W tym artykule Ryan Fee powie Wam co nieco na temat tego, jak reagować z jednej z najciekawszych pozycji, cutoffa, w sytuacji, gdy ktoś przed nami zlimpował. Pokaże Wam też kilka ogólnych wytycznych, które nieco rozjaśnią to, jaką strategię należy wtedy przyjąć.
Jak grać z cutoffa bez limperów
Zanim opowiemy jak reagować na limpowanie, powiedzmy sobie jak wygląda typowy zasięg osoby podbijającej z cutoffa. W grach na żywo 3-bety zdarzają się o wiele rzadziej, więc zasięg może być szerszy. Wynosi on zazwyczaj około 36%, czyli plus minus co trzecia ręka.
To jak dokładnie dopasować nasz zakres zależy od kilku czynników:
• Jak bardzo loose grają nasi przeciwnicy?
Jasne jest, że jeśli nasi oponenci limpują z szerokim zasięgiem, to i my możemy nieco się otworzyć i przebijać ich z wieloma różnymi układami, bo będziemy mieli nad nimi pozycję. gdy limperzy są bardziej tight, wtedy i my powinniśmy zachować umiar w podbijaniu.
• Jakimi stackami gramy?
Jeśli przed nami zlimpował ktoś, kto ma short stack, to musimy być ostrożni. Suited connectory i słabe karty do broadwayu kiepsko radzą sobie z przebiciami od małych stacków, ale średnie i wysokie pary nadają się idealnie, podobnie jak mocne karty broadwayowe. Nie chcemy w końcu, aby limper nas przebił all-in, bo musielibyśmy spasować wiele rąk. SPR, czyli proporcje stacka do puli to tutaj podstawa.
• Z jakiej pozycji limpuje nasz przeciwnik?
Im wcześniejsza pozycja, tym bardziej tight powinniśmy grać. Gdy limp dzieje się na utg, a po nim następuje kilka sprawdzeń, to lepiej odpuścić, o ile nie mamy bardzo silnej ręki. Wyizolowanie takiego zawodnika raczej się bowiem nie uda, a i jego zasięg będzie mocniejszy. Podbijać można w kilkuosobowych pulach ręce dobrze się odnajdujące w takich sytuacjach. Jeśli limp „pójdzie” jednak z późnej pozycji, to przebijać można dosyć swobodnie.
• Czy nasz przeciwnik tylko limpuje, czy zdarza mu się TAKŻE samemu podbijać?
Typowy zawodnik podbija silne ręce, a limpuje te średnie i słabe. Można to oczywiście łatwo wykorzystać podbijając zawsze te drugie.
• Jak przeciwnik zachowa się na typowym flopie?
Tendencje post-flop są także bardzo istotne. Jeśli gramy z kimś, kto pasuje na wiele betów kontynuacyjnych na flopie, to podbijać możemy jego limpy z wieloma kartami. Jeśli jednak mamy do czynienia z calling station i kimś, kto lubi nas sprawdzać, to wtedy nastawiajmy nasz zasięg na taki, bazujący bardziej na value betach, a nie blefach.
• Jak często zobaczymy fold już preflop?
Jeśli nasi przeciwnicy często pasują widząc przebicie preflop, to warto stosować tę strategię tak często jak się da. To niechciane pieniądze, które zgarniemy bez żadnego ryzyka.
• Czy często zostaniemy przebici?
Jeśli przeciwnik lubi zlimpować, a potem przebić nas, to lepiej zachować ostrożność, zwłaszcza, gdy w grze jest już kilka osób. (W pokerze na żywo nie zdarza się to może bardzo często, ale takie sytuacje mają swoje miejsce od czasu do czasu.)
Tworząc strategię gry przeciwko limpom z późnej pozycji musimy wziąć pod uwagę następujące rzeczy:
• Jak bardzo loose gra nasz oponent?
• Jakie są rozmiary stacków?
• Z jakiej pozycji zlimpowano?
• Czy nasz oponent ma zarówno zasięg do limpowania jak i przebijania?
• Czy uda nam się ukraść pulę postflop?
• Jak często zobaczymy fold preflop?
• Czy często zostaniemy przebici?
Wszystkie powyższe rady wymagają od nas dostosowywania swojego zasięgu w zależności od dynamiki stołu i tendencji naszych przeciwników. Wydaje się jednak, że Ryan Fee ma rację i warto te rady, nawet dosyć ogólne raz na jakiś czas sobie odświeżyć. Co Wy myślicie na ten temat?
