Sytuacje, w których zawsze powinieneś c-betować

C-betowanie na flopie z całym zakresem rzadko jest poprawne, ale istnieją sytuacje, w których powinieneś c-betować w 100% przypadków. Z dziesięcioma przykładami możesz zapoznać się w poniższym artykule.

Pięć przykładów dotyczy sytuacji z rozdań, w których przed flopem było tylko jedno przebicie, a kolejne pięć to sytuacje z 3-betowanych pul. Omawiamy wyłącznie rozdania heads-up. W pulach wieloosobowych niezwykle rzadko zdarza się tak, aby optymalną strategią było c-betowanie w 100% przypadków.

Pięć sytuacji z pul po pojedynczym przebiciu, w których zawsze powinieneś c-betować

Pule powstałe po pojedynczym przebiciu są najczęstsze, dlatego przyjęcie w nich optymalnej strategii c-betowania może mieć bardzo pozytywny wpływ na Twoje wyniki.

Ważna uwaga na temat rozmiarów: W każdej z poniższych sytuacji powinieneś stawiać niewielkie zakłady, za około 1/3 wielkości puli.

Sytuacja #1: Suche boardy z królem jako najwyższą kartą (dysponując pozycją)

Przykład: Przebijasz z cutoffa, a big blind sprawdza. Flop przynosi , a big blind wybiera opcję check. 

Tego typu boardy faworyzują gracza, który przebijał przed flopem, ponieważ ma on w swoim zakresie więcej rąk z najwyższą parą.

Jeśli dodasz do tego fakt, że agresor z fazy preflop może mieć overparę (AA) i najwyższą parę z najlepszym kickerem (AK), których sprawdzający mieć nie może, to pożądane staje się c-betowanie z bardzo wysoką częstotliwością.

Sytuacja #2: Boardy z dwoma broadwayami (bez pozycji, ze small blinda)

Przykład: Przebijasz ze small blinda, a big blind sprawdza. Obaj oglądacie flopa, na którym pojawiają się karty .

Boardy z dwiema kartami broadway świetnie łączą się z zakresem small blinda, dzięki czemu ma on w puli olbrzymią ilość equity.

Co więcej, small blind zachowuje nutsową przewagę, ponieważ posiada więcej dwóch par, setów i overpar. Możemy bowiem założyć, że big blind zdecydowałby się na 3-betowanie przed flopem z rękami KK/QQ i być może nawet z KQ.

Sytuacja #3: Wysokie sparowane boardy (dysponując pozycją)

Przykład: Przebijasz z hijacka, a big blind sprawdza. Flop przynosi . Big blind postanawia zaczekać.

Boardy z wysokimi, sparowanymi kartami świetnie łączą się z zakresem gracza, który przebijał przed flopem, ponieważ ma on więcej tripsów od gracza sprawdzającego.

Ta sytuacja może wynikać albo z tego, że broniący się gracz często 3-betuje z rękami broadway, albo po prostu z faktu, iż agresor z fazy preflop dysponuje węższym zakresem. Gracz przebijający przed flopem ma więc zakres, którego większą niż w przypadku zakresu gracza sprawdzającego część stanowią tripsy.

Sytuacja #4: Wysokie sparowane boardy (bez pozycji, ze small blinda)

Przykład: Przebijasz ze small blinda, a big blind decyduje się na sprawdzenie. Na flopie pojawiają się karty .

Ta sytuacja jest bardzo podobna do poprzedniej – grający bez pozycji agresor z fazy preflop posiada więcej tripsów i lepszych układów.

Warto jeszcze dodać, że sprawdzający przed flopem gracz dysponuje wieloma rękami, które w ogóle nie łączą się z tym boardem. Ze względu na te dwa powody, c-betowanie z całym zakresem jest w tej sytuacji rozwiązaniem optymalnym.

Sytuacja #5: Bardzo niskie sparowane boardy (33x-22x, bez pozycji, ze small blinda)

Przykład: Przebijasz ze small blinda i dostajesz sprawdzenie od big blinda. Na flopie widzicie karty . 

W tych scenariuszach na optymalną strategię c-betowania wpływa mieszanka różnych okoliczności. Agresor z fazy preflop nie ma nutsowej przewagi (big blind posiada więcej rąk 3x/2x), ale pozostała część jego zakresu jest o wiele silniejsza od zakresu gracza sprawdzającego.

Zauważ, że agresor z fazy preflop:

• Ma więcej overpar i są one silniejsze.
• Zazwyczaj ma więcej najwyższych par i są one silniejsze.
• Dysponuje silniejszymi rękami Ax.
• Ma do dyspozycji więcej średnich par i są one silniejsze (w zależności od tego, jak wysoki jest board).

Ogólnie rzecz biorąc, gracz, który przebijał przed flopem, dysponuje na takich boardach dużą przewagą w equity i może z niej korzystać poprzez częste c-betowanie.

Pięć sytuacji z 3-betowanych pul, w których zawsze powinieneś c-betować

Choć 3-betowane pule nie są tak częste, jak te, które powstają po pojedynczym przebiciu przed flopem, to zbiera się w nich o wiele więcej pieniędzy, a co za tym idzie – mają one większy wpływ na Twój wykres wygranych. Błędy popełniane w takich rozdaniach będą bardziej kosztowne od tych z pul po pojedynczym przebiciu.

Ważna uwaga na temat rozmiarów: W każdej z tych sytuacji powinieneś stawiać niewielkie zakłady, za około 1/3 wielkości puli.

Sytuacja #1: Boardy z królem jako najwyższą kartą (dysponując pozycją)

Przykład: Hijack przebija, a Ty 3-betujesz z cutoffa i dostajesz sprawdzenie. Flop przynosi , a hijack wybiera opcję check.

Podobnie jak w pulach po pojedynczym przebiciu, takie boardy faworyzują gracza, który 3-betował przed flopem. Jest tak, ponieważ ma on w swoim zakresie więcej najwyższych par i lepszych układów. Gdy dodasz do tego fakt, że gracz dysponujący pozycją może mieć overparę i top parę z najlepszym kickerem, których nie może posiadać gracz sprawdzający 3-beta, optymalnym rozwiązaniem staje się c-betowanie z bardzo wysoką częstotliwością.

Sytuacja #2: Boardy z damą jako najwyższą kartą (dysponując pozycją)

Przykład: Cutoff przebija, a Ty 3-betujesz z buttona i dostajesz sprawdzenie. Na flopie pojawiają się , a cutoff wybiera opcję check.

Choć gracz 3-betujący przed flopem nie jest jedynym, który może mieć najwyższą parę z najlepszym kickerem (jak na boardach z królem), to dysponuje on większą od sprawdzającego proporcją takich rąk.

Gracz 3-betujący ma ponadto overpary (AA/KK) i seta (QQ), których gracz broniący się posiadać nie może. To dobra sytuacja do c-betowania z całym zakresem.

Sytuacja #3: Boardy z trzema broadwayami i asem jako najwyższą kartą (dysponując pozycją)

Przykład: Cutoff przebija, a Ty 3-betujesz z buttona i dostajesz sprawdzenie. Na flopie pojawiają się karty , a cutoff czeka. 

Na takich boardach gracz, który 3-betował przed flopem, ma największą przewagę w equity, jaką spotkać możesz na flopie w odmianie No Limit Hold’em (około 75% do 25%). Dysponuje on nie tylko przewagą w equity, ale również bardzo dużą nutsową przewagą, szczególnie w przypadku gry z buttona.

Dlaczego przewaga jest większa w przypadku 3-betowania przed flopem z buttona? Ponieważ zakres gracza 3-betującego z tej pozycji zawiera o wiele więcej broadwayów offsuit (jak QJ), z którymi jego rywal nie mógłby opłacalnie sprawdzić przed flopem.

W takich sytuacjach najlepszą strategią będzie dla Ciebie stawianie bardzo małych zakładów kontynuacyjnych z całym zakresem.

Sytuacja #4: Boardy z dwoma broadwayami (bez pozycji)

Przykład: Cutoff przebija, a Ty 3-betujesz ze small blinda i dostajesz sprawdzenie. Flop przynosi .

Te boardy bardzo dobrze łączą się z zakresem gracza, który 3-betował ze small blinda. Nie tylko zachowuje on sporą nutsową przewagę (ze względu na to, że posiada więcej dwóch par, setów i overpar), ale ma również więcej najwyższych par. W tej sytuacji bez obaw możesz c-betować w 100% przypadków.

Sytuacja #5: Wysokie sparowane boardy (bez pozycji)

Przykład: Button przebija, a Ty 3-betujesz ze small blinda i dostajesz sprawdzenie. Flop przynosi karty .

Te boardy dają graczowi 3-betującemu więcej kombinacji tripsów niż jego przeciwnikowi. Ma on w dodatku więcej silnych par z ręki.

Ze względu na te powody, dobrym posunięciem jest stawianie niewielkich zakładów kontynuacyjnych z całym zakresem.

Zachęcamy do zapoznania się z innymi artykułami strategicznymi:

• Rozgrywanie A5 suited w grach cashowych
• Rozgrywanie AT suited w grach cashowych
• Jak grać z trafionym na flopie stritem?

Powodzenia przy stolikach!

Największe bad beaty z pojedynku Doug Polk vs. Daniel Negreanu