Alex Fitzgerald to profesjonalny pokerzysta i trener, który w turniejach (na żywo i online) wygrał łącznie ponad 3,5 mln dolarów. Jak stwierdził w opublikowanym niedawno artykule, wejście na wyższy poziom w pokerze zapewnić nam może prawdziwa pasja do tej gry i pokochanie samej nauki.
Rozmawiając z osobami, które aspirują do bycia profesjonalnymi pokerzystami, Alex Fitzgerald słyszy często: Ale mój trener mówi, że w tej sytuacji powinienem wykonać to zagranie. Pyta wtedy: Dlaczego tak powiedział? Nastaje cisza.
Początkujący gracze chcą zwykle otrzymać rozstrzygające odpowiedzi. Chcą pokerowego trenera, któremu mogą w 100% ufać. Pragną przyjmować jego słowa jako świętość. Potem, gdy jego strategie nie zadziałają, chcą go oskarżać o własny brak sukcesów.
Przerzucanie winy za własne błędy na jakiegokolwiek pokerowego trenera jest zupełnie nieuzasadnione. Chyba że możesz udowodnić błędy, które występują w jego sposobie nauczania. Pamiętaj, że żaden pokerowy trener nie jest w stanie kontrolować wszystkiego od samej koncepcji do jej wykonania. To Ty musisz zasiąść do stołu i wygrywać. Nie dokonasz tego, jeśli będziesz polegał na prostych formułkach. W pokerze nie ma idealnych rozwiązań, które działałyby w każdej sytuacji.
Odkrywanie piękna w skomplikowanej grze
No Limit Hold’em to szczególnie skomplikowana gra. Jak przyznaje Fitzgerald, za to właśnie ją pokochał, a gra już 16 lat. Grał w liceum i gra do dziś, ponieważ tak długo zajmuje odkrycie wszystkich tajemnic, jakie w sobie kryje.
Ta gra jest tak piękna, dlatego że potrzeba naprawdę długiego czasu, by ją zrozumieć. Podobnie jak szachy, No Limit Hold’em potrafi wciągnąć człowieka na całe życie. 80-latek może nie być już w stanie grać w koszykówkę, ale wciąż będzie mógł zasiąść do stołu pokerowego. W tym jest coś naprawdę wyjątkowego.
Powróćmy raz jeszcze do konwersacji przedstawionej na samym początku artykułu:
Ale mój trener mówi, że w tej sytuacji powinienem wykonać to zagranie. Pyta wtedy: Dlaczego tak powiedział? Nastaje cisza.
Fitzgerald domaga się odpowiedzi: Powiedz mi. Nie musisz używać solverów ani niczego takiego. Podaj mi tylko obliczenia, które wskazują na takie rozwiązanie. Albo przynajmniej podstawowe uzasadnienie. Wypunktuj mi to. Rozłóż to dla mnie.
Czemu ma to służyć? Jak wyjaśnia Fitzgerald, chce on w ten sposób zademonstrować danemu początkującemu pokerzyście, że nie rozumie on struktury zagrania, a jedynie oszukuje samego siebie. Chce już w tym momencie pokazać mu prawdę.
Jest to ogromny problem, ponieważ w odmianie No Limit Hold’em występuje duża różnica pomiędzy zapamiętaniem czegoś i znajomością czegoś.
Fitzgerald wspomina 2007 rok, kiedy to ukazała się słynna pokerowa książka, którą napisał gracz z wysokich stawek. Pokazywała ona podstawowe kalkulacje dotyczące kombinacji, które podchwyciło potem wielu pokerzystów.
Fitzgerald, który w momencie opublikowania książki miał 19 lat (obecnie jest już po 30.), nadal dostaje pieniądze za nauczanie matematyki w niej zawartej. Dlaczego? Ponieważ ludzie chcą skrótów. Jeśli naprawdę chcesz nauczyć się o zakresach do 3-betowania i eksploatowaniu graczy po flopie, to w swoim wolnym czasie sam powinieneś wykonywać obliczenia. Dawniej trzeba było robić to przy użyciu kartki i długopisu, ale obecnie cała sprawa jest na szczęście o wiele prostsza. Możesz zainwestować 30$ w program Flopzilla, a ten zajmie się większością rzeczy za Ciebie.
Czy wiesz, DLACZEGO wykonujesz dane zagranie?
Jeśli ktoś otwiera z lojacka lub późniejszej pozycji, to zawsze powinienem go 3-betować? A potem stawiać zakład kontynuacyjny za 2/3 puli?
Cóż, często takie rozwiązanie zadziała. Gracze otwierają zbyt dużo z pozycji lojack, a 2/3 puli to dobry rozmiar dla c-betu. Fitzgerald zalecał już kiedyś taką grę, ale ważne, żebyś wiedział, DLACZEGO ją zalecał. W swoich filmach szkoleniowych pokazuje on, jak możesz wykonywać obliczenia kombinacji. Nie robi on tego, aby udowodnić przewagę jednego konkretnego rozegrania. Chciałby, żebyś TY nauczył się, jak samemu pracować nad własną grą. To o wiele lepsze i bardziej efektywne, niż uczenie się na pamięć tego, jakie zagranie może pasować do każdej konkretnej sytuacji.
Jak twierdzi Fitzgerald, „tilt” pochodzi z niepewności. On sam często tiltował, gdy grał agresywnie, ale nie wiedział, dlaczego wykonuje swoje zagrania. Kiedy zaczął analizować każde z takich rozegrań, przynajmniej w Flopzilli i kalkulatorze, to o wiele pozytywniej odbierał własną grę. Jego tilt zniknął.
Prawdziwą nagrodą jest stopniowe stawanie się lepszym
Fitzgerald wspomina, że gdy był dzieckiem, nic nie potrafiło go zainteresować. Pokochał dopiero pokera, ponieważ zawsze było w nim coś nowego do nauki – jakiś sposób na stanie się lepszym. Jeśli miałeś 100$, to mogłeś wygrać wejściówkę do turnieju za 1.000$. Gdy byłeś już w turnieju za 1.000$, to mogłeś wygrać setki tysięcy dolarów. Zawsze miałeś szansę. Zakładając, że utrzymywałeś pracę i grałeś odpowiedzialnie, gra nigdy się dla Ciebie nie kończyła. Nigdy nie osiągnąłeś swojego szczytu formy. Mogłeś każdego dnia stawać się lepszy. Jest w tym coś naprawdę wyjątkowego.
W pokerze nie ma „systemu”, który może zapewnić Ci szybkie uzyskanie bogactwa. Nawet jeśli zwyciężysz w dużym turnieju, to wygrane pieniądze prawdopodobnie nie starczą Ci do końca życia. Ta gra jest dyscypliną. Nie różni się od sztuk walki lub innych sportów. Wymaga ciągłego treningu. Wymaga pasji.
Jeśli osiągniesz w pokerze stopień mistrzowski, to pieniądze same do Ciebie przyjdą. Aby osiągnąć taki poziom, powinieneś przestać liczyć godziny, dolary i centy, a zacząć zajmować się problemami. Mistrzów mistrzami czyni to, że kochają naukę samą w sobie. Jeśli pokochasz analizowanie sytuacji, jakie zdarzyły się przy stole, to będziesz miał długą i owocną pokerową karierę.
Nie chodzi o pieniądze
Gdy Fitzgerald zaczął grać w pokera swoim własnym stylem, w którym wiedział, co robi, a nie tylko przypominał sobie, co powiedział inny gracz, to zrozumiał, że przez cały czas pragnął właśnie tego. Pragnął wejść do poker roomu i wiedzieć, że będzie zajmował się swoim rzemiosłem. Pragnął kochać tę grę na takim poziomie.
Fitzgerald ma nadzieję, że zrozumiesz, iż w pokerze nie chodzi o pieniądze. Oczywiście, te są ważne i prawie każdy je lubi, ale świetnie jest też mieć strategię gry, którą możesz studiować, uzyskując z niej zysk. Wielu profesjonalnych szachistów nie potrafi tego zrozumieć. Nie rozumie tego również wielu sportowców. My mamy szczęście.
