W niniejszym artykule powiemy sobie nieco na temat tego, jakie obserwacje powinniśmy wykonać, w tym na jakie wskazania HUD-a zwracać uwagę, aby poprawić nasze otwarcia RFI przed flopem.
Mikrostawki są specyficznym środowiskiem, w którym gracze overfoldują vs otwarcia, będąc na pozycji BB (Big Blind). Nadmierne foldowanie można częściowo usprawiedliwić. Za każdym razem, gdy oglądamy flopa, duży procent puli musimy oddać w ręce operatora. Rake na mikrostawkach jest tak wysoki – wyższy niż gdziekolwiek indziej – że racjonalne wydaje się odpuszczanie marginalnych sytuacji, wobec czego foldowanie wyrasta na bardzo atrakcyjną opcję. Te rozważania są jednak tylko w połowie poprawne, gdyż nie uwzględniają drugiego sposobu na obronę blinda, czyli 3-betowania. W sytuacji, w której sprawdzenie kosztuje bardzo wiele, warto rozważyć scenariusz agresywny, dzięki któremu możemy:
- nie płacić rake’u, gdyż obowiązuje zasada „no flop, no drop”;
- do maksimum wykorzystywać folding equity;
- wyrzucić rywala z equity;
- budować pulę z układami, które mogą mocno trafić flop.
Kończąc ten wątek, możemy powiedzieć, że na mikrostawkach gracze z BB nie dość, że overfoldują vs otwarcia, to jednocześnie niedostatecznie często 3-betują na tej pozycji, przez co kradzieże blindów stają się niezwykle atrakcyjne. Aby maksymalizować zysk z tych zagrań, musimy odpowiednio modyfikować zakresy, z którymi inicjujemy akcję.
Jak modyfikować standardową strategię otwarć?
Kim jest BB?
Jak myślicie, na którą pozycję powinniście zwrócić baczną uwagę przed wykonaniem zagrania RFI? Jeśli odpowiedzieliście na to pytanie, że na Big Blinda (BB), piąteczka dla Was. To prawda, że to, kim jest ten gracz, ma kluczowe znaczenie dla Waszych działań, gdyż jest bardzo prawdopodobne, że to właśnie on najczęściej będzie Wam towarzyszył w pokerowej przygodzie po flopie. Dlaczego właśnie ten gracz? Z dwóch powodów:
– przed rozpoczęciem rozdania gracz będący na BB uiszcza obowiązkową opłatę w wysokości 1 bb, przez co otrzymuje najlepsze oddsy do sprawdzenia otwarcia;
– gracz na BB posiada przed flopem najlepszą pozycję relatywną – wykonuje swój ruch jako ostatni – przez co może sobie pozwolić na granie szerszym zakresem niż pozostali uczestnicy gry; BB nie musi obawiać się tego, że ktoś zagra squeeze za nim, gdyż w 2-betowanej puli to on poprzez zagranie call zamyka pierwszą rundę betowania.
W zależności od tego, kim jest przeciwnik z BB, zakres, z którym decydujecie się na otwarcie, ale również wielkość otwarcia, powinniście odpowiednio modyfikować. Generalna zasada, którą możecie się kierować, brzmi następująco: im bardziej tight jest Wasz przeciwnik, tym szerzej chcecie otwierać. Patrząc z odwrotnej perspektywy, im bardziej loose jest rywal, tym rzadziej chcecie angażować się w rozdanie.
| Typ gracza/Obserwacja | Zakres | Sizing |
| Fish | Rozszerzamy | Zwiększamy |
| Reg | Standardowy/zmniejszamy | Standardowy/zmniejszamy |
| Aggro | Zawężamy | Zmniejszamy |
| Nit | Rozszerzamy | Standardowy/min raise |
| Fit or fold postflop | Rozszerzamy | Zwiększamy |
| Nieznany | Standardowy | Standardowy |
Przeciwko graczom, którzy z natury są uparci, rekomenduję granie tight i poświęcenie grywalności na rzecz wyższego equity, czyli np. ograniczenie działań zaczepnych z suited connectorami na rzecz układów A-high i K-high, gdyż po c-becie i sprawdzeniu częściej będziecie wygrywali z nimi na showdownie, niż wówczas, gdy dysponować będziecie zakresem 54s-98s.
Kim jest BTN?
Drugą osobą, na którą chcecie mieć baczenie przy podejmowaniu decyzji o zaangażowaniu się w rozgrywkę, jest gracz będący na BTN. Upierdliwy gracz na tej pozycji, a więc taki, który często sprawdza, ale i też często 3-betuje, lub w ogóle grający strategią 3-bet or fold,, może w znaczny sposób ograniczyć wachlarz dostępnych Wam opcji. W tym przypadku przed rozpoczęciem gry nie możecie sugerować się wyłącznie osobą BB, bo może się okazać, że BTN będzie skutecznie krzyżował Wam plany.
Gdy realizuje się ten scenariusz, zapomnijcie o poszerzaniu zakresów otwarć. Jeśli coś, to możecie pomyśleć o czymś przeciwnym, czyli o usunięciu marginalnych układów z Waszego planu gry, przez co będziecie mogli częściej bronić się przeciwko 3-betom. Warto też zacząć myśleć o skonstruowaniu zakresu do 4-betu lub – co nie jest wcale złą opcją – nad zmianą stołu, przy którym siedzicie, jeśli tego typu rywal znajduje się bezpośrednio po Waszej lewej ręce.
Oczywiście gdy gracze z obu pozycji, czyli z BB i z BTN, są tight, rekomenduję maksymalne wykorzystywanie takiego stanu rzeczy i rozszerzanie zakresów otwarć. Również oczywiste powinno być to, że jeśli na innych pozycjach znajdują się aktywni/uparci gracze, nasze plany rozszerzania zakresów powinny uwzględniać ich obecność.
Wskazania HUD na wagę złota
Podstawowe statystyki
Jeśli gracie na stronie, która umożliwia stosowanie HUD-ów, np. PokerStars czy Americas Cardroom, powinniście na swoim wyświetlaczu umieścić statystyki, które pomogą Wam w zoptymalizowaniu decyzji dotyczących otwarć. Przyjrzyjmy się kluczowym statystykom:
– VPiP oraz PFR – od sprawdzenia tychże najczęściej rozpoczynamy każdą analizę. Pierwsza statystyka mówi, jak często gracz dobrowolnie angażuje się w rozdanie, a druga, jak agresywnie gra przed flopem. Generalnie wskazania VPiP po kilkanaście procent i mniej pokazują, że mamy do czynienia z graczem selektywnym. Powyżej 20% grają standardowo regowie. Bliżej 30% osiągają gracze grający loose, którzy mogą być zarówno dobrymi regami, ale również bardzo słabymi graczami. Wskazania powyżej 30% często znamionują słabych graczy loose.
PFR dobrego gracza powinno znajdować się blisko jego wskazania VPiP – w odległości 2-3 punktów procentowych – a to dlatego, że dobrzy gracze najczęściej dołączają do rozdania poprzez open raise lub 3-bet. Gdy ta różnica jest większa, mamy do czynienia z graczem, który wykonuje zbyt wiele pasywnych zagrań, a to znamionuje jego słabość.
– Fold to steal – to bardzo ważna statystyka, z którą powinniśmy się zapoznać, jeśli planujemy kraść blindy. Jeśli w scenariuszu BvB rywal folduje ponad 60%, możemy rozważyć otwieranie niemal z całkowitym zakresem. Gdy znajdujemy się na BTN, a statystyki Fold to steal graczy z SB i BB dodają się do 150%, zamykajmy oczy i otwierajmy z dowolnym układem startowym.
– 3-bet – wartość tego wskaźnika ok. 7-10% jest przyjmowana jako normalna w kręgach regów. Jeśli widzicie, że wskazania jakiegoś gracza znacznie odbiegają od tej wartości, odpowiednio reagujcie. W konkretnym scenariuszu BvB wartość 3bet vs SB open powinna wynosić jakieś 17%-20%. Jeśli rywal broni w 60% przypadków, a do tego aktywnie 3-betuje, zapomnijmy o rozszerzaniu naszego zakresu otwarć.
Gdy otwieramy np. z CO, bo BB gra tight, ale na BTN znajduje się gracz, który szeroko 3-betuje – np. 15%-18% – również powinniśmy bardzo rozważnie wybierać ręce do naszych otwarć.
Pogłębione statystyki
Często zetkniecie się z sytuacją, w której rzut oka na podstawowe statystyki nie da Wam jednoznacznej odpowiedzi dotyczącej kierunku, w jakim powinny pójść Wasze działania. Wskaźniki będą solidne, a rywal niczego nie będzie robił w nadmiarze ani zbyt rzadko. Wówczas warto sprawdzić kolejne wskazania, dzięki którym możecie złapać cenny trop.
– Fold vs Flop C-bet – w przypadku tego wskaźnika właściwie nie ma czego tłumaczyć: jeśli rywal broni zaciekle blinda, a potem często folduje do zagrania kontynuacyjnego, powinniśmy nie tylko poszerzyć nasz zakres, ale również sizing, od którego rozpoczynamy akcję, gdyż w większości przypadków będziemy zgarniać pulę zagraniem kontynuacyjnym. Dla nas lepiej, jeśli pula na flopie jest większa, stąd też chcemy grać wyższym sizingiem w pierwszej kolejności.
– WSF – wskaźnik „Win When Saw Flop” pokazuje, czy gracz aktywnie walczy o pule (jak często wygrywa, gdy widzi flop). Jeśli wartość wskaźnika wynosi więcej niż 50%, znaczy, że łatwo nie będzie i że możecie spodziewać się z jego strony aktywnej gry, w tym floatowania i raisowania. Gdy wskazania są bliższe 40%, oznacza, że prawdopodobnie znajdziecie się w wielu sytuacjach, w których uda Wam się wygrać pulę po flopie i mimo iż podstawowy zestaw statystyk tego nie pokazuje, warto rozważyć poszerzenie zakresu otwarcia. Wszelka pasywność uwidoczniona we wskazaniach VPiP, PFR i 3-bet zawsze będzie w tej sytuacji mile widziana.
– WSD – podobnie jest ze wskaźnikiem „Went to Showdown”, który pokazuje, jak często gracz pokazuje swoje ręce na showdownie. Standardowo ta wartość powinna oscylować wokół 30%. Duże odchylenia od wartości bazowej pozwalają Wam ocenić, czy macie do czynienia z „calling station” czy z graczem selektywnym, a to oczywiście przekłada się na szerokość zakresu, z którym będziecie angażować się w rozdanie.
Podsumowanie
Przed podjęciem decyzji dotyczącej tego, czy chcecie rozpocząć rozdanie od zagrania RFI, koniecznie zapoznajcie się z sytuacją przy stole. Bez względu na scenariusz – chociaż w dużej mierze tyczy się to otwarć z pozycji od CO do SB – w centrum zainteresowania powinien znaleźć się gracz na BB, a jeśli otwieracie z LJ, HJ i CO, to również BTN. W podejmowaniu najlepszych decyzji dotyczących szerokości zakresu, z jakim otwieracie, ale również i wielkości otwarcia, pomogą Wam obserwacje własne oraz wskazania HUD-a.
Upewnijcie się, że Wasze wyświetlacze zawierają takie statystyki jak: VPiP, PFR, 3-bet, Fold to Steal, Fold vs Flop C-bet, WSF, WSD, które dadzą Wam pełen obraz sytuacji. Idealnie byłoby, gdybyście przed wykonaniem zagrania przed flopem zrobili rzut oka przynajmniej na pierwsze cztery wskaźniki. Gdy skonfigurujecie HUD w ten sposób, aby przyjmował różne kolory dla różnych wartości: zbyt mało, neutralnie, zbyt dużo, będziecie w stanie w mgnieniu oka ocenić, z jakim graczem macie do czynienia, i jak powinniście postępować w kwestii otwarć.
Źródło: Artykuł powstał na podstawie materiałów pochodzących ze strony treningowej Bluff The Spot oraz na bazie własnych przemyśleń.
