Już nadchodzi – czujecie? Za dwa tygodnie festiwal World Series of Poker 2015 ruszy w Las Vegas pełną parą, więc pora przyjrzeć się bogatej historii eventów i faktom, które powinniście znać, jeśli wybieracie się w tym roku na WSOP do Las Vegas.
Sukces na WSOP jest jednym z najprostszych sposobów dla pokerzysty aby zostać zauważonym i wielu zawodowców zbudowało swoje kariery w ciągu ostatnich lat na jednej z wyjątkowo udanych serii. Szukając największych przełomów i odkryć w historii WSOP przyjrzeliśmy się wszystkim turniejom, aby znaleźć graczy, którzy szturmem wzięli pokerową scenę dzięki niesamowitej grze, a potem dzięki dalszym sukcesom rozwijali swe kariery. Pod uwagę w statystykach brany jest najlepszy występ na WSOP. Pięciu zawodników wydaje się w tym kontekście odstawać od reszty:
Bobby Baldwin (1977)
Bransoletki WSOP: 2
Miejsca w kasie: 2
Całkowity dochód: $124,000
Festiwal WSOP nadal raczkował w 1977, a nieznanych graczy, którzy przyjeżdżali aby współzawodniczyć z najlepszymi na świecie było mało. Bobby Baldwin był znaną twarzą dla Mistrza Świata Doyle’a Brunsona i innych pokerzystów z Teksasu, ponieważ często grywał na stolikach cashowych poza Las Vegas, ale nigdy wcześniej nie zaszedł tak daleko w turnieju. W drugim evencie WSOP 1977, Baldwin po raz pierwszy znalazł się w kasie i od razu za jednym zamachem zdobył bransoletę WSOP. Był to turniej $10,000 No Limit Deuce to Seven. Następnego dnia Baldwin dodał do kolekcji kolejne płatne miejsce i jak na ironię kolejne złote trofeum. Tym razem zdobył je w evencie numer 3 – $5,000 Seven Card Stud.
Baldwin zaimponował Brunsonowi, który poprosił go o napisanie rozdziału do książki o grze w No Limit Hold’ema. W następnym roku Baldwin umocnił swoją pozycję na pokerowej scenie zajmując drugie miejsce w evencie $5,000 Seven Card Stud i wygrywając Main Event WSOP w 1978. Czwartą bransoletkę wygrał rok później, znowu w turnieju $10,000 No Limit Deuce to Seven, ale wkrótce po tym zaczął interesować się innymi rzeczami niż poker. W latach 80-tych i na początku 90-tych nadal grał w turniejach WSOP i największych grach cashowych Las Vegas, ale z czasem z gracza zamienił się w kierownika firmy związanej z branża, dzięki pięciu się po szczeblach zawodowej kariery.
Stu Ungar (1980)
Bransoletki WSOP: 1
Miejsca w kasie: 2
Całkowity dochód z pokera: $410,000
Stu Ungar przyjechał do Las Vegas w poszukiwaniu dobrych gier hazardowych, bo w jego mieście nikt nie chciał już z nim grać. Ungar w końcu zaczął być unikany i w kasynach w Las Vegas, więc zainteresował się pokerem. W 1980 Ungar prawie wygrał bransoletkę w evencie numer 5, $5,000 Seven Card Stud, ale w końcu odpadł tam jako drugi. Nie poddał się jednak i w 1980 wygrał Main Event WSOP, pokonując samego Doyle’a Brunsona w heads-upie i zabierając mu w ten sposób trzeci mistrzowski tytuł.
Kolejny rok Ungara na WSOP był jeszcze bardziej imponujący. Wygrał turniej $10,000 Deuce to Seven – ostatni event kwalifikacyjny do WSOP 1981 i obronił tytuł mistrzowski w Main Evencie wygrywając trzecią bransoletkę WSOP. Czwarta przyszła w 1983, ale problemy z kokainą wyniszczyły jeden z największych pokerowych talentów w historii gry. Podczas finałowego dnia Main Eventu w 1990 zdobył ogromne prowadzenie w żetonach, ale później znaleziono go nieprzytomnego w hotelowym pokoju. Nie był w stanie dalej grać i w końcu skończył na miejscu 9-tym. W roku 1997 udało mu się wygrać jeszcze jedna bransoletkę w Main Evencie WSOP, ale pod koniec roku 1998 przegrał walkę ze swoim nałogiem.
Ted Forrest (1993)
Bransoletki WSOP: 3
Miejsca w kasie: 3
Całkowity dochód z pokera: $311,400
28-letni Ted Forrest zwyciężył ME WSOP 1993 dokonując czegoś co niemożliwe byłoby przy dzisiejszej strukturze turniejów. Rozpoczął od eventu $5,000 Seven Card Stud 30 kwietnia. Pokonał na finałowym stole Howarda Lederera i Chipa Reese’a i jego pierwsze płatne miejsce okazało się też pierwszą bransoletką. Już następnego dnia w turnieju $1,500 Raz, Forrest pokonał takich zawodników jak Tom McEvoy i Eskimo Clark w drodze ku drugiej bransoletce. Większość zawodników zaczęłaby świętować lub poszliby odpłaca, ale nie Forrest, który już drugiego maja 2 zasiadł do gry w evencie $1,500 Omaha Hi-Lo.
Forrest pokonał w tym evencie Johna Cernuto i po heads-upie miał już 3 bransoletki zdobyte w ciągu 3 dni. Po tym huraganie dokonać gry cashowe wciągnęły Teda i nie rozegrał już wielu eventów WSOP, chociaż w ciągu następnych 10 lat zajmował jeszcze 2 razy trzecie i dwa razy drugie miejsce na WSOP. Od 2001 Ted grywał z miliarderem Andy Bealem w największych grach cashowych świata. Wraz z innymi profesjonalistami zasiadał z nim do gry heads-up. Beal stracił 16 milionów do graczy, którzy razem nazywali się ‘Korporacja’. Wydarzyło się to w ciągu zaledwie dwóch dni w marcu 2004 roku. Forrest pożegnał się z grupą i zarejestrował do gry na WSOP tego samego roku. Wygrał wtedy czwartą i piątą bransoletkę. Szóstą zdobył w roku 2014 wygrywając pojedynek z samym Philem Hellmuthem.
Jeff Madsen (2006)
Bransoletki WSOP: 2
Miejsca w kasie: 4
Całkowity dochód z pokera: $1,467,852
WSOP 2006 był niezwykły z kilku powodów. Rekordowy field w czasie Main Eventu – 8773 graczy – to nadal rekord jeśli chodzi o ilość zawodników w turnieju organizowanym na żywo. Z perspektywy czasu można powiedzieć, że należał on do jednego człowieka, który w momencie swojego triumfu miał ledwo skończone 21 lat. Wyprawa Jeffa Madsena na WSOP 2006 przeszła do historii, a wszystko zaczęło się od trzeciego miejsca w turnieju $2,000 Omaha Hi-Lo. 10 dni później Madsen pokonał 1579 zawodników i wygrał event $2,000 No Limit Hold’em oraz 660.948$ za pierwsze miejsce. Tydzień później zgarnął drugą bransoletkę w turnieju $5,000 Six Handed No Limit Hold’em pokonując tam w finale Erika Lindgrena.
Jeff miał już na koncie 1,4 miliona dolarów, dwie bransoletki i sporo punktów w Rankingu Gracza Roku, ale nie było mu dość. Zajął trzecie miejsce na WSOP 2006, prawie zdobywając kolejną błyskotkę w evencie $1,000 Seven Card Stud Hi-Lo. Trzecią wygrał w końcu na WSOP 2013, w turnieju $3,000 Pot Limit Omaha. Madsen zwyciężył także Borgata Winter Poker Open Main Event 2010 (625.000$), dotarł do dwóch stołów finałowych WPT w tym samym roku i otrzymał tytuł mistrza HPT w Commerce w 2014.
Greg Merson (2012)
Bransoletki WSOP: 2
Miejsca w kasie: 4
Całkowity dochód z pokera: $9,755,180
Greg Merson dotarł do miejsc płatnych podczas Main Eventu w 2009 oraz w 2011, ale zabłysnął dopiero w WSOP 2012. W połowie lata zaliczył dobry występ w turnieju $2,500 Six Handed No Limit Hold’em i został wyeliminowany jako 21-szy. Prawie dotarł do finałowego stołu WSOP kilka dni później, ale niestety odpadł jako piąty w czteroosobowym evencie Four Handed No Limit Hold’em. Przez kilka tygodni było o nim cicho, aż w końcu jego nazwisko poznał cały świat. Turniej $10,000 Six Handed No Limit Hold’em to mistrzostwa z bardzo trudnym do pokonania zestawem prosów i to właśnie tam Merson postanowił pokazać co potrafi. Zdobył swoją pierwszą bransoletkę oraz 1,1 miliona dolarów po pokonaniu na finałowym stole takich profesjonalistów jak Andrew Lichtenberger, Christopher Brammer, Eddy Sabat, Shannon Shorr i Keith Lehr.
Potem było już tylko lepiej. Merson okazał się lepszy niż 6589 graczy i zwyciężył November Nine zdobywając największe pokerowe honory. Oprócz bransoletki, tytułu mistrza i 8,5 miliona dolarów, Merson zagwarantował sobie także miano gracza roku WSOP, nieprawdopodobnie zabierając je sprzed nosa Phila Hellmutha w jedyny możliwy sposób – wygrywając Main Event. Merson zaszedł daleko w Main Evencie w roku następnym i odniósł spore sukcesy w innych eventach. Jego największy triumf po Main Evencie w 2012 roku to PCA 2014, gdzie z gry w turnieju typu High Roller zgarnął prawie milion zielonych.
source: bluff
