Jednym z najczęstszych pytań jakie otrzymuje Jonathan Little jest “z jakimi rekami należy re-raisować przed flopem?” (reraise nazywany jest też czasem 3-betem.) Odpowiedź nie jest jednak taka prosta. Tak jak w większości przypadków zależy ona od strategii Twoich przeciwników. Jeśli będziesz automatycznie zagrywał 3-bety z tymi samymi rękami, bez względu na kontekst na stole to w długim czasie przegrasz sporo pieniędzy.
Zasięgi do stosowania 3-betów określane są albo jako linearne albo spolaryzowane. Ten pierwszy to w zasadzie tylko najmocniejsze układy kart. Oto kilka przykładów kiedy jest to słuszny wybór zasięgu:
3-betowanie z bardzo silnymi układami ma sens wtedy, gdy grasz z kimś kto sprawdzi Cię z mocnymi, ale zdominowanymi układami, a będzie robił 4-bet wyłącznie z monsterami jak AA i KK. Większość słabych graczy na niskich stawkach stosuje tego typu strategię decydując się na 3-bet.
Jeśli jakiś zawodnik lubiący podbijać otwiera ze środkowej pozycji za 3 duże blindy to powinieneś często go re-raisować jeśli jesteś na buttonie lub cutoffie. Oponent sprawdzi Cię bowiem z takimi kartami jak 4-4, A-4 w kolorze oraz KT, a na 4-bet zdecyduje się tylko z A-A, K-K, Q-Q, no i A-K. Strategia w tej sytuacji jest prosta i intuicyjna. Gdy Cię sprawdzą zarobisz na swoim silniejszym zasięgu, a gdy przebiją to grzecznie odpuścisz. Na temat dobrych strategii na niskich stawkach Jonathan Little napisał dwie doskonałe książki: „Strategies for Beating Small Stakes Poker Tournaments” oraz „Strategies for Beating Small Stakes Poker Cash Games”. Kupić możecie je chociażby tutaj: JonathanLittlePoker.com/books.
Spolaryzowany zasięg do 3-betowania składa się natomiast z najsilniejszych rąk oraz kilku układów, które nie są tak dobre. Oto konkretny przykład zastosowania takiej polaryzacji:
Spolaryzowany zakres rąk jest dobry przeciwko osobom, które albo nas przebiją 4-betem albo spasują. Robi tak bowiem wielu dobrych agresywnych zawodników. Skoro rzadko zobaczysz flop, to siła ręki nie ma specjalnego znaczenia. Zawsze możesz też zagrać kontynuacyjnie po flopie.
Zarówno linearny jak i spolaryzowany zasięg zawierają w sobie około 9 procent najlepszych rąk. Nie jest to może jakaś magiczna liczba, ale różni zawodnicy grają z różnymi rękami. Nie wszyscy decydują się na 3-bet z tymi samymi kartami.
Tak naprawdę spolaryzowany zasięg musi zawierać pewną liczbę blefów. Oto inny przykład rozsądnego zasięgu do spolaryzowanego 3-betowania:
3-bety wychodzą całkiem ciekawe z tak zwanymi “blockerami” (asem lub królem), zwłaszcza jeśli gramy przeciwko komuś kto albo odwinie nam albo spasuje, ale rzadko sprawdzi 3-bet. To że masz asa lub króla sprawia, że mniej prawdopodobne jest, że ma go nasz oponent i częściej zobaczymy w takiej sytuacji fold. Jeśli Twoi oponenci lubią sprawdzać Cię preflop to dodaj do zasięgu connectory w kolorze. Przydadzą się na flopach, które oglądać będziesz co chwilę.
Ważne jest zrozumienie tego, że spolaryzowany zasięg do sprawdzania winien jest zawierać dużo rąk trafiających silne układy po flopie, takie jak 6-6, A-J, Q-10 w kolorze oraz 7-6 suited. Nie ma bowiem sensu przebijać z nimi tylko po to, żeby spasować na 4-bet. Lepiej sprawdzić przebicie i powalczyć po flopie jeśli coś trafimy.
Następnym razem, gdy przeciwnik przebije zastanów się co zrobi gdy zdecydujesz się na 3-bet. Czasem nadarzy się świetna okazja do kradzieży z marginalnymi układami. Nawet jedna taka pula na godzinę zwiększy miło Twój ogólny winrate.
źródło: cardplayer
