Pytanie, czy warto sięgnąć po książkę Jonathana Little, jest błędne. Warto. Znajdziecie tam wiele ciekawych i wartościowych rzeczy, które uczynią Was lepszymi graczami.
Od kiedy na polskim rynku pojawiło się wydawnictwo pokerowe Player, co chwilę jesteśmy raczeni kolejnymi świetnymi książkami. Do tej pory ukazały się m.in. ,,Moorman’s Book of Poker” Chrisa Moormana i ,,Mit pokerowego talentu” Alexa Fitzgeralda. Znalazło się także miejsce na długo oczekiwaną autobiografię Phila Hellmutha. Natomiast w ostatnich tygodniach zadebiutowała ,,Doskonałość w No-Limit Hold’em”.
Pomysłodawcą i głównym autorem książki jest Jonathan Little. Amerykanin to świetny trener i pokerzysta. Na swoim koncie ma wiele książek pokerowych. W turniejach live wygrał do tej pory 6.71 mln dolarów, jest dwukrotnym mistrzem i czterokrotnym finalistą Main Eventów WPT, dwa razy zdobywał trzecie miejsce w turniejach WSOP.
Little zaprosił do współpracy wielu znakomitych pokerzystów i specjalistów. Pełna lista przedstawia się następująco:
-Ewolucja pokera po pokerowym boomie – Chad Holloway
-Equity, pozycja i agresja – Evan Jarvis
-Strategie w turniejach z niskim wpisowym – Chris Moneymaker
-Wspinanie się na wyższe stawki – Ed Miller
-Ogólne koncepcje związane z pokerem turniejowym – Scott Clements
-Zaawansowane strategie turniejowe – Matt Affleck
-Gra w satelitach – Bernard Lee
-Zrozumienie telli – Zachary Elwood
-Dogłębna analiza zakresów – Alex Fitzgerald
-Strategia gry na short stacku – Phil Hellmuth i Liv Boeree
-Zagrywanie dla wartości – Jonathan Little
-Gra na finałowym stole – Jonathan Little
-Gra heads-up – Oliver Busquet
-Gra optymalna w sensie GTO – Will Tipton
-Mentalna siła – Patricia Cardner
-Eliminacja tiltu – Jared Tendler
-Pokerowa hipnoterapia – Elliot Roe
-Świetne zagrania świetnych graczy – Mike Sexton
Jak pisze we wstępie Little:
,,Książka ta jest kolekcją rozdziałów omawiających liczne aspekty pokera. Niektóre z nich mają na celu pomóc początkującym graczom stać się silnymi amatorami, a inne próbują pomóc silnym amatorom stać się graczami światowej klasy”.
I na dobrą sprawę to jedno zdanie mogłoby służyć za całą recenzję tej książki. Warto jednak szczegółowo przyjrzeć się jej najciekawszym elementom.
Jak zmieniał się poker?
Książka zaczyna się od ciekawego rozdziału Chada Hollowaya. To znany dziennikarz i reporter pokerowy. Obecnie pracuje dla PokerNews i Mid-States Poker Tour. W 2013 roku zdobył tytuł WSOP, wygrywając turniej dla pracowników kasyn. Holloway pisze w swoim rozdziale o tym, jak poker zmieniał się od 2003 roku, gdy Chris Moneymaker wygrał Main Event WSOP i zapoczątkował pokerowy boom. Dziennikarz opisuje najważniejsze pokerowe koncepty, które były dobre w 2003 roku, ale dzisiaj są po prostu przestarzałe. Wyjaśnia też, dlaczego nie wytrzymały one próby czasu i jaką strategię stosuje się dzisiaj. Dobry, krótki przewodnik i wprowadzenie do kolejnych rozdziałów.
Jak pisze Holloway, ,,to Charles Darwin przedstawił nam koncepcję doboru naturalnego. Myśl ta ma zastosowanie również w pokerze. Najlepsi gracze na świecie stale się uczą, prowadzą badania i udoskonalają swoją grę w żmudnym i nigdy niekończącym się procesie. Może to być zniechęcające, ale bez pracy nie ma kołaczy”.
W rozdziale znalazło się także kilka ciekawostek dot. m.in. wielkości stacków początkowych w Main Eventach WSOP. Dowiecie się także, dlaczego rośnie popularność turniejów re-entry i jakie ma to skutki dla branży (ich krytykiem jest m.in. Jonathan Little). Z kolei na przykładzie tzw. floatingu Holloway pokazuje, że ,,wiele obecnych trendów w pokerze nie jest wcale nowa. W zasadzie wiele z nich jest obecnych od dekad. Różnica polega na tym, że kiedyś były znane i praktykowane przez nielicznych, podczas gdy dzisiaj większość graczy wdrożyła je do swojej gry”.
Po tym rozdziale zaczyna się część dot. strategii pokerowej. Pokerzysta i trener Evan Jarvis pisze, że ,,bycie świetnym pokerzystą to bycie przygotowanym na każdą sytuację, by móc skapitalizować dobre okazje, gdy te się pojawią”. W swoim rozdziale Jarvis przedstawia zwycięskie składniki strategii. Czytelnicy dowiedzą się, czym jest equity i dlaczego ,,pozycja jest dla pokera tym, czym lokalizacja dla rynku nieruchomości”. W dalszej części tłumaczy, że ,,posiadanie pozycji, to jak granie ze stołem lekko przechylonym w naszą stronę, dzięki czemu, gdy wszystko zostanie już powiedziane i zrobione, żetony mają tę niewielką szansę na to, żeby iść w twoją stronę”. Na koniec dodaje, że ,,pozycja powinna być twoim najlepszym przyjacielem przy stole”.
Kolejne składniki, które wymienia Jarvis, to agresja, selekcja, nastawienie i ,,czas na wykonanie zadania”. W kontekście tego ostatniego, autor słusznie zauważa, że ,,cel bez terminu jest tylko marzeniem, a cel bez planu jest tylko życzeniem”. Warto więc zamienić marzenia i życzenia w dobre pokerowe cele.
Turnieje z niższym wpisowym
W książce nie mogło zabraknąć także rozdziału napisanego przez Chrisa Moneymakera. To człowiek, dzięki któremu wielu spośród nas trafiło do pokera. Rozdział Moneymakera jest jednym z tych, który najbardziej przypadł mi do gustu. Amerykanin skupił się na strategii dla turniejów z niższym wpisowym (nie każdy gra w The Big One for One Drop za 1 milion dolarów).
W tym rozdziale Czytelnicy poznają różne rodzaje turniejów, a przy każdym opisie znajduje się krótka rada, jak w nich prawidłowo grać. Następnie przechodzimy do szczegółowych strategii dotyczących każdego z nich. Moneymaker przeprowadza nas przez codzienne turnieje, turnieje bez gwarantowanej puli nagród i z pulą gwarantowaną.
Przytacza także świetną historię, która miała miejsce podczas jednego z turniejów. Warto też zatrzymać się na fragmentach, w których Moneymaker opisuje proces profilowania rywali. Dzięki temu nasza gra będzie efektywniejsza i łatwiej będzie nam ,,czytać” grę innych zawodników. ,,Osobiście nie lubię słuchać takich opowieści [o bad beatach- JS], jak zresztą każdy, ale gdy podczas turnieju gracz po mojej lewej stronie chce opowiedzieć mi o swoim bad beacie, chętnie posłucham”- pisze. Dlaczego? Można dowiedzieć się wiele przydatnych informacji. Na koniec rozdziału Moneymaker pokazuje na kilku przykładach praktyczne różnice w rozegraniu ich na różnych poziomach wpisowego.
Kolejny rozdział napisał Ed Miller, ceniony trener pokerowy. W siedmiu punktach pokazuje Czytelnikom, jak wspinać się na coraz wyższe stawki, a co ważniejsze, jak z nich nie spaść z wielkim hukiem. Słowa, które warto zapamiętać, brzmią: ,,Jeśli nie rozumiesz, dlaczego wygrywasz na swoim obecnym poziomie, nie osiągniesz sukcesu wchodząc na wyższy poziom”.
Wśród punktów, które opisuje autor, są m.in. identyfikacja największych strategicznych błędów, znalezienie zmian w strategii, które pozwoliły innym wejść wyżej, praca z historią rozdań i znalezienie słabości rywali. Warto też zapamiętać te słowa: ,,Nie bój się robić notatek przy stole. O wiele ważniejsze jest zdobycie potrzebnej do odniesienia sukcesu wiedzy niż wyglądanie cool”.
Scott Clements (mistrz WSOP i WPT) przekazuje Czytelnikom swoją strategię sukcesu. ,,Czekam aż inni oddadzą mi swoje żetony”- odpowiedział tak kiedyś na pytanie, dlaczego dobrze radzi sobie na WSOP. Prosta odpowiedz, ale jak pokazuje Clements, wymaga ona ciężkiej pracy. Pokazuje też, jak m.in. wykorzystać wizerunek przy stole, zbierać pieniądze w specyficznych sytuacjach i dlaczego warto dbać o sprawność fizyczną.
Także Matt Affleck pokazuje swoje strategie turniejowe. Stawia on wiele pytań, które można wykorzystać podczas gry i analizy rozdań. Podstawowe, które powinniśmy sobie zawsze zadawać brzmi ,,dlaczego?”. Znalezienie odpowiedzi zwiększy nasze szanse na sukces. Affleck pokazuje również, jak myśleć poza schematami i jak ważne są poszczególne etapy turniejów.
Jak grać w satelitach?
Kolejny rozdział, który przypadł mi do gustu napisał Bernard Lee, pokerzysta, komentator i autor książek. W znakomity i czytelny sposób pokazuje, jak wykorzystać satelity, aby zakwalifikować się do wymarzonych turniejów i nie wydać na to fortuny. Najważniejsza lekcja, o której czasami się zapomina, to przetrwanie w satelicie. ,,Nieważne, czy jest się liderem, czy w stacku pozostał jeden żeton- wszyscy dostają takie samo miejsce”- pisze Lee. Pokerzysta przedstawia skuteczne strategie we wczesnych, środkowych i końcowych, decydujących poziomach satelit. Znalazło się też miejsce na opis kilku ciekawych sytuacji, w tym zrzucenia asów.
Nie ma strategii, której zastosowanie da nam pewność sukcesu, ale rady Bernarda Lee zdecydowanie zwiększą nasze szanse w satelitach. Choćby dla tego rozdziału warto sięgnąć po tę książkę.
Obserwuj rywali
Równie wartościowym rozdziałem jest ten autorstwa Zachary’ego Elwooda, pokerzysty i autora książek nt. pokerowych telli. Pisze on, że ,,dobre rozumienie telli zwiększy średnią wygranych o 10-20 procent. Przeciwko dużej liczbie rekreacyjnych graczy, pokerowe telle dadzą ci jeszcze większą przewagę”. Elwood na konkretnych przykładach pokazuje, jak ,,czytać” zachowania rywali. Dodaje jednak, że ,,nieobecność pokerowego tella sama w sobie nie jest pokerowym tellem” i ,,pokerowe telle nie będą ,,przełomowe”, ale mogą pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji”.
Warto też pamiętać, że w zależności od sytuacji, to samo zachowanie może mieć dwa różne znaczenia. Elwood wyjaśnia np. dlaczego powinniśmy szczególnie obserwować zachowania innych graczy na turnie i riverze. Autor wyszczególnia także powszechne pokerowe telle, których warto szukać o wszystkich rywali. A im bardziej są oni rekreacyjni, tym bardziej przydatne będą przedstawione wzory. Jak rozpoznać nieszczery uśmiech? Czy siła zawsze oznacza siłę? Co oznaczają natychmiastowy call lub bet? Tego dowiecie się z materiałów Elwooda.
Technika
W drugiej części książki znalazło się wiele technicznych kwestii. Czytelnicy dowiedzą się m.in. jak przeprowadzać analizę zakresu rywali, jak walczyć na stole finałowym, i w grach heads-up (bardzo ciekawy tekst Oliviera Busqueta). Pochwalić należ także rozdział dot. strategii gry na short stacku. Napisali go wspólnie Phil Hellmuth i Liv Boeree. Na konkretnych przykładach pokazują, jak i dlaczego warto grać wg ich pomysłu (a nie współautora). Z kolei Will Tipton pokazuje na czym polega osławione Game Theory Optimal. To prawdopodobnie najbardziej techniczny rozdział i trzeba go przerobić na spokojnie.
Zapanuj nad umysłem
Ostatni rozdział poświęcono grze mentalnej. Psycholog sportowy Dr Patricia Cardner (razem z J. Little napisała ,,Positive Poker”) pokazuje, jak siła mentalna zwiększa naszą przewagę nad rywalami. ,,Wierzę, że rozwój siły mentalnej jest kluczem do ogólnego ulepszenia gry mentalnej. (…) Jeśli chcesz w pokerze osiągnąć maksimum swoich możliwości, musisz posiąść siłę mentalną”– pisze. Autorka przywołuje badania naukowców, definicje i przykłady, którymi obrazuje teorię.
Czytelnicy poznają m.in. kluczowe komponenty siły psychicznej (np. wiara w siebie, poświęcenie i koncentracja). Każdy aspekt, który porusza dr Cardner jest świetnie udokumentowany. Pokazuje również, jak m.in. prowadzić rozmowy ze samym sobą (,,twoim celem powinno być wyćwiczenie siebie tak, aby jak najczęściej rozmawiać ze samym sobą w pozytywny sposób”) i przygotować program treningowy, który pomoże wzmocnić naszą wytrzymałość psychiczną na porażki i trudne chwile. A tych w pokerze nie brakuje. W książce znalazł się także fragment dot. wizualizacji. Jak pisze dr Cardner, ,,badania pokazują, że najlepsi sportowcy często wykorzystują wizualizację”. Dlaczego warto pójść ich śladem? ,,Twój mózg nie potrafi odróżnić doświadczenia realnego od wyobrażonego. Podczas funkcjonalnego rezonansu magnetycznego uaktywniają się dokładnie te same części mózgu zarówno przy wyobrażeniach, jak i rzeczywistości”- czytamy.
Część osób uważa, że psychologia to bujda na resorach i nie potrzebują takiego treningu. Dlaczego więc nie zdobyć nad nimi przewagi, korzystać z porad zawartych w tym rozdziale? Ryzyko żadne, a potencjalne zyski są kuszące.
Z kolei Jared Tendler, znakomity specjalista od treningu mentalnego dla pokerzystów pisze, jak wyeliminować tilt. ,,W grze z tak małą przewagą eliminowanie tiltu jest jednym z najlepszych sposobów, żeby twoje zarobki znacząco wzrosły”– pisze. I dodaje: ,,Możesz nie wierzyć, ale możliwe jest wyeliminowanie tiltu”. Tendler przedstawia rodzaje tiltu i mity na jego temat. Zamieścił także sposoby radzenia sobie z nim.
Elliot Roe, który współpracował z wieloma pokerzystami zajmuje się hipnoterapią. Tłumaczy Czytelnikom, jak można wykorzystać autohipnozę do polepszenia swojej rozgrzewki i innych aspektów życia.
W ostatnim rozdziale legendarny Mike Sexton przeanalizował ,,świetne zagrania świetnych graczy”.
Podsumowanie
Jeśli więc zastanawiacie się, po który tytuł z oferty Playera sięgnąć w pierwszej kolejności (poza autobiografią Hellmutha, ale to inny gatunek), to warto rozważyć właśnie ,,Doskonałość w No-Limit Hold’em”. W kompleksowy sposób poznacie najważniejsze elementy gry w pokera. Otrzymujecie instrukcję obsługi tej gry.
*
Nie masz jeszcze książek wydawnictwa Player? Sprawdź pakiety z RABATEM PokerGround, które dla Ciebie przygotowaliśmy.
W pakietach znajdziesz książki ,,Moorman’s Book of Poker” Chrisa Moormana, autobiografię Phila Hellmutha, ,,Mit pokerowego talentu” Alexa Fitzgeralda, a także ,,Doskonałość w No-Limit Hold’em” Jonathana Little! Pakiety zawierają wysokiej jakości karty do gry. Zapoznaj się również z ofertą atrakcyjnych koszulek pokerowych! Szczegóły znajdziecie tutaj.
*
Zobacz także: Podcast PokerGround (odcinek 1): Eric de Solo, wydawnictwo Player
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
