showdown value i nie obawiają się kolejnych kart. Co więcej, ręce A-high są przeważnie wystarczająco silne, aby grać z nimi check/call przeciwko większości betów (poniżej 66% wysokości puli). Ręce z gutshotami (A5s i A4s) mogą być używane do zagrań check/raise.
Jeśli zaczekamy i dostaniemy float bet, możemy:
- Zagrać check/call ze wszystkimi parami i rękami A-high, które mają dodatkowo backdoor drawy do koloru.
- Zagrać check/raise dla value z AA, KK, 88 i 33.
- Zagrać check/raise jako semi-bluff z A5s-A4s i rękami K-high, które mają dodatkowo backdoor draw do koloru.
W ten sposób otrzymujemy dobrze zbalansowaną strategię, która z pewnością przysporzy naszym rywalom niemałe trudności.
Jeśli chodzi o naszą strategię opóźnionych c-betów, to będzie ona w znacznym stopniu zależała od karty na turnie. Będziesz musiał analizować każdą sytuację oddzielnie. Pamiętaj tylko, że gdy Twój rywal decyduje się na check, jego zakres jest zapewne bardzo słaby, więc możesz śmielej blefować.
Podsumowanie
Powinieneś wiedzieć już, jak grać bez pozycji na flopach z niskimi kartami. W niniejszym artykule przeanalizowaliśmy tylko jeden przykład boardu, więc korzystne może być dla Ciebie przećwiczenie budowania zakresów na innych flopach, pamiętając wciąż o zasadach, o których tutaj przeczytałeś. Możesz używać długopisu i kawałka papieru lub zaawansowanego oprogramowania – ważne, abyś poprawiał swoje umiejętności.
Powodzenia przy stołach!
