Najnowsze badania pokazują, że audio-wizualna stymulacja może skłaniać do podejmowania bardziej ryzykownych decyzji. Przynajmniej tak to wygląda u szczurów.
Badacze z Uniwersytetu Brytyjskiej Kolumbii (UBC) stwierdzili, że udało im się nakłonić szczury do podejmowania odważniejszych wyborów i bardziej ryzykownych decyzji po tym jak dodali efekty świetlne i dźwiękowe do ‘szczurzego kasyna.’ Naukowcy, którzy opublikowali swoje wyniki w Journal of Neuroscience, dodają także, że zablokowanie receptorów dopaminy łagodziło te zachowania, co sugeruje, że w przyszłości możliwe będzie prawdopodobnie leczenie nałogowych hazardzistów.
Od kilku lat naukowcy z uniwersytetu UBC prowadzą badania w ‘kasynie dla gryzoni’, w którym znajduje się urządzenie przypominające automat do gry. Szczury mogą wygrać różną ilość bryłek cukru w zależności od tego, którą dźwignię pociągną. Niektóre dźwignie wypłacają spore bryłki, ale zdarza się to rzadko i zazwyczaj nie wypada nic. Ogoniasty użytkownik musi potem czekać pewien okres zanim maszyna znowu stanie się aktywna. Większość szczurów szybko uczy się omijać te maszyny z daleka i kieruje się w stronę tych, które zapewniają im stabilny, choć mniejszy dochód (cukru w cukrze rzecz jasna).
W swoim najnowszym eksperymencie laboranci dodali do kasyna efekty dźwiękowe i kolorowe światełka, które rozbłyskają przy większych wygranych stymulując uszy i oczy zwierząt. Błyski i hałasy sprawiają, że szczury chętniej wybierają bardziej ryzykowną, choć wysoce opłacalną (od czasu do czasu) opcję.
Według wyników badania grupa stymulowana dodatkowymi bodźcami podejmuje mówiąc językiem naukowym “znacznie większe ryzyko”, chociaż profesor Catharine Winstanley mówi wprost, że futrzakom po prostu „odbija”. Winstanley dodaje, że to nie przypadek, że kasyna dla ludzi pełne są “hałasów i świateł.”
Naukowcy podali później szczurom środek blokujący receptory dopaminy odpowiedzialne za zachowania nałogowe. Stymulowane szczury wróciły z powrotem do „bezpieczniejszych” automatów do gry. Medykamenty blokujące napływ dopaminy miały żaden lub niewielki wpływ na szczury, które nie były dodatkowo zachęcane do ryzykownej gry.
Michael Barrus, wiodący badacz tego eksperymentu stwierdził, że omawiane receptory w mózgu mają sporo wspólnego z podejmowaniem ryzyka, co z kolei sugeruje, iż “ryzykowne zachowania mogą mieć wspólne podłoże biologiczne.”
źródło: cardplayer
