Jeśli w swojej ręce dostrzegasz blokery, czyli karty, które utrudniają rywalowi posiadanie konkretnych układów, to zastanów się, co mogą one rzeczywiście blokować, a czego nie mogą. Gareth Chantler przeanalizował rozdanie, które obrazuje, jak dużym zagrożeniem może być przecenianie wartości blokerów.
Zaczęło się niepozornie…
Rozdanie pochodzi z gry Zoom 6-max na stawkach NL100 (0,50$/1$).
Zaczęło się niepozornie. Gracz ze środkowej pozycji (MP) trzymał 
i wykonał minimalne przebicie do 2$. Sprawdzili go button i big blind. Efektywne stacki w tej trzyosobowej puli wynosiły 110 big blindów.
Flop przyniósł 
, dając agresorowi z fazy preflop overparę i backdoor drawa do najlepszego koloru. Dwaj pozostali gracze mogli spokojnie dysponować gorszymi rękami z jedną parą.
Czego więcej mógł chcieć Hero? Postawił on 3$ przy puli wynoszącej 6,50$. Sprawdził go jedynie gracz z buttona.
Turn, który sporo zmienił
Na turnie pojawiło się 
. Na pewno nie można powiedzieć, że była to nic nie wnosząca karta.
W zakresie, z którym button sprawdzał przed flopem, znajdują się ręce takie jak 
(offsuit i suited), a także wiele rąk suited typu 
, 
, 
i być może 
. Każda z tych rąk jest na tym turnie lepsza od pary asów.
Inne ręce suited, jak , , , i , zwiększyły swoje szanse na skompletowanie drawów. i – czyli ręce, z którymi button najprawdopodobniej zagrałby 3-bet przed flopem – nadal przegrywają, podobnie jak ręce typu suited lub 
suited, które rzadko znajdą się w zakresie buttona.
Gracz ze środkowej pozycji znów postawił zakład za połowę puli, dodając 6$ do puli wynoszącej 12,50$. W praktyce jest to w porządku. Nadal dominuje on nad większą częścią zakresu, z którym sprawdzał button, a pokonuje go zakres, z którym button mógłby zdecydować się na przebicie.
Co więcej, jeśli button przebija ze swoimi najsilniejszymi rękami, MP będzie w stanie perfekcyjnie rozgrywać swoje asy, uzyskując value od słabszych rąk i odpuszczając przeciwko tym silnym. Gdyby button tylko sprawdził, to MP mógłby również postawić zakład dla value na bezpiecznym dla siebie riverze.
W rozdaniu button postanowił przebić i użył do tego dość dużego rozmiaru. Gracz ze środkowej pozycji, aby kontynuować, musiał dodać do puli jeszcze 25$.
Ale przecież blokuję nutsy!
Tak właśnie myśleć mógł Hero, który trzymał .
Mając taką rękę, eliminuje on połowę kombinacji . To jednak nie oznacza, że do połowy zmniejszyło się prawdopodobieństwo posiadania najlepszego układu przez przeciwnika, który wykonał na turnie ogromne przebicie. Znaczy to tylko tyle, że prawdopodobieństwo posiadania tej ręki przez rywala naszego bohatera było o połowę mniejsze przed pojawieniem się flopa.
Niemożliwe jest jedynie posiadanie przez buttona drawów do dwóch najlepszych kolorów. Na boardzie są po dwie karty w kolorach pik i trefl, a zarówno , jak i , znajdują się w ręce gracza ze środkowej pozycji.
Innymi słowy, choć button nie może posiadać dwóch najsilniejszych semi-blefów, to może mieć najlepszy możliwy układ.
Czego NIE należy robić
Nasz bohater ze środkowej pozycji był w tej sytuacji w pełni zakochany w swoich asach. Sprawdził przebicie rywala, a river przyniósł 
. Ostatnia karta wspólna nie wnosiła już więc nic do rozdania.
Ale jaki mógłby być cel w lead-betowaniu na riverze z ? Ciężko stwierdzić, ale takie właśnie zagranie wykonał gracz ze środkowej pozycji. Postawił 30$.
MP znacząco ułatwił swojemu rywalowi podjęcie decyzji. Gdyby button nie miał nic, to mógłby spasować. Gdyby miał equity, mógłby sprawdzić, a jeśli posiadałby naprawdę silny układ, to mógłby zagrać za wszystko.
Miał 
i wykonał zagranie shove. Gracz ze środkowej pozycji jeszcze bardziej się pogrążył i sprawdził, przez co stracił wszystkie posiadane przy stole pieniądze.
„Ale blokowałem nutsy!” – mógłby zaprotestować. To jednak nie ma już żadnego znaczenia. MP popełnił błędy, a wzięły się one z tego, że przecenił wartość swoich blokerów.
Pamiętajcie, by trzeźwo oceniać użyteczność kart blokujących konkretne układy.
