Odmiany niszowe to nowy cykl artykułów na PokerGround, w którym będziemy prezentować te nieco mniej popularne warianty pokera. W każdym odcinku znajdziecie opis zasad, podstawową strategię i ciekawostki dotyczące jednej odmiany. Na początek przyjrzymy się prawdopodobnie najstarszej odmianie pokera, czyli grze 5 Card Draw.
5 Card Draw – historia
Poker pięciokartowy dobierany, czyli 5 Card Draw, uważany jest powszechnie za najstarszą odmianę pokera. Choć jego korzenie odnaleźć można w Europie, to szeroką popularność zdobył po drugiej stronie Atlantyku. Nie bez powodu, gdy myślimy o pięciokartowym pokerze, widzimy sceny rodem z westernów. To właśnie w Stanach Zjednoczonych w XIX wieku gra ta stała się popularnym zajęciem, zwłaszcza wśród poszukiwaczy złota na zachodzie kraju.
Na początku w pokerze pięciokartowym była tylko jedna runda zakładów. Gracze otrzymywali po pięć kart, po czym zaczynali betować. Grano 20 kartami (od dziesiątki do asa w każdym z czterech kolorów), przez co nie było tak wielu wygrywających układów. Były para, dwie pary, trójka, ful i kareta. Dobieranie również przyszło dopiero później.
W latach 20. XIX wieku zaczęto grać pełną talią, co okazało się być kluczowym momentem w historii pokera. Wprowadzono też dobieranie i dodano nowe układy – kolor i strita. W tej formie gra zdobywała coraz więcej entuzjastów. Swój wolny czas spędzali przy niej m.in. żołnierze obu stron podczas wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych (1861-1865).
W XX wieku pięciokartowy poker zyskał popularność w Europie, a co za tym idzie – także i w Polsce. W czasach PRL stał się jednak symbolem hazardu i przestępczości. Istniejące w zbiorowej świadomości wyobrażenia na temat pokera zobrazował film Wielki Szu, który na kolejne dekady utrwalił negatywne stereotypy.
Odmiana 5 Card Draw pojawiła się w wielu produkcjach filmowych. Jeśli chodzi o nasze rodzime kino, to oprócz wspomnianego Wielkiego Szu był jeszcze m.in. Sztos z 1997 roku. Pięciokartowe rozgrywki zobaczymy również w filmach i serialach takich jak Cincinnati Kid (1965), Żądło (1973), A Big Hand for the Little Lady (1966), Dom Gry (1987), Kalejdoskop (1966), California Split (1974) czy Maverick (1994).
W ostatnich dekadach drugiej połowy XX wieku popularność zyskiwać zaczęła odmiana No Limit Texas Hold’em, którą Doyle Brunson określił mianem „cadillaka pokera„. Niewątpliwe zalety NLHE sprawiły, że 5 Card Draw powoli odchodził w zapomnienie. Choć to Hold’em króluje już od wielu lat jako najbardziej rozpoznawalna odmiana, to pięciokartowy poker wciąż ma swoich wiernych sympatyków.
5 Card Draw – zasady
Gry 5 Card Draw mogą odbywać się w trzech wariantach – fixed limit (ze stałym limitem wysokości zakładu), pot limit (maksymalny zakład to wysokość aktualnej puli) i no limit (bez limitu wysokości zakładu). W grze uczestniczy najczęściej pięć lub sześć osób. W niektórych rozgrywkach używane jest ante, a w innych nie.
Gracze otrzymują po pięć zakrytych kart, a następnie zaczyna się pierwsza runda zakładów. Dwóch graczy (small blind i big blind) stawia zakłady w ciemno, a dalsza kolejność decyzji jest dokładnie taka sama, jak w odmianie Hold’em. Każdy gracz może spasować, otworzyć betem lub przebić wcześniejszy zakład.
Po zakończeniu zakładów uczestnicy, którzy nie spasowali, mogą wymienić dowolną liczbę kart w celu poprawienia swoich rąk. Można wymienić nawet wszystkie pięć kart albo nie wymieniać żadnej (stand pat). Jako pierwszy dobiera gracz z pozycji small blind, a jako ostatni ten siedzący na buttonie.
Gdy zakończy się faza draw, następuje druga i ostatnia zarazem runda zakładów. Gracze mogą zaczekać, postawić zakład lub przebić. Tak jak w przypadku dobierania – zaczyna small blind, a kończy button. Jeśli dojdzie do showdownu, to wygrywa osoba z najlepszym pięciokartowym układem (ranking układów jest dokładnie taki sam, jak w Hold’em).
5 Card Draw – strategia
Zasady to nie wszystko. Aby grać i wygrywać (a przynajmniej nie przegrywać) w grze 5 Card Draw potrzebujemy podstawowej strategii. Odmiana ta nie należy do najpopularniejszych, przez co rzadko natrafimy na trudnych rywali. Możemy za to wykorzystywać błędy graczy rekreacyjnych. Oczywiście, jeśli sami ich nie popełniamy.
Podobnie jak w Texas Hold’em – prawie zawsze będziemy chcieli otwierać zakładem lub przebiciem. Limpowanie może być w niektórych przypadkach opłacalne, gdy na taki ruch przed nami zdecyduje się kilku innych graczy. Znacznie częściej właściwym posunięciem jest jednak izolacja gracza limpującego (przeważnie będzie to słaby gracz rekreacyjny).
Naszym głównym zadaniem w grze 5 Card Draw powinno być skompletowanie trójki. Czekamy na dobre pary, po czym wymieniamy trzy pozostałe karty. Mamy w ten sposób największe szanse na trafienie naszego układu. Częstym błędem graczy początkujących jest zostawianie sobie pary i dodatkowo jednej karty – np. z ręki K-K-A-8-3 zostawiają króle oraz asa, wymieniając ósemkę i trójkę.
Co z układami typu strit i kolor? Dobierać do nich będziemy bardzo rzadko, ponieważ, nawet gdy mamy np. cztery karty do koloru, szansa na trafienie tej odpowiedniej jest niewielka. Wyjątkiem są sytuacje, gdy jest przed nami przynajmniej dwóch limperów – wtedy możemy zdecydować się na limp i liczyć na skompletowanie silnego układu w puli wieloosobowej.
To, z jakimi kartami powinniśmy otwierać, zależy od pozycji. Poniżej przedstawiamy przykładowe zakresy:
- UTG – KKxxx +
- MP – QQxxx +
- CO – JJxxx +
- BTN – 99xxx +
- SB – TTxxx + (czasami warto limpować ze słabszymi kartami)
Nasze decyzje podczas drugiej rundy zakładów muszą być uzależnione od dwóch czynników: 1) tego, czy udało nam się skompletować układ, 2) liczby kart, jaką wymienili nasi przeciwnicy.
Jeśli rywale dobrali po pięć lub cztery karty, to możemy być pewni, że mamy do czynienia z bardzo słabymi graczami. Niezwykle rzadko trafią oni dobre układy.
Wymienienie trzech kart najczęściej oznacza, że gracz ma parę i próbuje skompletować trójkę. Silniej wygląda dobranie dwóch kart, ponieważ najbardziej logicznym układem, jaki w tej sytuacji może mieć nasz rywal, jest gotowa trójka. Dobranie jednej karty może oznaczać draw do strita lub koloru, więc nie reprezentuje zbyt dużej siły.
Jeśli przeciwnik nie wymieni żadnej karty (wybierze opcję stand pat), to musimy bardzo uważać. Najczęściej reprezentuje się w ten sposób strity i inne mocne układy. Warto jednak wspomnieć, że niektórzy zaawansowani gracze wykorzystują opcję stand pat do blefowania.
Przeciwko jednemu graczowi możemy betować dla value, gdy mamy przynajmniej dwie pary (jedna z nich to para waletów lub wyższa). Kiedy w rozdaniu uczestniczy więcej graczy, to najsłabszym układem, z jakim chcemy betować, są dwie pary z AA lub KK.
Gdzie grać w 5 Card Draw?
5 Card Draw to przede wszystkim świetna odmiana na luźny wieczór ze znajomymi, ale grać w nią można również online. Odmianę tę oferuje platforma PokerStars. Gry cashowe 5 Card Draw rozgrywane są tam w dwóch wariantach – fixed limit i pot limit.
Na największym poker roomie online codziennie odbywają się też turnieje 5 Card Draw (także w wersji no limit). Warto dodać, że eventy w tej odmianie znajdziemy w harmonogramach największych festiwali online na PokerStars.
