Na stronie 888poker ukazał się artykuł, w którym przedstawiono charakterystykę czterech stylów gry w pokera.
W pokerze jest wiele stylów, a żadnych dwóch graczy nie ma identycznej strategii. Pomimo tego, możliwe jest, żeby dwóch graczy z odmiennymi strategiami wygrywało w długim okresie. Czy to oznacza, że nie ma znaczenia, których styl zastosujemy? Wcale, że nie, gdyż niektóre style z większą konsekwencją przekładają się na zwycięstwa. Gdybyśmy mieli generalizować, to dzisiejszych wygrywających graczy może pogrupować w czterech głównych kategoriach.
TAG
Skrót TAG oznacza „tight aggressive”. Jest to styl, który wybiera większość wygrywających pokerzystów. Styl TAG jest dokładnie taki, jak wskazuje nazwa. Charakteryzuje się grą agresywną i tight. Gracze TAG są niezwykle selektywni, gdy chodzi o ręce startowe. Rzadko wchodzą dobrowolnie do rozdania, gdy mają „śmieciowe” ręce. TAG zazwyczaj będzie grać ok. 18-25 procent rąk, w zależności od tego, czy gra odbywa się na stołach short-handed, czy full-ring.
Zakładając, że gracz TAG decyduje się na rozgrywanie ręki, to zazwyczaj gra postflop będzie charakteryzować się agresją. Przedkładają betowanie i raise’owanie nad czekanie lub sprawdzanie.
LAG
Skrót LAG oznacza „loose aggressive”. Większość graczy LAG jest przegrywająca, chociaż bardzo dobrzy gracze LAG często zarabiają więcej pieniędzy niż gracze TAG. Styl LAG wymaga zauważalnie większych umiejętności niż TAG, więc tylko bardzo dobrzy gracze mogą zazwyczaj zarabiać pieniądze w ten sposób.
Styl LAG ma podobieństwa ze stylem TAG w ten sposób, że gra postflop charakteryzuje się bardziej agresją niż pasywnością. Kluczową różnicą jest to, że w stylu LAG zawodnicy rozgrywają zauważalnie więcej rąk preflop, w tym niektóre „śmieciowe” ręce, gdy sprzyja temu sytuacja. Typowy gracz LAG rozgrywa ok. 23-30 procent rąk, w zależności od tego, czy gra odbywa się na stołach short-handed, czy full-ring.
Rock
Styl „rock” to odmiana bardziej tight w porównaniu do TAG. Czasami określenie „rock” jest wymiennie używane z określeniem „nit”, chociaż w tym przypadku używamy tego terminu, żeby opisać kogoś pomiędzy gracze TAG a nitem.
Wraz ze wzrostem poziomu trudności gier online, możemy spodziewać się rosnącej powoli liczby graczy w stylu rock. W niektórych przypadkach może być tak, że gracz w stylu rock był wcześniej graczem w stylu TAG lub LAG i odnosił pewne sukcesy, ale musiał przyjąć strategię bardziej tight, żeby pozostać zwycięzcą w dzisiejszych wymagających grach.
W większości przypadków, gracze w stylu rock nie mają szczególnie wysokich umiejętności. Często mają różne problemy „psychologiczne” (mówi się, że grają „scared money”, czyli boi się utraty bankrolla, więc gra zbyt ostrożnie) lub strategiczne (nie rozumie, jak rozszerzać swoje zakresy). Brakuje im umiejętności, ale za to grają silnymi zakresami, więc „nie rozrzucają” pieniędzy z marginalnymi rękami. To często jest wystarczające, żeby generowali mały winrate. Można się spierać, czy lepiej być graczem w stylu rock, ale wygrywać, czy być graczem TAG/LAG i ciągle przegrywać, znajdując się poza swoją strefą komfortu.
Maniak
Styl „maniak” to bardzo agresywna odmiana stylu LAG. Zdecydowana większość maniaków to wyraźnie przegrywający gracze, chociaż w historii było kilka wyjątków (np. „Isildur1”). Patrząc z boku na ten styl gry, poziom agresji wydaje się nonsensownie wysoki. Zarówno preflop, jak i postlfop, maniak wykazuje się nieustającą agresją i stosowaniem niekonwencjonalnych rozmiarów betów (tj. overbetów). Maniak zazwyczaj będzie rozgrywać ponad 30 procent rąk startowych. Wielu maniaków rozgrywa nawet ponad połowę swoich rąk, chociaż warto zauważyć, że im więcej rąk rozgrywają, tym mniej prawdopodobne, że są wygrywającymi graczami, w długim okresie.
Który styl jest najlepszy?
Chociaż wszystkie cztery style mogą być wygrywające i mają unikalne przewagi nad pozostałymi, to logicznie rzecz biorąc, najlepszy jest styl TAG. Znaczna większość wygrywających graczy stosuje ten styl. Jest on idealną równowagą pomiędzy zyskownością i umiejętnościami.
Chociaż styl LAG może potencjalnie produkować wyższy winrate, to na krzywej uczenia się widać tu stosunkowe strome nachylenie. Gracze, którzy są wystarczająco dobrzy, aby profitowo grać za pomocą LAG, często są już od dłuższego czasu zawodowymi pokerzystami. Jeśli ktoś dopiero zaczyna grać w pokera, to styl LAG może może być „dobrym” sposobem na pozbycie się większości bankrolla, więc nie jest polecany.
Styl rock wymaga jeszcze mniej umiejętności niż styl TAG, to jest on także mniej profitowy (w większości przypadków). Jeśli ktoś aktywnie pracuje nad pokerową teorią, to zobaczy, dlaczego granie tak bardzo tight, jak robi się to w stylu rock, nie ma sensu.
Jeśli na początku naszej kariery mamy problemy z tym, żeby styl TAG był dla nas zyskowny, to może w tym pomóc przejście na styl rock. Lepiej mieć mniejszy niż negatywny winrate.
Chociaż styl maniak może wydawać się najbardziej interesujący, to wymaga on niezwykle wysokich umiejętności. Oznacza to, że rzadko jest to dobry wybór.
Zmienianie biegów
Warto pamiętać, że najlepsi pokerzyści przeskakują pomiędzy wygrywającymi stylami gry. Zamiast przed rozdaniem decydować, czy będą grać stylem TAG lub LAG, dobrzy gracze wybierają swój styl na podstawie rodzaju rywali, z którymi siedzą przy stole. Jak to działa?
Granie przeciwko rywalom, którzy prezentują styl rock
Być może domyślnym stylem jakiegoś zawodnika jest TAG, ale zauważa on, że przy stole siedzi wielu rywali, którzy grają stylem rock. Styl TAG poradzi sobie tutaj dobrze, ale niekoniecznie wygeneruje najwyższy winrate. Jak więc grać? Luzując grę i agresywniej kradnąc blindy. Dla kogoś z zewnątrz może wydawać się, że wtedy gramy stylem LAG lub maniakalnym, ale w rzeczywistości chcemy wykorzystać rywali, którzy są zbyt tight. Zazwyczaj, gdy gracz w stylu rock wchodzi do puli, powinno się dać mu kredyt zaufania co do tego, że ma silne karty. Jednak należy pamiętać, że każdy gracz rock będzie mieć nieco inne tendencje w swojej grze.
Można sobie wyobrazić, że gracz w stylu rock może zbyt często poddawać się w grze postflop, nawet jeśli weszli do puli z silnym zakresem. W takich przypadkach będziemy kontynuować agresję postflop. Z drugiej strony, jeśli jakiś gracz rock rzadko pasuje po wejściu do puli, całkowicie ograniczmy blefy postflop.
Granie przeciwko rywalom, którzy prezentują styl maniakalny
Maniacy wyglądają na jednych z najtrudniejszych rywali, a powodem jest ich nieustanna agresja. Pomimo tej trudności, warto pamiętać, że z dużą dozą prawdopodobieństwa maniak, z którym się mierzymy, to gracz przegrywający. Jak sobie z nim radzić?
Należy zawęzić grę i ich agresję wykorzystać przeciwko nim samym. Najlepiej być cierpliwym, wyczekiwać sytuacji, szukać przyzwoitych rąk (zazwyczaj dobrej top pary lub lepszego układu, w zależności od efektywnych stacków). Gdy na flopie dobrze trafimy, możemy wykorzystać agresję maniaka.
Grając przeciwko maniakowi należy unikać dużych blefów postflop, ponieważ oni rzadko foldują. Jednak należy pamiętać, że dokładna strategia zależy od tego, jakim maniakiem jest rywal. Nie jest wykluczone, że trafimy na maniaka, który potrafi spasować wobec agresji. W takim przypadku należy postarać się wykorzystać szanse na blefy postflop.
Granie przeciwko graczom LAG/TAG
Pomimo tego, co czasem może się wydawać, gracze LAG i TAG będą zazwyczaj najtrudniejszymi rywalami. Szczególnie w sytuacji, gdy mowa o TAG. Jak sobie radzić z tymi dwoma rodzajami rywali? Zazwyczaj grając przeciwnie wobec ich strategii, ale lepiej od nich.
Wielu graczy TAG pasuje nieco za dużo. Można więc poluźnić grę tam, gdzie to konieczne. Z drugiej strony, możemy wykorzystać agresję gracza LAG, wchodząc do puli z zakresem, który jest solidny i dosyć tight.
Oczywiście to tylko ogólne wskazówki. Większość zysku będzie pochodzić z izolowania określonych błędów, które pojawiają się w strategii naszych rywali. Czy np. zbyt dużo pasują wobec 3-betów preflop? Warto wtedy zwiększyć agresję 3-betowania. Czy rywale blefują zbyt dużo na riverze? Warto wtedy zdecydować się na szersze bluff-catchowanie.
Dima Urbanowicz podsumował na vlogu wyjazd na Millions South America!
_____
_____
