Ogromna większość pokerzystów to amatorzy. Grają, bo jest to ich hobby. Dzięki takiemu stanowi rzeczy (bardzo pożądanemu zresztą) pokerowy ekosystem jest zdrowy.
Bardzo wielu z tych graczy w pewnym momencie swojej gry rozważało jednak to, czy aby nie zacząć grać zawodowo. Może na pół etatu lub nawet w miejsce codziennej pracy, jeśli dałoby się z tego utrzymać.
Ed Miller słyszał tę historię nie raz. Co kilka tygodni na jego skrzynce mailowej ląduje tego typu wiadomość: “Hej. Gram w pokera od 15 lat i ostatnio pomyślałem, że chciałbym tak zarabiać na życie. Jestem gotowy się uczyć.”
Ed Miller widzi tu jednak pewien problem. To nie jest tak, że ludziom brak motywacji czy nie są wystarczająco zdolni. Większość z nich nie zdaje sobie sprawy na jak twardy kawałek chleba się porywają:
„Kiedy kilka lat temu grałem profesjonalnie to nie było łatwo. Dowodem są Ci którzy próbowali, ale im się nie udało. Teraz jest niestety o wiele trudniej niż w tamtym okresie. Gry są twardsze, a do wygrywania potrzeba naprawdę niesamowitych zdolności.
Pytacie mnie więc czego trzeba, aby być zawodowym pokerzystą?”
Wyjątkowy talent
Brutalna rzeczywistość wygląda tak: Jeśli chcesz być zawodowym pokerzystą musisz posiadać przynajmniej jeden niesamowity talent do gry. Patrząc na innych musisz być w stanie bez mrugnięcia okiem powiedzieć, że “jesteś najlepszy na tym roomie, praktycznie na każdym roomie i mieciesz swoich oponentów jak chcesz.”
Twoimi przeciwnikami są natomiast nie tylko amatorzy hobbiści, ale inni aspirujący do zawodowców gracze regularnie bywający na roomie. Jeśli chcesz naprawdę grać to musisz mieć nad nimi jakąś znaczną przewagę.
Kiedy większość ludzi zostaje zapytana o to co robią lepiej niż ich koledzy pokerzyści po fachu to odpowiedź brzmi: „będę się uczył gry każdego dnia”, „będę grał więcej”. Pragnienia to jednak nie wszystko.
To nie letni obóz dla dzieci. Nie wszystkim milusińskim idzie tu równie dobrze. Każdy amator z motywacją myśli, że będzie uczył się więcej i grał dłużej niż inni. Tak jednak być nie może. Wygrywa tylko kilka procent utalentowanych, a innym idzie tak sobie lub przegrywają.
Jeśli miałbym teraz zostać pokerzystą to taka odpowiedź nie byłaby wystarczająca. “W czym jesteś lepszy niż inni pokerzyści z podobnymi ambicjami?” Oni też będą pracować nad swoją grą i zapewne nie przesiedzisz tak wielu godzin więcej na stołach, więc pytam co Cię od nich odróżnia? Wymienię tutaj kilka możliwości:
Logiczne myślenie
Nie musisz być profesorem matematyki, aby grać w pokera zawodowo. Nie musisz mieć kalkulatora w głowie, ale logicznie myślący umysł, pracujący na wysokich obrotach to podstawa. Analizowanie sytuacji i wykluczanie prawdopodobieństw oraz trafne oszacowywanie to umiejętności niezbędne zawodowcowi.
Przy czytaniu ręki przeciwnika tego typu podejście to podstawa. Jeśli w głowie masz lekki bałagan to nie będzie Ci łatwo grać na pełen etat. Tylko w sytuacjach, które widzieliśmy już setki lub tysiące razy logiczne myślenie będzie miało chwilę wytchnienia.
Niestety jednym idzie to łatwiej niż innym, a powiązane jest to z naszym IQ. Ludzie z wyższym ilorazem inteligencji szybciej rozwiązują zadania i problemy. Im wyższe stawki w pokerze tym bardziej złożone dylematy logiczne napotykamy. Tam już nie ma miejsca na błędy.
Nie trzeba być geniuszem z IQ 180, ale każdy jeden punkt będzie miał znaczenie tak samo jak mięśnie i wzrost decydują o sukcesie w grach sportowych. Nie mówię, że w kosza grać mogą tylko Ci, którzy mają 2 metry wzrostu, ale niżsi zawodnicy muszą nadrabiać na przykład prędkością. Tak samo jest na pokerowym stole.
Każdy człowiek lubi myśleć, że jest sprytniejszy od innych, ale jeśli masz grać profesjonalnie w pokera to musisz szczerze i obiektywnie odpowiedzieć sobie na pytanie co będziesz robił lepiej od innych. Jeśli jesteś utalentowany to super, ale jeśli nie to musisz w sobie jakiś talent odnaleźć, aby ruszyć dalej.
Umiejętności miękkie
Jest na świecie wielu pokerzystów, którzy są przeciętni w matematyce. Myślą logicznie, ale i tu nie wystają poza średnią. Grają dobrze w karty, ale to co decyduje o ich sukcesie to umiejętności miękkie na bardzo wysokim poziomie. Czasem chodzi bowiem o to, aby umieć wkręcić się na dobrą grę, a na stole rozmową z oponentem zorganizować sobie sposobność do dobrego zagrania. Czy umiesz tak zagadywać z ludźmi, że chętnie zapraszają Cię na domowe sesje? Czy na Twoje zaproszenie do kasyna lub roomu zbiega się wielu znajomych słabszych od Ciebie, którzy po prostu lubią z Tobą grać? Czy podczas gry z nimi samą rozmową skłaniasz ich do podejmowania słabszych decyzji, gdy z Tobą grają?
Najlepsi pokerzyści świata to doskonali negocjatorzy, zazwyczaj bardzo specyficzni w swoim obyciu. Sympatyczni lub frustrujący, ale zawsze skłaniający nas do podejmowania decyzji gorszych niż optymalne. Tutaj ludziom dosyć łatwo jest być ze sobą szczerym. Albo masz to coś, albo nie.
