Rozdanie, które analizuje Jonathan Little pochodzi z Main Eventu WSOP 2015. Akcja działa się się na początku turnieju, na blindach 50/100.
Little miał 28.000 żetonów, a pozostali rywale 30.000 lub więcej. Jonathan siedział na cutoffie, znalazł u siebie 
, zagrał za 275. Jak tłumaczy, gdy stacki są głębokie, to ma tendencję do raise’owania za ok. trzy big blindy. „Przy tym rozmiarze stacku, celem jest zbudowanie i wygranie puli, która będzie znacząca. Jeśli zagrasz min-raise za 200, to trudno będzie tobie wygrać dużą pulę.
Min-raise to potężna strategia, gdy macie płytkie stacki, ponieważ zmniejsza ilość żetonów, które możesz przegrać w pojedynczym rozdaniu. Jednak gdy jesteście na głębokich stackach, to waszym celem powinno być maksymalizowanie wartości, a nie minimalizowanie ryzyka. Jeśli grasz dobrze, to ryzyko spłukania się, gdy masz 300 big blindów w stacku prawie nie istnieje” – wyjaśnia.
Na buttonie siedział gracz tight-aggressive, który zagrał 3-bet za 750. Na big blindzie siedział 55-letni zawodnik, który grał tight-passive. Ku zaskoczeniu wszystkich zdecydował się na 4-bet za 2.150. „Byłem całkiem przekonany, że ma wąski zakres, może A-A, K-K, Q-Q, J-J i A-K” – pisze Little. Zdecydował się na 5-bet za 5.500 żetonów. Oczekiwał, że w ten sposób zmusi rywala od 3-betu do spasowania, a rywal na big blindzie sprawdzi to zagranie. I tak się stało. Fakt, że ten drugi rywal nie zagrał 6-betu pozwolił założyć Jonathanowi, że nie ma on A-A.
Flop
Na flopie spadają 
. Little trafia top seta. Gracz na big blindzie czeka, podobnie robi nasz główny bohater. „W tym momencie pomyślałem, że będę w stanie zagrać o znaczną pulę, jeśli mój rywal miałby A-K lub J-J. Jeśli miałby K-K lub Q-Q, to prawdopodobnie nie włożyłby dużo więcej żetonów do puli, chyba że poprawiłby się do seta. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie muszę zbytnio martwić się o różne drawy na boardzie, ponieważ biorąc pod uwagę fakt, że trzymam asa trefl, mój rywal po prostu nie może mieć żadnego z nich, gdy uwzględnić zakres przed flopem, który mu przypisałem” – czytamy.
Turn
Na turn spada 
. Rywal gra za 5.600 do puli 11.800 i zostaje sprawdzony. Zdaniem Jonathana lepiej sprawdzić w takiej sytuacji niż podbijać, ponieważ „jeśli rywal trzyma A-K lub J-J, to z pewnością włoży do puli więcej żetonów na riverze, betując lub grając check call”. A jeśli rywal ma K-K lub Q-Q, to nie chcemy, żeby spasował z powodu bycia „drawing dead”. Sprawdzenie jest więc jedynym zagraniem, z którego płyną zalety, chyba że myślimy, że nasz rywal zamieni swoje K-K lub Q-Q w blef, gdy zagramy mały raise, co w tym przypadku nie było opcją, biorąc pod uwagę tendencje rywala.
River
Na river spada 
. Rywal czeka. „Założyłem, że będzie kontynuował betowanie z J-J, więc zawęziłem jego zakres dokładnie do A-K, K-K i Q-Q. Założyłem też, że sprawdzi spory zakład (ale mniejszy niż all-in), gdy będzie mieć A-K. Nie byłem pewny, jak duży zakład sprawdzi, gdy ma K-K lub Q-Q, ale założyłem, że niewielki.
Zauważcie, że są cztery kombinacje A-K ( 
, 
, 
oraz 
) oraz dwanaście kombinacji K-K i Q-Q. To oznacza, że A-K będzie mieć w jednej czwartej przypadków, a K-K lub Q-Q przez resztę czasu. Założyłem, że sprawdzi zakład za 11.000, gdy będzie mieć A-K, a zakład za 3.000, gdy będzie mieć K-K lub Q-Q. Aby zobaczyć, który zakład wykaże większy profit, mnożysz wielkość zakładu przez procent czasu, gdy będziesz sprawdzany” – wyjaśnia Little.
Pokerzysta założył, że rywal sprawdzi zakład za 11.000 żetonów przez jedną czwartą czasu (gdy ma A-K lub sporadycznie J-J, co, jak pisze Little, zignorował), co daje następujący profit: 11.000 x 0,25 = 2.750.
Pokerzysta założył, że rywal sprawdzi zakład za 3.000 żetonów przez 90 procent czasu (czasami zagra hero-fold), co daje następujący profit: 3.000 x 0,90 = 2.700.
„Warto zauważyć, że oba te zakłady są bardzo blisko siebie pod względem equity, więc mój rozmiar zakładu nie jest zbyt istotny. Musisz zrozumieć proces wyboru odpowiedniego rozmiaru zakładu, żebyś mógł wybrać optymalny sizing w sytuacjach, które nie są tak blisko siebie” – czytamy.
Jonathan zagrał za 11.000 do puli 23.000. Rywal szybko spasował, odsłonił Q-Q i powiedział, że wiedział w jakiej sytuacji się znajduje po zakładzie na turnie.
„To sprawiło, że pomyślałem, że on spasowałby na riverze do prawie każdego zakładu, co sprawia, że zakład za 11.000 był prawie na pewno idealny. Gdy analizujesz takie sytuacje jak ta, to ważne jest, żebyś nie był „result-oriented”. Oczywiście, gdybym wiedział, że mój rywal ma dokładnie Q-Q, to zagrałbym mały zakład. Jednak poker tak nie działa. Obowiązkowe jest myślenie w kategoriach zakresów. Pozwoli to na logiczne wyciągnięcie maksymalnej wartości equity w spotach, w których większość graczy zostawia trochę pieniędzy na stole” – podsumowuje Jonathan Little.
_____
W ostatnich miesiącach swoją premierę miała książka Jonathana Little pt. ,,Doskonałość w No-Limit Hold’em”. Tutaj znajdziecie naszą recenzję. Jeśli nie macie jeszcze ,,Doskonałości”, to sprawdźcie pakiety z RABATEM PokerGround, które dla Was przygotowaliśmy. W pakietach znajdziecie książki ,,Moorman’s Book of Poker” Chrisa Moormana, autobiografię Phila Hellmutha, ,,Mit pokerowego talentu” Alexa Fitzgeralda! Pakiety zawierają wysokiej jakości karty do gry. Zapoznajcie się również z ofertą atrakcyjnych koszulek pokerowych! Szczegóły znajdziecie tutaj.
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
