Gra pre-flop w Pot Limit Omaha może być nieco denerwująca. Mamy w tej grze 270,725 możliwych kombinacji rąk startowych, a każda z nich ma all-in equity o bardzo bliskich wartościach.
to teoretycznie najlepsza ręka startowa w PLO. Zobaczmy jakie ma equity przeciwko śmieciom w rodzaju 
:
Jak widzimy, losowa, byle jaka ręka, zgarnia ponad 34% equity przeciwko absolutnemu monsterowi.
Przewaga staje się mniejsza, gdy equity każdych dwóch rąk wartością zbliża się do siebie, stąd PLO jest dużo bardziej „hazardowa” niż NLH. Ale wciąż istnieją taktyki, których możemy użyć by zmaksymalizować naszą przewagę pre-flop i zapewnić sobie sukces po flopie.
W niniejszym artykule omówimy dwie z nich: „pushing” (wypychanie) i „pulling” (wciąganie). Obie pomogą lepiej ogarnąć strukturę często mylącego świata pre-flop PLO.
Pushing vs. pulling w Pot Limit Omaha
Pushing i pulling opisują dwa podejścia do gry przed flopem. A dokładniej:
Pushing: Mocne rozgrywanie ręki w celu ograniczenia ilości graczy, którzy zobaczą flopa.
Pulling: Callowanie w celu sprowokowaniu innych graczy do takiego samego zagrania, czyli do sprawdzenia.
Jeżeli grasz w No Limit Hold’em, prawdopodobnie używałeś podobnych praktyk.
Przypomnij sobie wszystkie te sytuacje, kiedy chciałeś „wypchnąć” (push) swoich przeciwników z puli, zagrywając squeeze z silną, ale wrażliwa ręką, jaką jest AQo. Albo te, gdy limpowałeś behind z niską parą, aby wciągnąć (pull) rywali do puli, kiedy udało ci się trafić seta.
W PLO określenie, które ręce nadają się do taktyki push czy pull, jest dużo bardziej skomplikowane, niż w NLH.
Które ręce powinniśmy rozgrywać „push”?
Gdy zagrywamy „push„, naszym celem jest zminimalizowanie liczby graczy w rozdaniu. W związku z tym do tego zagrania musimy wybierać ręce, które dobrze się rozgrywają w dużych pulach heads-up.
Ręce, które zyskują przy niskim współczynniku wielkości stacka do wysokości puli i pozwalają nam zagrać all-in na wcześniejszych ulicach, to te nadające się do zagrania push. Semi-connected, double-suited , zawierające wysoką parę – na przykład 
– czy double-suited średnie ręce z dwiema parami – 
– to dobre zestawy do takiego zagrani, gdy mamy niski współczynnik SPR.
Ręce, które mają zdolność do łączenia się z flopami o wielu różnych strukturach, także pasują do tej strategii. Poza tym pozwalają nam wywierać większy nacisk na rywala.
Oto kilka przykładów rąk, które dobrze nadają się do wykorzystania w strategii push:
AA45 single-suited
JJT9 double-suited
9988 double-suited
ATTx double-suited
T987 double-suited
A z jakimi rękami będziemy zagrywać „pull„? O tym w części drugiej.
