Czy podczas gry w pokera zdarzyło Ci się poprawnie „wyczuć” kolejne karty na stole lub przewidzieć wynik rozdania? Tego typu przeczucia nie są niczym rzadkim. Niektórzy przypisują im charakter paranormalny, choć można je wytłumaczyć działaniem pamięci selektywnej i innymi, całkiem racjonalnymi, czynnikami.
Jeśli przy pokerowych stołach rzeczywiście mamy do czynienia z mocami nadprzyrodzonymi, to czy możemy używać ich dla własnej korzyści?
Zanim uznasz ten temat za kompletnie bezwartościowy, przyjrzyj się pewnym faktom. Doyle Brunson i wielu innych graczy zupełnie poważnie wyrażało wiarę w zdolności nadprzyrodzone. Uri Geller zdobył olbrzymią popularność i uwagę największych mediów dzięki swoim demonstracjom psychokinezy – umiejętności przenoszenia rzeczy siłą umysłu – i zdalnego widzenia.
Do badaczy zjawisk psychicznych należeli naukowcy Harold Puthoff i Russell Targ, pracujący w Stanford Research Institute, a później w Science Applications International Corporation. Obaj przeprowadzili badanie, które sfinansowane zostało przez NASA i CIA. Jego efektem okazało się wyrażone przez Puthoffa i Targa stwierdzenie, że udowodnili oni istnienie psychokinezy!
O nadprzyrodzonych zdolnościach i ich zastosowaniu w pokerze pisał Sunil Padiyar. Poniżej prezentujemy opis jego książki zatytułowanej „Psychic Poker„:
Ludzie posiadają subtelne pole energii, które pokrywa ciało fizyczne. Gdy zostaje aktywowane, może przynosić szczęście i dawać moce intuicji i przewidywania. Pod zwodniczym płaszczem codziennej rzeczywistości, pola energii toczą niekończące się wojny, by zdecydować, kto będzie „miał szczęście”. Osoby, które posiadają aktywne pola energii, zdominują tych z pasywnymi polami energii. Jak możesz aktywować swoje pole energii i używać go przy stole pokerowym? Ta książka dostarcza odpowiedzi… prezentuje praktyczne techniki panowania nad psychicznymi mocami i używania ich w celu wygrywania przy pokerowych stołach.
„Texas Dolly” o postrzeganiu pozazmysłowym
Dla człowieka racjonalnego, który przyzwyczajony jest do rozumienia wszechświata i jego praw na podstawie naukowych dowodów, powyższe zdania mogą brzmieć śmiesznie – nawet oszukańczo. Zanim jednak wydamy naszą ostateczną opinię, przyjrzymy się jeszcze temu, co o ESP (postrzeganiu pozazmysłowym) napisał Doyle Brunson w książce „Super/System„:
Wierze, że niektórzy dobrzy gracze używają w jakimś stopniu postrzegania pozazmysłowego (ESP – Extrasensory Perception). Chociaż sam nigdy nie zagłębiałem się w tym temacie, wydaję mi się, że jest zbyt dużo dowodów, by ignorować fakt, iż ESP istnieje i w jakimś stopniu korzysta z niego większość ludzi. Każdy doświadczył kiedyś czegoś takiego, że jechał z inną osobą w samochodzie i pomyślał o piosence, a po chwili był zaskoczony, słysząc jak towarzysz zaczyna ją śpiewać.
Dowodem na istnienie ESP były dla Brunsona również jego własne wspomnienia sytuacji, gdy był on w stanie bezbłędnie odgadnąć karty trzymane przez rywala.
Jak to wyjaśnić?
Brunson i inni prawdopodobnie nie wymyślili swoich doświadczeń. Przeżycia te mogą być jednak wytłumaczone logicznie, bez potrzeby udowadniania istnienia mocy psychicznych.
Mózg ludzki jest w stanie przyswoić wiele rzeczy – także poza poziomem świadomości. Karty wyłożone podczas zbierania talii, wzory zauważone podczas poprzednich rozdań i częściowe śledzenie tasowanych kart mogą połączyć się razem w naszej podświadomości, dając nam jakąś wiedzę na temat kart, co przypominać może jasnowidzenie. Umiejętne zbieranie telli i co za tym idzie – poprawne odgadywanie rąk rywali, również może przypominać nadprzyrodzone zdolności.
Pamięć selektywna to kolejna koncepcja, która może być mylona z mocą psychiczną. Wielu z nas rzeczywiście doświadczyło sytuacji, w których wiedzieliśmy, że dana rzecz się wydarzy lub dana karta spadnie na riverze.
Ale mieliśmy również wiele doświadczeń, w których „wiedzieliśmy”, że coś się wydarzy, a tak się ostatecznie nie działo. To zdarza się tak często, że nie jest zapamiętywane. Jednak, gdy to, o czym pomyśleliśmy zdarza się naprawdę, zapamiętujemy taką sytuację bardzo łatwo i dokładnie. Wtedy możemy pomyśleć, że mamy zdolności paranormalne, ale prawda jest inna. To tylko działanie pamięci selektywnej.
Wśród krytyków zjawisk nadprzyrodzonych znany jest dobrze „zakład” Jamesa Randiego. Zaoferował on 1.000.000$ każdemu, kto będzie w stanie zademonstrować swoje psychiczne zdolności. Nikt do tej pory nie odebrał tej nagrody.
Łatwo uznać można, że skoro nikt nigdy nie sięgnął po pieniądze zaoferowane przez Randiego, to nie istnieje osoba z takimi zdolnościami. Rygorystyczne wymagania Randiego w znacznej mierze pomogły w odrzuceniu przez społeczność naukową wcześniejszych ustaleń Puthoffa i Targa.
Nadal mamy jednak pytanie bez odpowiedzi. Gdyby ktoś rzeczywiście posiadał nadprzyrodzone zdolności, to czy pokazałby je całemu światu za 1.000.000$ w gotówce? Czy pokerzysta, który jest w stanie poprawnie odgadywać karty rywali i przewidywać karty na kolejnych streetach, nie zrobiłby wszystkiego, by chronić swój sekret?
