poker
Gus Hansen

Gdy w pokerze trzeba opisać nowe zagranie lub zjawisko, to pojawia się zgrabne słowo, które jest bardzo pojemne. Takim słowem w okolicach 2010 roku było hoodflat. Czy teraz będziemy świadkami jego powrotu?

Hoodflat to termin, którego używano, aby opisać flat calling raise’u lub reraise’u z ręką, która nie posiada prawidłowych oddsów w oparciu o equity ręki. Jest to także call z marginalną ręką na relatywnie płytkim stacku (co również jest matematycznie niepoprawne, gdy rozważa się implied oddsy). Ten rodzaj gry określany jest również jako „street poker” lub też granie „streeta”. Wielu pokerzystów starszej daty nadal używa tych terminów.  Takie zagranie zalicza się do strategii eksploatacyjnej, a nie GTO (Game Theory Optimal).

„Wraz z rosnącą popularnością solverów GTO i strategii GTO, poker stał się trudniejszą grą niż w latach boomu, a także stał się nudniejszy do oglądania. Jednak ostatnio kilka gier cashowych, które transmitowano w internecie, dało nadzieję, że wraca street poker i hoodflat. Bohaterowie przewodzący temu powrotowi? To Gus Hansen i Kelly Minkin” – czytamy.

Hoodflat Gusa Hansena

W ubiegłym tygodniu rozegrano kolejne gry w ramach „Poker After Dark”. Tym razem pokerzyści rywalizowali w grach mieszanych na stawkach 1.500/3.000$. Opisywane rozdanie rozegrano w odmianie Limit Hold’em.

Hansen siedział na hijacku i zagrał raise z . Rast siedział na buttonie, miał . Zdecydował się na 3-bet, a Hasen sprawdził. W puli zebrało się 11.500$.

Na flopie spadły . Hansen (107.000$ w stacku) czeka. Rast (292.000$) gra za 1.500$ i od razu zostaje przebity do 3.000$. Rast sprawdza. W puli jest 17.500$. Na turn spada . Hansen zagrywa za 3.000$ i zostaje sprawdzony. Pula wynosi 23.500$. Krupier wykłada na river. Gus Hansen ponownie gra za 3.000$. Brian Rast decyduje się na przebicie do 6.000$. Hansen przebija do 9.000$. Rast odpowiada zagraniem za 12.000$. Rywal w końcu pasuje.

Hoodflat Kelly Minkin

Drugie opisywane rozdanie pochodzi z gry cashowej „Friday Night Poker”, którą organizuje Poker Central. Stawki wynosiły 5/10$. Uczestnicy tamtego odcinka zdecydowali się na zasadę „Seven-Deuce”, którą mogliśmy obserwować w wielu dawnych telewizyjnych grach cashowych. Chodzi o to, że jeśli jakiś gracz wygra rozdanie (poprzez zmuszenie rywali do spasowania lub poprzez showdown), gdy karty, które otrzymał to 7-2, pozostali gracze wypłacają mu bonus np. w wysokości 100$.

W opisywanym rozdaniu, Justin Young zagrał raise za 70$ na buttonie, trzymając . Brian Piccioli siedział na small blindzie i sprawdził z . Kelly Minkin na big blindzie przebiła do 310$, trzymając . Justin Young zagrał 4-bet za 1.200$. Piccioli spasował, a Minkin sprawdziła. W puli było 2.500$.

Flop to . Minkin i Young czekają. Na turn spada . Minkin ma jedenaście procent szans na zwycięstwo (wzrosły z trzech procent na flopie) i zagrywa za 1.600$. Young natychmiast przebija do 3.200$. Mikin decyduje się sprawdzić. W puli jest 8.900$. Na river spada . Young stawia rywalkę na all-inie. Kelly sprawdza i trafia do niej pula w wysokości 23.270$, a także bonusowe pieniądze za zwycięstwo z 7-2.

_____

Obserwuj PokerGround na Twitterze

Zobacz także:  Trzy ciekawe rozdania – Muckowanie kart na all-inie. Nagroda w ciemno. Kluczowe podwojenie

_____

Dołącz do najlepszych na PartyPoker!

Dołącz do najlepszych na PartyPoker - Dima Urbanovich!

ŹRÓDŁOPokerNews.com