Witam, trzydziesty trzeci odcinek felietonu będzie należał do Brytyjki urodzonej 31 Grudnia 1987 roku w Newcasted. Emma Frain bo o niej mowa zabłysnęła w wieku 17 lat na pokazie ubrań i zdobyła zainteresowanie takich agencji i czasopism jak: Zoo, Front, Nuts, Daily Star oraz M!. Dorastając Emma chciała zostać tancerką, trenowała nawet balet, hip-hop oraz disco, lecz kontuzja zakończyła jej zmagania z tańcem. Mierząca 175 cm Frain ukończyła uniwersytet w Chester na kierunku Nauki Sportu.
Emma Frain jest bardzo dumna z tego, że nigdy nie dokonała żadnej operacji biustu ( Szczerze to my też ). Zainteresowaniami Emmy są różnego rodzaju imprezy, taniec na rurze, bieganie oraz oglądanie dobrego filmu. Emma żartując na temat swojego życia seksualnego mówi, że „słońce czyni ją szczęśliwą i napaloną”, a na pytanie czy kochała się kiedyś na plaży odpowiada: ” Byłam bardzo blisko, lecz ostatecznie stchórzyłam”.
Wchodzi facet do baru, a tam przy ladzie siedzi pingwin, przed nim szklanka, w szklance 100ml wódki. Nielot wypija jednym haustem alkohol, dziękuje, płaci i wychodzi. Facet pyta się barmana:
– Panie barman, co to było? Przecież to prawdziwe cudo?!!
– E tam. Jakie cudo, panie…?
– No, ale jak to…? Pingwin, przy barze, „setka wódki”, płaci, dziękuje?
– Normalnie, zwykły pingwin, o tu, niedaleko na budowie robi jako spawacz.
– Panie, ja jestem właścicielem cyrku! Ja go muszę zatrudnić!
– To wpadnij pan jutro – mówi barman. – Pingwin jest tutaj codziennie praktycznie o tej samej porze, to pan z nim pogadasz.
Facet przychodzi następnego dnia – rzeczywiście pingwin siedzi przy barze, przed nim na ladzie szklanka z wódką.
– Panie, ja w życiu czegoś takiego nie widziałem – mówi podniecony facet do pingwina. – Ja jestem właścicielem dużego cyrku! Ja chcę pana zat
rudnić!
– W sumie to mogę dla ciebie pracować – pingwin spokojnie spojrzał na gościa i przechylił szklaneczkę. – Tylko powiedz mi pan, na ch*j ci spawacz w cyrku…?
Dostałam w biurze mocnej biegunki i niestety świadkami mojego faux pas stali się wszyscy współpracownicy. Zachowali się bardzo elegancko, zaoferowali podwiezienie do domu, przynieśli stoperan i miętową herbatę. Następnego dnia udawali, że nic się nie stało. Szkoda tylko, że w co drugie zdanie wplatali z premedytacją słowo „kupa”: „Czy możesz poskładać jakoś do kupy ten projekt?.”, „Pewnie masz kupę roboty?”, „Chodź z nami na kawę, w kupie raźniej”.
Po całym dniu myślałam, ze się rozpłaczę ze wstydu, a wtedy kierownik poklepał mnie przyjacielsko po plecach i rzekł, tak, żeby wszyscy słyszeli: „Zbierz się do kupy, musisz być twarda, a nie miękka”.
Żołnierz wrócił do domu po misji, nie jadł, nie pił, tylko od razu pognał do sypialni, aby spędzić upojną noc z żoną. Nad ranem Jasiu zagląda do sypialni i speszony szybko cofa się do korytarza:
– Nie bój się, Jasiu. Wchodź śmiało! To ja, tatuś! – tłumaczy żołnierz.
– Tak, tak… – mówi nieśmiało chłopiec. – Wszyscy tak mówią…
Mężczyzna z chłopcem wchodzą razem do fryzjera. Po tym, gdy facet został już ogolony, ostrzyżony i jeszcze kazał zrobić sobie manicure, posadził na fotelu chłopca i mówi do niego:
– Poczekaj tutaj, ja pójdę tylko kupić sobie krawat i za 10 minut po ciebie przyjdę.
Gdy fryzjer ostrzygł już małego, a facet wciąż się nie pokazywał, fryzjer mówi do chłopca:
– No i co… wygląda na to, że tatuś o tobie zapomniał.
– Ale to nie był mój tatuś – mówi chłopiec. – On tylko zaczepił mnie przed chwilą na ulicy i spytał, czy mam ochotę na darmowe strzyżenie…
Mały czarnoskóry chłopiec wskoczył do beczki z białą farbą. Następnie pobiegł do swojej mamy:
– Mamo, mamo! Patrz, jestem biały!
– Zmyj to gówno ze swojej twarzy! – powiedziała mama chłopca, po czym dała mu klapsa.
Następnie chłopiec pobiegł do wujka:
– Wujku, wujku! Patrz, jestem biały!
– Czy ty kompletnie oszalałeś? Wynocha pod prysznic! – powiedział wujek do chłopca.
Chłopiec pobiegł do swojego pokoju, opadł na łóżko i rozpłakał się:
– Cholera, minęło dopiero 10 minut, odkąd jestem biały i już nienawidzę tych czarnuchów
