Czy wiesz, dlaczego as pik w talli kart często jest dodatkowo zdobiony? Ten artykuł przedstawia historię kart do gry i omawia liczbę kart w talii. Niezależnie od tego, czy jesteś zapalonym graczem karcianym, czy tylko ciekawskim, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
ZOBACZ TEŻ: Peter Clarke o EV rozgrywania AK przed flopem w 5-betowanej puli
Karty do gry są znane od wieków i nadal cieszą się popularnością. Korzysta się z nich zarówno w grach towarzyskich, jak i kasynowych. Chociaż istnieją różne rodzaje talii kart używanych w różnych grach, najpopularniejszą jest standardowa talia 52 kart. W tym artykule zbadamy historię kart do gry i przyjrzymy się różnorodnym odmianom talii.
Historia kart do gry
Początki
Pierwsze wzmianki o kartach do gry i domino pojawiają się w chińskiej literaturze z X wieku. W źródłach nie znajdziesz jednak szczegółów dotyczących ich oznaczeń lub tego, do jakich gier je wykorzystywano.
Karty do gry po raz pierwszy pojawiły się w Europie w latach siedemdziesiątych XIII wieku, prawdopodobnie przywiezione przez kupców z islamskiej dynastii Mameluków z Egiptu. Te ręcznie malowane luksusowe przedmioty były zarezerwowane tylko dla najbogatszych członków społeczeństwa, o czym świadczą zapisy płatności dokonanej na rzecz Jacquemin Gringonneur przez króla Francji Karola VI (obecnie zaginione) za talię kart „pour le divertissement du roy” („dla rozrywki króla”). W XV wieku gra w karty stawała się coraz bardziej popularna wśród europejskich klas wyższych i stopniowo rozprzestrzeniała się wzdłuż głównych szlaków handlowych kontynentu.
Niemiecki wynalazek druku drzeworytniczego na początku XV wieku znacznie obniżył koszty produkcji. Zostało to jeszcze bardziej ulepszone we Francji w latach osiemdziesiątych XIV wieku, kiedy to wprowadzono technikę malowania przy użyciu szablonów. Powstały projekt stał się znany jako międzynarodowy ze względu na swój globalny urok i składa się z czterech różnych kolorów: pique, coeur, carreau, trèfle – w języku polskim: pik, kier, karo i trefl.
Popularyzacja gry w karty
Obniżenie kosztów doprowadziło do tego, że gry w karty stały się atrakcyjne i zaczęły zwiększać przewagę nad tradycyjnymi grami. Dostępność kart sprawiła to, że rozpoczął się rozwój gier i wariantów. W grach karcianych mogła teraz uczestniczyć różna liczba graczy, co znacznie poszerzyło portfolio gier do wyboru. Co więcej, różnorodne rodzaje gier karcianych umożliwiały ludziom angażowanie się w aktywności dostosowane do ich umysłowych zdolności. Powstawały gry proste, jak i bardziej wyrafinowane, zmuszające uczestników do głębokiego myślenia. Warto zaznaczyć, że właściwie we wszystkie z nich można było grać na pieniądze.
Poza tym gra w karty była szczególnie atrakcyjna dla kobiet, co skutkowało częstymi wzmiankami o grze w karty w europejskiej literaturze i sztuce, często kojarzonej z uwodzeniem. Ze względu na te wpływy władze religijne często potępiały grę w karty. Niektórych gier zakazywały też władze miejskie.
Do gry wchodzi państwo
Długotrwałe skojarzenia kart z hazardem sprawiły, że stały się one celem dla rządów pragnących generować przychody. W XVII wieku kardynał Mazarin, minister finansów króla Francji Ludwika XIV, zasilił królewską sakiewkę, przekształcając Pałac Wersalski w ogromne kasyno do gry. Aby powstrzymać fałszerstwa, niektóre kraje wprowadziły monopol na produkcję kart, a ci, którzy go naruszyli, podlegali grzywnom, więzieniu, a nawet śmierci. Inne kraje zdecydowały się zamiast tego nałożyć podatki na produkcję kart. W brytyjskich taliach kart do gry as pik jest często ozdobiony ozdobnym wzorem. Jest to przejaw uznania XVIII-wiecznej praktyki stemplowania tej konkretnej karty pieczęcią autoryzacji podatkowej (patrz Stamp Act).
Rodzaje talii kart
Standardowa talia kart (francuska)
Najczęściej akceptowana i odnosząca sukcesy talia kart składa się z 52 kart podzielonych na cztery kolory: pik, trefl, karo, kier. Każdy kolor zawiera 13 rang, dzięki czemu każdą kartę można zidentyfikować na podstawie jej koloru i rangi.
Talia kart niemiecka
To talia podobna jest do talii francuskiej, najbardziej popularnej. W jej skład wchodzi od 22 do 48 kart. Rozróżnia się cztery różne kolory: Eichel, Grün, Herz, Schellen. Odpowiedniki w języku polskim to: żołądź, wino, czerwo i dzwonek. Karty te przyjęły się na terenie Europy Środkowej, gdzie zostały uznane za karty narodowe, np. polskie czy czeskie.
Niemiecka talia kart składa się z czterech figur (za Wikipedią): Daus (tuz), König (król), Ober (wyżnik), Unter (niżnik) oraz z blotek. W zależności od wariantu są to karty od dziesiątek do trójek.
Słowo końcowe
Na koniec warto dodać, że niektóre specjalne gry karciane również wykorzystują wiele talii kart. Na przykład popularna gra kasynowa Blackjack wykorzystuje sześć, a nawet osiem talii kart. W ten sposób każdy gracz otrzymuje nowy zestaw kart w każdym rozdaniu, co pomaga ograniczyć potencjalne oszustwa lub liczenie kart. Inne gry karciane mogą również wykorzystywać wiele talii kart, w zależności od rozgrywanych wariantów.
W niektórych przypadkach określone gry karciane wymagają specjalnych talii. Są one zbudowane specjalnie dla danej gry i nie mogą być używane w innych rodzajach gier karcianych. Te niestandardowe talie często zawierają specjalną grafikę lub grafikę, która jest odpowiednia tylko dla tej konkretnej gry, na przykład talia kart do tarota. Takie talie można kupić w większości sklepów z grami, a także online. Niektóre talie mają dodatkowe karty bonusowe lub dodatkowe jokery, które mogą pomóc ożywić grę i uczynić ją jeszcze bardziej zabawną.
Źródło: Artykuł oparty częściowo o wpis znajdujący się na stronie encyklopedii Britannica.
