W dzisiejszym odcinku „MTT Baby Steps” dochodzimy do flopa. Dziś powiemy sobie, w jaki sposób c-betować boardy A-high. Mam dla Was jedną uniwersalną radę oraz pogłębione wskazówki dla graczy chcących wiedzieć nieco więcej.
Kontynuujemy zgłębianie tajników gry turniejowej. Dziś pierwszy materiał dotyczący gry na flopie. Przypominam, że interesują nasz scenariusze, w których stack efektywny przez rozpoczęciem rozdania wynosi 20 bb. O tym, dlaczego „idziemy” od stacków mniejszych do większych, możecie przeczytać w jednym z pierwszych odcinków serii.
Zakładamy, że to Wy jesteście agresorami sprzed flopa, a Wasz rywal znajduje się na pozycji BB. Jest to jeden z najbardziej powszechnych scenariuszy – z tym BTN vs BB będziecie mieli styczność najczęściej – dlatego myślę, że od niego warto rozpocząć „walkę” po fazie preflop.
Znaj i zrozum swoje zakresy
Myślę, że wiele problemów początkujących graczy rozpoczyna się od niewłaściwego dopasowania zakresów startowych do wielkości stacków efektywnych. Poznaliśmy już podstawowe „procedury działania” przy stackach 10 bb oraz 15 bb. Czas na „dwudziestki”, które – moim skromnym zdaniem – populacja rozgrywa bardzo słabo.
Oto główne grzechy słabych graczy:
- otwieranie niskich par z wczesnej pozycji;
- otwieranie suited connectorów z różnych pozycji;
- innymi słowy – preferowanie układów startowych, które ładnie wyglądają, nad układy, które spełniają konkretną rolę; tą rolą jest blokowanie silnych układów po stronie Waszych rywali; do tego celu bardzo dobrze nadają się Axs oraz Kxs – które przy tej głębokości stacków grają nieporównywalnie lepiej niż układy wymienione w dwóch punktach powyżej.
Przyglądamy się flopom A-high
Ogarnięcie tematyki gry na flopie przy tak dużej liczbie kombinacji jest rzeczą trudną do opisania, dlatego musimy stosować wiele uproszczeń, które umożliwią połapanie się w tej skomplikowanej sytuacji. Jeśli nie mamy ani wiedzy ani/lub chęci zagłębiania się w teorię, jakoś musimy sobie radzić i właśnie dla tego typu graczy, którzy chcą wiedzieć cokolwiek w tym temacie, mamy poniższą radę:
- Nie popełnicie wielkiego błędu, jeśli będziecie c-betowali każdy flop A-high z całym swoim zakresem, niedużym sizingiem.
Czy jest to strategia bardzo dobra? Nie. Jest to strategia, która trzymać Was będzie z dala od kłopotów. Za jej skuteczność odpowiada naturalna przewaga zakresu gracza atakującego nad graczem broniącym, którą ten pierwszy posiada na większości boardów.
Kto chce wiedzieć nieco więcej, tego zapraszam do dalszego czytania.
Różne sizingi na różnych strukturach
Uproszczenie, które opisaliśmy sobie wyżej, to dla wielu z Was za wiele. Przyznam, że dla mnie również, dlatego postaram się opowiedzieć o tym, w jaki sposób możecie lepiej operować na flopach A-high, na różnych strukturach. Będziemy analizować trzy z nich:
- Flop A, niska, niska – A23, A42 etc.
- Flop A, średnia średnia – A94, A85 etc
- Flop A, wysoka, x – AKx, AQx
A, niska, niska
Pierwszy z flopów A, niska, niska bardzo dobrze wpisuje się w uniwersalną zasadę betowania częstego, niskim sizingiem. Wynika to z faktu, że przy takich kartach gracz na BB jest w stanie zniwelować część tej naturalnej przewagi, o której wspomniałem powyżej. Nasz rywal może mieć pary, dwie pary, strity, OESD, gutshoty i direct lub backdoor drawy do koloru. U nas jest problem z setami, gorzej wyglądamy również z dwiema parami, a stritów nie możemy mieć właściwie żadnych. Nie jest to korzystny board dla naszego zakresu, dlatego naszym celem powinno być betowanie często, niskim sizingiem, które ma na celu wyrzucić rywala wyłącznie z tzw. air, które przeciwko naszemu zakresowi może mieć od kilkunastu do kilkudziesięciu procent equity.
A co by się stało, gdybyśmy te struktury chcieli betować sizingiem większym, np. za 60% wartości puli. W teorii nie działoby się nic dobrego, ponieważ rywal nie powinien foldować ani drugiej, ani w większości przypadków nawet trzeciej pary, a także żadnych rozsądnych drawów. Nasze EV na BB nie bierze się tylko z tego, że chcemy sprawdzić z parą dwójek czy trójek, a potem dowieźć taki układ do showdownu i wygrać, lecz również z tego, że część naszych słabych par, które blokują dwie pary po stronie rywala, możemy w sprzyjających okolicznościach – gdy board się zagęści na turnie czy riverze – zamienić w blef.
A, średnia, średnia
Dla tego typu flopów bet całego zakresu za 30% nie będzie zagraniem optymalnym. Zauważcie różnicę w tym, jakie układy trafia na takiej strukturze gracz z BB. W teorii nie powinien mieć żadnych stritów, żadnych setów. Za to często będzie miał underpary czy trzecią parę. Z tego właśnie powodu chcemy uderzać wyższym sizingiem, żeby już od fazy flopa wywrzeć maksymalną presję na te układy i sprawić, żeby fold i call dawały zerowe EV (w j.angielskim, chcemy sprawić, żeby rywal był „indifferent” pomiędzy sprawdzeniem a foldem).
Wobec powyższego jeśli chcemy betować na tych strukturach, polecam uderzanie za ok. 60% puli.
A, wysoka, x
Jak już pewnie się domyślacie, w teorii bet za 30% w tej sytuacji również nie jest optymalnym rozwiązaniem (zaraz przejdziemy też do praktyki). W przypadku boardów tego typu, np. AK5, mamy do czynienia z tymi samymi przesłankami przemawiającymi za biciem dużym sizingiem, tj. możemy od flopa zacząć wywierać presję na układy, które albo teraz prowadzą, albo mają sporo equity przeciwko naszemu zakresowi.
Do tego na tej strukturze z jeszcze większą siłą uwidacznia się przewaga naszego zakresu. To właśnie my mamy w swoim zakresie najsilniejsze asy i króle, których rywal nie może mieć, gdyż wystrzeliwuje się z nich przed flopem, grając 3-bet all-in do naszego otwarcia. My również jesteśmy w posiadaniu wszystkich silnych underpar typu JJ czy TT, które również przyczyniają się do budowania ogólnej przewagi naszego zakresu. Kończąc tę wyliczankę, możemy jeszcze dodać, że w naszym zakresie jest mniej „śmieci” niż w zakresie obrońcy z BB, co też pozytywnie wzmacnia naszą ogólną siłę.
Na koniec warto wspomnieć, że zagrywając za 30% puli na tych strukturach, pod względem wielkości generowanego EV nie odnotowujemy dużego spadku, dlatego też ta strategia, którą znacznie łatwiej zaimplementować przy stole, ostatecznie może być najlepsza.
Podsumowanie
Następnym razem, gdy będziecie grali na stacku efektywnym 20 bb i znajdziecie się na flopie A-high, spróbujcie odpowiedzieć sobie na pytanie, z którą z trzech powyższych kategorii macie do czynienia. Poprawna identyfikacja pozwoli Wam na efektywniejsze poczynanie sobie na flopie w porównaniu do strategii operowania range betem za 30%, na każdej strukturze A, x, x.
