Dave Roemer z PokerStars School tłumaczy, czy i w jaki sposób da się wyblefować słabych pokerzystów.
Blefowanie to zagranie, które polega na betowaniu lub raise’owaniu w sytuacji, gdy uważasz, że lepsze ręce spasują do twojej agresywnej gry.
Poniższy artykuł dotyczy blefowania słabych graczy. Wraz z odkrywaniem konceptu blefowania, gracze odkryją pojęcie „reprezentowania ręki”. Chodzi np. o sytuację, gdy gracz udaje, że trzyma parę asów, a następnie betuje swoją rękę tak, jakby naprawdę ją miał. Może to być także sytuacja, gdy na boardzie spada karta do koloru, a gracz blefuje, mówiąc rywalom swoimi działaniami, że skompletował kolor.
Opowieść
Zapewne słyszałeś o tzw. opowiadaniu historii. Gdy blefujesz, to opowiadasz historię o sile twojej ręki, która to historia jest nieprawdziwa. Ważne, żeby ta historia była sensowna. Gdy leadujesz na riverze, na którym spadła karta do koloru, a ty masz zamiar reprezentowania tego koloru, to czy twoje wcześniejsze akcje są z tym spójne? Czy twój rywal spodziewałby się, że ty, mając flush draw na wcześniejszych ulicach podejmowałbyś takie zagrania? Jeśli są one spójne z kartami leżącymi na stole, to opowiadasz dobrą historię. (…)
Powiesz „Zaczekaj. Ja to rozumiem, ale czy ten artykuł nie miał być o blefowaniu słabych graczy?”. Tak, w rzeczy samej… słabi gracze są także słabymi słuchaczami. Zazwyczaj nie słyszą wiadomości, którą przekazujesz, źle czytają grę. Niektórzy gracze w ogóle nie słuchają, po prostu rozgrywają swoje karty bez zastanowienia się, jakie karty możesz mieć. „Dokładnie! I to dlatego mogą zostać wyblefowani!” – powiesz. Poczekaj jednak chwilę, ja nie powiedziałem, że dokładnie dlatego, ale to prawda, że mogą zostać wyblefowani.
Kiedy słaby gracz spasuje?
Faktem jest, że wszystko, co zostało napisane wyżej tak naprawdę niezbyt dobrze pasuje do słabych graczy. Historia, którą opowiadasz – bez znaczenia, jak świetnie jest opowiedziana i jak jest przekonująca – nie zrobi dla ciebie za wiele dobrego, jeśli trafia do głuchego na nią.
Powiedziawszy to, co powyżej, jest jeszcze pytanie, czy słabi gracze czasami pasują? Gram w pokera regularnie od dwudziestu lat i jeszcze nie spotkałem gracza, który dochodzi do showdownu w każdym rozdaniu, nawet w przypadku rywali, którzy grają najluźniej. I chociaż najbardziej szaleni rywale, którzy grają najluźniej nie są najlepszymi celami do blefowania, to większość graczy nie gra aż tak luźno.
Kiedy więc pasują? Logicznie rzecz biorąc, gdy ich ręka jest słaba. Im jest słabsza, tym większe prawdopodobieństwo, że spasują wobec betu.
I to jest klucz do sukcesu w blefowaniu słabych graczy – atakowanie ich, gdy ich zakres jest słaby. Nie jestem pewien, co więcej trzeba by tu powiedzieć, poza tym, abyś więcej na ten temat myślał. Aby poprawić się w tej kwestii, musisz poprawić się w określaniu zakresów, aby tym samym lepiej identyfikować sytuację, gdy twój słaby przeciwnik ma słaby zakres. Oto kilka ważnych kwestii do rozważenia:
– pamiętaj, że nadal obowiązuje definicja blefu. Musimy myśleć o tym, że lepsze ręce spasują wobec naszej akcji. Jeśli atakujemy słaby zakres to oznacza to, że nasze karty muszą być słabsze. Ręka w stylu A-10 na boardzie K-T-8-4-4, gdy gramy raise przeciwko słabemu rywalowi na riverze, aby „obrócić naszą rękę w blef” nie jest dobrym pomysłem. Słaby gracz nie spasuje króla, a i tak bijemy jego wszystkie gorsze ręce.
– nasze działania mogą nie być sensowne rozumiane jako dobra historia, ale to nic nie szkodzi. Przeciwko graczowi, który w większości przypadków tylko gra według swoich kart, atakowanie jego słabego zakresu jest kluczowe. Korzystamy na tym, że on nie słucha naszej historii, więc nie musimy za bardzo przejmować się tym, aby była spójna. Obawy w stylu „mój raise niczego nie reprezentuje” zachowaj dla rywali, którzy pokazują trochę umiejętności, gdy chodzi o określanie twojego zakresu.
Słabe zakresy
Blefowanie słabych rywali nie powinno być częste. W wielu przypadkach przeciwko złym graczom, możemy po prostu zagrać value bet, gdy mamy dobre karty, i nie wkładać żetonów do puli, gdy ich nie mamy.
Jeśli zamierzamy spojrzeć w kierunku poszerzenia przewagi poprzez identyfikowanie dobrych spotów do blefów, to powyżej jest na to sposób. A to dlatego, że wbrew powszechnej opinii, źli gracze mogą zostać wyblefowani tak długo, jak wybierasz odpowiednie spoty. A są to takie spoty, gdy rywale nie mają mocnych kart, ale ty masz jeszcze słabsze. Tak więc prawdziwe znacznie tytułu tego artykułu dotyczy blefowania słabych zakresów.
_____
Obserwuj PokerGround na Twitterze
Zobacz także: Podcast PokerGround (nagranie): Gościem czternastego odcinka był „whys0serious”
_____
Dołącz do najlepszych na PartyPoker!
