Wiele osób marzy o zawodowej grze w pokera. Jednak taka decyzja musi mieć solidne podstawy. Na łamach PokerNews.com pisze o tym Ashley Adams.
Czas na drugą część tekstu (pierwszą opublikowaliśmy tutaj), w którym autor pisze o tym, dlaczego należy poważne przemyśleć decyzję o przejściu na pokerowe zawodowstwo.
1. Złudzenie
W swojej regularnej grze live 1/2$ zarabiasz średnio 20$ na godzinę, a w grze online masz niezmiennie wysoki? To wspaniale. Jednak może to nie wskazywać na to, ile zarobisz w ciągu miesiąca, gdy będziesz grać 40 lub więcej godzin tygodniowo. I w rzeczywistości prawdopodobnie tak nie jest. Większość zawodników, którzy grają w niepełnym wymiarze godzin, robią to według harmonogramu, który zależy od ich normalnej pracy. To oznacza, że większość z nich gra nocami i w weekendy, a szczególnie w te świąteczne. Twoim zdaniem, kiedy gry są najłatwiejsze? Zgadza się, właśnie w tych wspomnianych sytuacjach.
Gdy będziesz grać w pełnym wymiarze czasu, możesz nie mieć luksusu grania tylko wtedy, gdy gry są najlepsze. Będziesz musiał grać także w innych godzinach, jak np. wtedy, gdy jest niewielu turystów (lub w ogóle ich nie ma) lub regularnych graczy „zmiękczonych” alkoholem. Będziesz musiał mierzyć się z grinderami takimi jak ty. A może nawet będziesz grać przeciwko emerytom, którzy mocno ściskają każdy największy żeton. Fakt jest taki, że twoja stawka godzinowa spadnie, gdy zwiększysz liczbę godzin gry.
2. Matematyka
Łatwo jest policzyć, że np. zarobiłeś 200$ w ciągu dziesięciu godzin gry na stawkach 1/2$, więc powinieneś zarobić 800$ w ciągu 40 godzin. A w ciągu roku (grając przez 50 tygodni) będzie to 40.000$. A to nawet nie obejmuje dodatkowych pieniędzy, które możesz zarobić, grając okazjonalnie w turnieju oraz grając w internecie.
Możesz także wejść na wyższe stawki, przechodząc z 1/2$ na 2/5$. To da 40$ na godzinę, prawda? Tak więc łatwością powinieneś zarobić 40.000$. A tak naprawdę 50.000$, ponieważ nie musisz płacić podatków. Prawda?
Błąd, błąd, błąd. Musisz płacić podatki, a urząd może sam je pobrać, jeśli złapie cię na tym, że nie płacisz. Do tego dojdą kary i odsetki. Ale jeśli nawet uważasz, że uciekniesz przed łamaniem prawa, to spróbuj wziąć kredyt na dom lub samochód bez zeznań podatkowych.
Poza tym, jak już widzieliśmy, więcej godzin gry nie koniecznie oznacza więcej godzin z tym samym win ratem. W grę wchodzą wytrzymałość, skupienie i koncentracja. Może się okazać, że pracując cztery razy więcej godzin przy stole, na koniec tygodnia jesteś w połowie tak silnym graczem, jak na początku. Z czasem możesz nawet zacząć tracić pieniądze.
Perspektywa zarobienia większej ilości pieniędzy w przeliczeniu na godzinę, poprzez wejście na wyższe stawki, także może być iluzją. Chociaż obciążenie z tytułu rake’u od twoich zarobków będzie relatywnie mniejsze, to jednak grasz przeciwko lepszym rywalom. A więc możesz wejść na wyższe stawki i zacząć przegrywać. To wszystko oznacza, że nie powinieneś zaczynać swoich obliczeń dot. zarobków w pełnym wymiarze, dopóki rzeczywiście nie zaczniesz grać w pełnym wymiarze.
3. Gra w pokera to praca
Teraz możesz o tym tak nie myśleć, ale wielu graczy uważa pokera za nudnego i nieekscytującego, gdy zajmują się nim na co dzień. Gdy grasz dla zabawy, to poker wydaje się niesamowicie ekscytujący. I pozostaje fajny, gdy opanujesz grę i zaczniesz zarabiać pieniądze.
Gdy jednak poker staje się twoją pracą, twoim jedynym źródłem dochodów, to to uczucie może się zmienić. Porozmawiaj z tymi, którzy robili to przez pięć lub więcej lat, a którzy muszą to robić. Rozmawiałem z setkami zawodowców. I chociaż dla wielu z nich to interesująca i satysfakcjonująca kariera, to jednak jest to praca (a nie przygoda), z całą powagą i odpowiedzialnością, którą niesie ze sobą praca.
4. Wariancja
Grasz na poważnie i wygrywasz od kilku miesięcy, może nawet od roku. Jednak mogą być długie, niszczące okresy. Porozmawiaj z zawodowcami, którzy byli na szczycie, a następnie spłukali się. Pobocze drogi zawodowej gry w pokera usiane jest ludźmi, którzy się spłukali. To nie znaczy, że wszyscy zawodowcy tak kończą. Jednak wielu z nich tak, ponieważ nie mają wystarczającego kapitału, żeby przetrwać wariancję, która może być ekstremalnie okrutna nawet dla najlepszych graczy. Po co ryzykować odrzucenie koła ratunkowego ze stałą pracą, dopóki nie zbudujesz bardzo, bardzo, bardzo stabilnej siatki bezpieczeństwa?
5. Wiele alternatyw
Zanim w latach 90. i na początku XXI wieku nastąpił gwałtowny wzrost hazardu w Ameryce, to jeśli naprawdę chciałeś grać zawodowo w pokera, miałeś tylko kilka opcji. Mogłeś brać udział w podziemnych, nielegalnych grach tam, gdzie mieszkałeś lub musiałeś przeprowadzić się do Las Vegas i południowej Kalifornii. Było jeszcze kilka opcji (np. Seattle), ale w zasadzie to było wszystko dla poważnego pokerzysty.
Teraz jest inaczej. Na terenie USA są całodobowe przyzwoite legalne gry pokerowe na niskich, średnich i wysokich stawkach. Dopóki nie mieszkasz w tzw. pasie biblijnym [stany Georgia, Tennessee, Alabama, Missisipi, Północna Karolina, Południowa Karolina, południowa część Wirginii, wschodnia część Teksasu – red.], to jesteś zapewne dwie godziny od co najmniej kilku przyzwoitych gier.
Nie ma już więc dobrego powodu, żebyś rzucał dotychczasową pracę i ponownie zaczynał swoje życie w odległym mieście. Możesz mieć dotychczasową pracę i regularnie grać w pokera, gdy nie pracujesz, gdy masz wolne. Dlaczego tak nie robić, przynajmniej dopóki nie zarobisz znacznie więcej pieniędzy w znacznie dłuższym okresie?
Tydzień ma 168 godzin. Jeśli pracujesz 40 godzin i śpisz przez kolejne 56 godzin, to nadal masz co najmniej 72 godziny tygodniowo na grę w pokera. Jeśli naprawdę zależy ci na pokerze, to możesz traktować pokera jak poważną drugą pracę. W zależności od wytrzymałość i stopnia zaangażowania, możesz nawet pracować tak przez 40 godzin, jednocześnie zachowując swoją standardową pracę.
Zobacz, czy na pokerze możesz zacząć zarabiać tak dużo jak w tradycyjnej pracy, a do tego dodatkowe pieniądze, których wysokość pokrywałaby korzyści płynące z tej pierwszej pracy. To powinien być twój cel. Gdy się uda i nadal będziesz kochać pokera, a także zaoszczędziłeś co najmniej półroczne zarobki na życie, a do tego masz pełny bankroll na grę, to wtedy i tylko wtedy możesz rzucić swoją standardową pracę.
Jonathan Little – Jak poradzić sobie z rozczarowaniem turniejowym?
_____
_____
