Na stronie internetowej magazynu „Card Player” ukazała się analiza dwóch rozdań, które Doug Polk rozegrał na stawkach 3/6$.
Rozdanie #1
Rywal na cutoffie open-limpuje, a rywal na buttonie gra raise za 4,5 big blinda (BB). Doug trzyma 
, siedzi na small blindzie i decyduje się na re-raise za 11 BB. Jest kilka powodów dla tego raise’u:
– zawodnik na buttonie prawdopodobnie otwiera tu z szerokim zakresem rąk, szczególnie po open-limpie cutoffa, wskazującym słabszego gracza. To oznacza, że rywal na buttonie będzie musiał spasować wiele swoich słabszych rąk wobec re-raise’u. Te słabe ręce nadal mają equity przeciwko nam, a gdy foldują preflop, to natychmiast poddają to equity. To ogromne zwycięstwo, szczególnie będąc bez pozycji,
– jeśli nawet Doug zostanie sprawdzony, to A-5s ma dobre equity przeciwko zakresowi sprawdzania rywala. A nawet będzie z przodu przeciwko niektórym rękom. Przykład: A-5s przeciwko K-Qs jest faworytem w stosunku 57 do 43 procent,
– to, że Doug ma asa, sprawia, że mniej prawdopodobne jest, że rywal ma któreś z najsilniejszych rąk, jak A-A oraz A-K. Posiadając asa, Doug sprawia, że o połowę mniej prawdopodobne jest, że rywal ma parę asów.
Flop
Obaj rywale sprawdzili raise, a w puli znalazły się 33 big blindy. Na flopie spadły 
. Doug decyduje się zaczekać.
Można przedstawić argumenty na korzyść zakładu kontynuacyjnego ze względu na naszą przewagę zakresu (możemy mieć A-A, A-K, K-K i J-J, podczas gdy inni zawodnicy nie powinni). Jednakże są inne ręce w naszym zakresie, które są lepszymi kandydatami do blefów.
Gdy blefujesz, to zasadniczo chcesz wybrać te ręce, które mają szansę poprawić swoją sytuację na późniejszych ulicach. Niektóre z lepszych opcji to:
– A-5s – posiadanie backdoor flush drawa znacząco zwiększa twoje equity i daje ci na turnie dużo korzystniejsze karty,
– Q-10s – posiadanie open-ended straight drawa daje ci osiem outów do nutsa,
– A-3s – chociaż bottom para posiada pewne showdown value, to betowanie mogłoby sprawić, że lepsze karty spasują, jak te w zakresie od czwórek do dziesiątek lub nawet para waletów. Masz także pięć outów, żeby poprawić się do dwóch par.
Dodatkowo, nasza częstotliwość blefowania jest powiązana z naszą częstotliwością value betowania, a my nie mamy tak wiele value betów na tym boardzie. To oznacza, że nie potrzebujemy tutaj zbyt wielu blefów.
Turn
Obaj rywale zaczekali. Na turn spadło 
. Doug zdecydował się na bet w wysokości 11,5 big blindów. Ta ręka jest znacznie lepszym kandydatem do blefu na turnie, ponieważ:
– obaj rywale pokazali słabość, zagrywając check behind na flopie,
– mamy gutshota i blockera do nutsa.
Obaj rywal spasowali, a Doug wygrał znacznych rozmiarów pulę, nie posiadając nawet jednej pary.
Rozdanie #2
Zawodnik na hijacku otwiera za 3 big blindy. Doug siedzi na buttonie, trzyma 
i sprawdza. Rywale na blindach pasują swoje karty.
Zazwyczaj preferujemy 3-betowanie niż cold-call, ponieważ daje nam to szansę na wygranie puli przed flopem. Jednak cold-call także ma uzasadnienie, ponieważ:
– przez całe rozdanie będziemy posiadać przewagę pozycji, a tym samym z nawiązką będziemy realizować nasze equity,
– słabszym zawodnikom i rękom daje to szansę na wejście do puli, gdy siedzą na blindach. To szczególnie dobre, gdy trzymamy asy suited, ponieważ zwiększa to prawdopodobieństwo sytuacji kolor na kolor,
– pozwala nam to rozgrywać szerszy zakres rąk, niż gdybyśmy użyli strategii 3-bet lub fold.
Flop
Tym razem obaj zawodnicy na blindach spasowali, a Doug obejrzał flopa w postaci 
. Rywal na hijacku betuje za 6 big blindów, gdy w puli jest 6 BB, Doug sprawdza.
Chociaż kuszący może być raise z nut flush drawem, to musisz pamiętać o kilku rzeczach:
– blefujemy tylko, żeby zrównoważyć sytuacje, w których mamy ręce value. Na tym boardzie mamy kilka rąk value, więc potrzebujemy bardzo mało blefów,
– gdy wybieramy flush drawy, z którymi będziemy bluff-raise’ować, zazwyczaj lepiej jest użyć niższych drawów z mniejszym showdown value.
Turn
Na turn spadło 
. Rywal gra za 10 BB, gdy w puli jest 19 BB. Doug ponownie decyduje się sprawdzić, ponieważ:
– jeśli zagra raise i dostanie all-in, może być zmuszony spasować, poddając całe equity, które miał ze swoim flush drawem,
– nadal ma trochę showdown value. Jeśli jego rywal blefuje z czymś gorszym niż A-high, Doug może nadal wygrać, nie poprawiając swojego układu,
– jest na pozycji, a to gwarantuje, że Doug będzie mieć szansę na value bet lub raise, gdy trafi swój kolor.
River
Na river spadło 
. Rywal czeka. Doug ponownie gra check behind, gdyż nie może reprezentować zbyt wielu rąk dla wartości, i jak na turnie, nadal ma trochę showdown value.
Niestety, ale tym razem rywal miał Q-Q. Możecie jednak zobaczyć, że Doug stracił minimalną ilość żetonów, z linią gry, którą przyjął.
Daniel Strelitz radzi, jak przetrwać duże festiwale pokerowe
_____
_____
