Phil Hellmuth nie ma wątpliwości, że jest jednym z tych pokerzystów, którzy mogą ubiegać się o status najlepszego w historii. Niedawno słynny „Poker Brat” udzielił wywiadu portalowi Gamble Online. W rozmowie z Paulem Seatonem opowiadał on też m.in. o swojej rywalizacji z Danielem Negreanu.
Kto jest najlepszy w historii?
Phil Hellmuth uważa, że aby móc ubiegać się o status wielkiego pokerzysty, spełnić trzeba najpierw pewne kluczowe kryteria. Jak przyznał na Twitterze, w tym względzie dorównują mu tylko Doyle Brunson, Phil Ivey, Johnny Chan i nieżyjący już Chip Reese.
– Każdy powie ci, że w tej dyskusji uczestniczyć może czterech lub pięciu ludzi – powiedział Hellmuth, który czeka na rozpoczynający się 31 maca pojedynek z Danielem Negreanu. – W tej dyskusji nie mogą uczestniczyć ludzie, którzy grają od pięciu lub dziesięciu lat. Musisz siedzieć w tym przez przynajmniej 20 lat, zanim w naszym sporcie będziesz mógł być rozważany jako najlepszy w historii.
– Niektórzy młodzi mówią „Oh, Phil nie powinien być uznawany za najlepszego pokerzystę w historii”. Oni powiedzą „Oh, on boi się high rollerów”. Ja nie boję się high rollerów; jestem bardzo zajęty w życiu. I tak już wyjeżdżam na dwa miesiące podczas World Series. Kocham moją żonę i chcę być z nią i moimi przyjaciółmi. Mam wspaniałe życie i nie podróżuję po to, by grać w High Rollerach. Jeśli wręczasz bransoletki, to polecę po nie do Europy lub Australii.
Ciężko nie zgodzić się tutaj z rekordzistą pod względem zdobytych bransoletek WSOP. Na swoim koncie ma on ich 15, a jego najbliżsi konkurenci (Ivey, Brunson i Chan) zatrzymali się na dziesięciu. Negreanu zdobył tylko sześć złotych bransoletek. Hellmuth chętnie zwraca jeszcze uwagę na fakt, że jego wyniki z high rollerów również są imponujące.
– Jestem jedyną osobą, która trzykrotnie kończyła grę w top 10 w turniejach One Drop, a grałem tylko w pięciu; wszyscy pozostali grali w ośmiu lub dziewięciu. Pamiętam, jak Doug Polk grał all-in z damami przeciwko A9, miał wygrać to rozdanie, ale Rainer Kempe zdołał trafić asa, ja byłem na tym stole finałowym, a gdy jestem na stołach finałowych, to osiągam dość dobre wyniki. Mam największe wygrane z One Dropa i High Rollerów. Daniel, który ma lekkie urojenia, myśli, że nie mógłbym pokonać 50 turniejów za 25.000$ w kasynie ARIA. On nie ma pojęcia.
Phil Hellmuth odpowiada młodym graczom
Hellmuth twierdzi, że ma ogromny szacunek dla młodszych graczy, takich jak Tom Dwan czy Phil Galfond. Ten ostatni był krytykowany za to, że pochwalił grę Hellmutha w starciu „High Stakes Duel” przeciwko Antonio Esfandiariemu. Wielu pokerzystów z „młodej generacji” nie wierzy w umiejętności 15-krotnego mistrza WSOP. Niedawno negatywnie na temat jego gry wypowiadał się chociażby Ali Imsirovic.
– Jeśli chcesz uczestniczyć w dyskusji na temat bycia najlepszym, nie dostarczaj mi jakichś słabych argumentów o byciu świetnym przez pięć lub dziesięć lat – powiedział Hellmuth. – Nie mów o byciu świetnym wyłącznie w No-Limit Hold’em. Nie mów o high rollerach, w których 25-50 ludzi gra w każdym turnieju przeciwko biznesmenom. Czy ci ludzie są pod wpływem narkotyków?
„Poker Brat” podkreśla, że w trakcie swojej kariery widział już młodych graczy, takich jak Imsirovic, którzy najpierw osiągali sukcesy, by potem świat o nich zapomniał.
– Widziałem wielu takich jak on, którzy wznosili się na wyżyny, a następnie bankrutowali – przyznał Hellmuth. – W 2005 lub 2006 roku każdy nauczył się luźnego 4-betowania i grania all-in w każdym rozdaniu. Wiedziałem, że wszyscy ci ludzie zbankrutują. Istniała cała grupa ludzi, która mówiła, że jestem słaby w pokera, bo nie używam 5-betów lub 6-betów. Oni wszyscy zbankrutowali. Każda generacja mówi, że jestem słaby w pokera, a potem oni bankrutują. W 2001 i 2002 roku byłem „słaby” w pokera. Ja zdobyłem bransoletki, a oni zbankrutowali. Te generacje przychodzą, próbują mi zaszkodzić i ustać na moich ramionach dla własnych korzyści. Oni wszyscy zbankrutowali – to dzieje się już od dawna.
Nie tylko No-Limit Hold’em
Hellmuth może pochwalić się imponującymi wynikami z eventów World Series of Poker. I nie chodzi tutaj wyłącznie o te odbywające się w odmianie No-Limit Hold’em.
– Nie jestem pewien, czy możesz być najlepszym w historii, jeśli rywalizujesz tylko w No-Limit – powiedział człowiek, który zdobył 15 bransoletek WSOP. – Mam na swoim koncie dwie bransoletki Razz. Mam najlepsze w historii World Series wyniki z turniejowej odmiany Razz. W odmianie Omaha miałem drugie i trzecie miejsce, a w 8-Game Mix trzecie oraz drugie w ostatnich dziesięciu turniejach, więc zdobycie bransoletki H.O.R.S.E. lub 8-Game Mix również jest celem. Zająłem drugie miejsce w Poker Players Championship.
W 1994 roku Hellmuth miał wizję, że zdobędzie 24 bransoletki WSOP, a teraz, w wieku 56 lat, zrealizował ją już w ponad połowie.
– Bądźmy szczerzy, 98% ludzi na świecie uważa, że jestem najlepszym pokerzystą – stwierdził Hellmuth. – Gracze z młodej generacji myślą, że teraz są lepsi ode mnie – i może niektórzy są – oni odmawiają okazania mi szacunku i powiedzenia, że mogę ubiegać się o status najlepszego w historii. Mogą mnie obrażać, ale nie mają nikogo, kim mogliby mnie zastąpić. Nie jestem nałogowcem ani alkoholikiem i reprezentuję wiele dobrych rzeczy – etykę oraz honor – a także zawsze stanę naprzeciw hejterom.
Gotowy do pojedynku z Negreanu
Hellmuth nie może się już doczekać pojedynku heads-up, w którym w ramach programu „High Stakes Duel” rywalizować ma z Negreanu. Rywalizację dwóch pokerowych gwiazd śledzić będzie można wyłącznie na PokerGO. Start zaplanowano na 31 marca.
– Antonio [Esfandiari] powiedział mi, że boję się grać przeciwko niemu w heads-upie! – powiedział „Poker Brat”. – Nigdy ani trochę się nie bałem; po prostu nie mogłem znaleźć czasu, by z nim grać. On zawsze szczekał, „przegrany będzie rażony taserem!”. On robił mi to przez dziesięć lat, a potem ja go pokonałem. Mówili mi, że Doug Polk to numer jeden w tym formacie. Ja go pokonałem. Mówili mi, że „Jungleman” jest numerem dwa w heads-upach na świecie, a ja go pokonałem. A teraz Daniel ma nade mną przewagę? Nie rozumiem tego.
– Myślę, że może grać ze mną lepiej niż ktokolwiek wcześniej. Daniel i jego zespół myślą, że grał idealnie, jak w 2002, 2008 i 2016 roku. Słyszałem o tym tak wiele razy, to już się trochę starzeje. Ja nadal pokonuję tych ludzi – oni mówią, że jestem underdogiem, a ja ich pokonuję. Muszę pozostać skupiony na celu… a jest nim pokonanie Daniela.
